War Requiem


Kι όμως είσαι μακριά.Πολύ επάνω.Μέσα σε ομίχλη πρωινού βυθισμένος.
Σε βορινό τοπίο σχεδιασμένος.Δεξιά από το πρόσωπό του.Σε μια προοπτική
πνιγμένος πάνω από τα μαλλιά του.
Και είσαι μόνος,απέραντα μόνος πίσω από το τζάμι του ηχολήπτη.
Σε αίθουσες σάουντ προυφ αποκλεισμένος.Σε ιταλικά τοπωνύμια ονειρώξεων
αποκλεισμένος.
Μόνος με λευκά επιστολόχαρτα σ'αεροδρόμια,σε σταθμούς αποκλεισμένος.
Στα παράθυρα με Ελβιέλα παπούτσια κλεισμένος.
Κονιάκ και παξιμάδι μνημόσυνο μιας Κυριακής που πέρασε μέσα από τον
ήλιο.
Και είσαι ωραίος
Σαν τύψη βραδιάς ωραίος γιατί δε μιλάς,δεν αρρωσταίνεις,δε φωνάζεις ή
δεν σ'ακούνε.
Μέσα στον ύπνο σου ταξιδεύεις δίχως διαβατήριο.Το δεξί σου χέρι σε λευκές
γάζες.
Γιατρούς δεν ξέρεις.Σχολεία δεν ξέρεις.Διευθύνσεις δεν κρατάς.
Αυτοκίνητα σε παρασύρουν σε αγρούς,σε στοές.Δεν μπορείς να κατέβεις.
Το ταξίδι σαν να μην έγινε.Οι πολιτείες σαν να μη βυθίστηκαν σε σκότος.
Κατεβαίνεις.
Μοιάζεις αρχή που τελειώνει.
Δίσκος που αρχίζει σε πικάπ.
Του φωνάζεις,δε σ'ακούει.Βυθίζεσαι μέσα σου.
Τα κάτω άκρα σου ανύπαρκτα.
Μια προέκταση του σώματός του.Τα κάτω άκρα σου.
Το όρος Αιγάλεω,σινεμά που βυθίστηκε χωρίς προοπτική.
Φεύγει.
Don't play with me.

[...]

22 μέρες μετά

Άσε Κλαίρη,το πριόνι στο τραπέζι
Άσε Κλαίρη,το πριόνι στο τραπέζι
Πίσω από το τζάμι δεν υπάρχει ηχολήπτης
Και είσαι μια πέστροφα που δεν πιάστηκε ακόμα
Να ταξιδεύει αντίθετα στου ποταμού το ρεύμα
Και είσαι μια πέστροφα που δεν χάθηκε ακόμα
Να ταξιδεύει αντίθετα στου δρόμου το ρεύμα


Άσε Κλαίρη,τα καρφιά στο πάτωμα
Άσε Κλαίρη,τα καρφιά στο πάτωμα
Πίσω από το Φούτζι δεν υπάρχει ένας σου φίλος
Και είσαι μια θλίψη,μια σιωπή,μια εορτή στις βάρκες
όταν σου είπε να φορέσεις ένα φιλέ,ένα μαντίλι από
κουφέτα
γιατί αυτός ο άνεμος θα ήταν ένας φωτογράφος.


Η Κλαίρη βρίσκει τη φίλη της από τη Χιροσίμα και βγαίνουν με βάρκα κλεμμένη μακριά από την παραλία.Στο βάθος το όρος Φούτζι.Κινέζικο σχέδιο της σιωπής.Η Ιταλία βυθίζεται μέσα τους.Σαν αντικατοπτρισμός βυθίζεται.Σαν εραστές που τελείωσαν.Πομπηία.Βυθίζεται.Δεν πρέπει να έχουμε τύψεις.Η βάρκα αυτή δεν ήταν ποτέ δική μας.Άσε το τρανζίστορ στο νεροχύτη.Το ψωμί που τρώμε το πληρώνουμε.Πρόσεξε το όρος Φούτζι δίχως προοπτική θηλασμού μας φωτογραφίζει.
Δίχως ανάγκη αεροθεραπείας στη Βυτίνα μας φωτογραφίζει.Δίχως δέντρα.Δίχως χιόνια.Μας φωτογραφίζει.Να μου γράφεις.Να μου γράφεις.
Τα επαγγέλματα που εξασκήσαμε.Τα επαγγέλματα που σκίσαμε.
Αίσχος.Αίσχος.Έξω.
Η κυβέρνησις ελέγχει ακόμα την κατάσταση.
Να μου γράφεις.Ισχύει η παλιά μου διεύθυνση.



Γιώργος Χρονάς
-απόσπασμα-


55 σχόλια:

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

...και μακριά
και...βυθισμένος
σχεδιασμένος
χαμένος σε ήχους
που ο ηχολήπτης
δεν πρόλαβε
να κυβερνήσει
σ' ένα μνημόσυνο
αργόσχολης Κυριακής
Δίχως γιατρούς και φάρμακα
και ...γάζες...
...Γάζα-;-...
Ίσως, μπορεί και
μάλλον γιατί,
η πολιτεία ξυπνάει τώρα
κι όλα φεύγουν...(Πόσο γρήγορα!)
Πόσο γρήγορα αλλάζεις τοπίο
αλλά μπορεί και
το τοπίο ν' αλλάζει εσένα
κι εμένα με εμβαθύνεις
αφού δεν πρόλαβες
να φιλήσεις την ανάσα μου...

Μια αγκαλιά μεγάλη!!!

Φαίδρα Φις είπε...

Λιτσάκι
όμορφοι οι στίχοι σου
ματωμένοι...

της Κυριακής τα μνημόσυνα
είναι της ύπαρξης μάλλον

όταν τα τοπία κατακερματίζονται
μέσα μας,αργά ή γρήγορα
κόβουν οι άκρες τους

εκτός αν εν τω μεταξύ
προλάβουμε και τα αλλάξουμε
εμείς σε κάτι αφηρημένο μεν
στοιχειωδώς δε,ευνοϊκότερο
του προδιαγεγραμμένου
"θανάτου"

κρίμα που δεν πρόλαβε
τώρα αθεράπευτος
θα γυρνά

σε φιλώ πολύ
και σου χαμογελώ

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

"όταν τα τοπία κατακερματίζονται
μέσα μας,αργά ή γρήγορα
κόβουν οι άκρες τους"

Κι ύστερα μένουν
ερημονήσια στον ωκεανό

Πρόλαβα ένα απ' αυτά
λίγο πριν ριζώσει
στον ... Ειρηνικό
το κατοίκησα -
κι έμεινα για πάντα εκεί
ερωτευμένος και
άξιος ναυαγός
Κι αφού δεν έκανα
βάρκα την ελπίδα
όπως αρμόζει -
κατά τα πατροπαράδοτα πάντα
και τα συνήθη όργια
...ήμουν από πάντα ατίθασος
εραστής της Τέχνης -
έπραξα τούτο...
να θρέφομαι με δειλινό
και να αρέσκομαι
στη σιωπή των ερώτων
γιατί ο ηχολήπτης
άργησε πολλές μέρες
να φανεί
κι έπρεπε να διατηρήσω
στη μνήμη
τη σιωπή των φεγγαριών...

Για σένα
Φαίδρα Υπέροχη

Υ.Γ. θα κάνω ανάρτηση και τα δύο σχλ και θα στα αφιερώσω απ' το blog μου. Σε πειράζει;

Φαίδρα Φις είπε...

Λίτσα δε ρωτάμε τέτοια πράγματα!

άκου με πειράζει!!

τι λες κορίτσι?

χαίρομαι χαίρομαι!

ξέρεις ποιος στίχος
μου αρέσει πολύ?

"θα σου πω...
έπραξα τούτο...
να θρέφομαι με δειλινό
και να αρέσκομαι
στη σιωπή των ερώτων
γιατί ο ηχολήπτης
άργησε πολλές μέρες
να φανεί
κι έπρεπε να διατηρήσω
στη μνήμη
τη σιωπή των φεγγαριών..."

αυτός!

σ'ευχαριστώ ολόψυχα!

σου στέλνω την αγάπη μου!

pandiony είπε...

ααααααααααααααααααααα

Φαίδρα Φις είπε...

πες!

pandiony είπε...

πάω σε πάρτυ
χύμαρος..
τσακώθηκα με τον λύκο
να ρθείς μαζί στο πάρτυ?
έγραψα και κάτι
για αύριο..

Φαίδρα Φις είπε...

πάρτυ απόψε πάρτυ και αύριο?
δεν παίζεσαι!

εκεί θα είμαι βεβαίως

ωραία που έγραψες
κάτι

κι εγώ γράφω τώρα

φιλάκι
να προσέχεις

pandiony είπε...

σ'αγαπώ ..
πάω,
να μαγέψω
ναι, τι να φορέσω..
πως σου φένεται αυτό
φόρεσα ένα πράσινο
με τερταγωνα φάνκι παντελόνι
απο κίτρινη ζώνη
ένα φανελάκι με ένα ξωτικό πάνω
πουκάμισο μαύρο και στην
κορφή έδεσα ένα μαντίλι καρό
σημαία εκκίνησης άσπρο μαύρο..

pandiony είπε...

είμαι τσίρκο?
η απλά ωραίο

Φαίδρα Φις είπε...

σαν να πας σε μπαλ μασκέ

βγάλ'τα

βάλε το φόρεμα με πέδιλα

σ'αγαπώ

pandiony είπε...

..το σάββατο είναι το άλλο πάρτυ

Φαίδρα Φις είπε...

ωραίο τσίρκο είσαι
χωρίς καμία αμφιβολία

βάλε το φόρεμα
που πήρες

τι χρώμα?

Φαίδρα Φις είπε...

α,ναι
νόμιζα ότι ήταν Παρασκευή
απόψε

το παθαίνω συχνά αυτό
με τις μέρες

μη δίνεις σημασία

pandiony είπε...

μισό τσιγάρο και έφυγα

Φαίδρα Φις είπε...

στο καλό!

όπως είπαμε
σου έγραψα και στο χείμαρρο

πέρνα καλά!

pandiony είπε...

το φόρεμα θα το βάλω τον άλλο μήνα

pandiony είπε...

υπάρχει λόγος

pandiony είπε...

γιατι δεν θέλω να χαλάσει μέχρι το άλλο σάββατο 30 μαίου, είμαι κουμπάρα στην κολλητή με τον κολομβιανό..

pandiony είπε...

αλλα τι σε προσγιώνω
είπες γράφεις..
φιλια , πάω

Φαίδρα Φις είπε...

όλα καλά μην ανησυχείς

υπογειώνομαι από μόνη μου

είναι και το βράδυ
διαμπερές...

πήγαινε έτσι
έχει fun!

pandiony είπε...

καλημερα θεά,
ο κομήτης έσκασε
και ήταν καταστροφικός.
σαρωτικός μηδενιστης.
τώρα στο καταφύγειο
θα κλειστώ μέχρι
νεοτέρας..

pandiony είπε...

το τραβάς και όταν το αφίνεις
σου δίνει μια ένα τίναγμα δυό τρία
και σε ρίχνει κάτω, μαζί με τον έρωτα που σέρνεται ασπόνδιλος κι
άσπονδος φίλος..
να ναι απο αυτά τα μικρά φύδια που μπαίνουν στα μάτια..
σταμάτα!!!!! μπρρρρρρρρρρ

pandiony είπε...

για ψέματα δειψούν όλοι..
παραισθήσεις και πλάνες και πλεκτάνες..
τι παραπονιούνται γιαυτά,
αφού η χαοτική παργματικότητα
τους κάνει να αισθάνονται
αδύναμοι και μικροί..

Φαίδρα Φις είπε...

Δία ανησυχώ για σένα

σε παρακαλώ να μου στείλεις
μέιλ και να μου γράψεις
αναλυτικά τι συνέβη χθες

όταν βρεις χρόνο
θα είμαι εδώ

ο Προμηθέας έγινε Δέντρο

καλημέρα
φιλιά

Φαίδρα Φις είπε...

με μισόλογα δε λέγονται αυτά

μία κι έξω
ρίχ'τα να ελαφρύνει
η ψυχή σου
όχι εδώ όμως

περιμένω

μη χαλάς την ψυχή σου
με θυμό

όλα φτιάχνουν

pandiony είπε...

οκ,. διώξε με αν δεν σαρέσω
με ψυχές δεν παίζω, και πρώτα
πρώτα με την δική μου,
που τρελαίνεται και σκάει αν την πιέσω.. αντιδράει σε κλίμακα
γεωμετρική..
σας είπα που είναι τα κλειδιά
τράβιξα την κουρτίνα απ’τα μάτια
τα χάρισα σε γραπτά..
κι αν ξέχασα κάποια μέρα στο σπίτι
την ψυχή μου, συγχώρα με..

pandiony είπε...

’’πάλι θα κλάψω πάλι θα γελάσω’’

pandiony είπε...

΄μην ανησυχείς.
(δεν είναι μισόλογα αυτά,
πάνω απο το ολόλκηρο είναι..)

Φαίδρα Φις είπε...

εγώ να σε διώξω?

υποθέτω πως ήταν σχήμα λόγου
μη λες τέτοια χαζά
και με στεναχωρείς

πες μου απλώς τι έγινε
και πώς μπορώ να σε βοηθήσω
αν δέχεσαι τη βοήθειά μου

pandiony είπε...

φιλια

Φαίδρα Φις είπε...

ωραία
δεν ανησυχώ για μένα
για σένα ανησυχώ

δεν θέλω να στεναχωριέσαι
αν το συζητήσουμε
μπορεί να το δεις
πιο αισιόδοξα

λέω μπορεί

να βοηθήσω θέλω
γιατί με παρεξηγείς?

pandiony είπε...

να μ’αγαπάς,
αυτό..
με βοηθάς
που υπάρχεις
..το δέντρο η θάλασσα
,

Φαίδρα Φις είπε...

σ'αγαπώ απεριόριστα
και δίχως όρους

θα είμαι εδώ για ό,τι χρειαστείς
δίπλα σου και μέσα σου

πέρα απ'όλα και πάνω απ'όλα
να θυμάσαι την αγάπη
είναι εξιλαστήρια ακόμη και
η σκέψη της

όταν θα είσαι πιο ψύχραιμη
και λιγότερο φορτισμένη
τηλεφώνησε ή πες μου να σου τηλεφωνήσω να μιλήσουμε

σ'αγαπώ πολύ,το ξέρεις
από μένα ό,τι θες

pandiony είπε...

τσακώθηκα με τον λύκο, πάει αυτός
τσακώθηκα με τον κότζα, κρίμα,
και ο πλανήτης όσο προσπαθούσα και αδιαφορούσα τόσο ερχόταν καταπάνω μου και μελαγχολούσα κλεινόμουν
και με πλάκωσε και άδιασα , έσπασα
και όλοι νομίζαν πως ήμουν τσαντισμένη η σνομπ..
αυτό

pandiony είπε...

το ότι τσακώθηκα με τον κότζα με πήραξε πιο πολύ απο όλα..²
μπόρα είναι θα περάσει.

pandiony είπε...

τεσπα, ..μλκιες
καλύτερα είναι
μεταφορικά σε στίχους

Φαίδρα Φις είπε...

μπορεί αυτοί οι καυγάδες
να είναι περαστικοί

για τον λύκο δεν ξέρω
μπορεί να μη θες να είναι
και περαστικός

με τον κότζα,θα τα ξαναβρείτε
είμαι σίγουρη

για τον πλανήτη
έχω ένα ισχυρό καλό προαίσθημα
όλα πάνε καλά,θα το δεις

καλύτερα απόμακρη
καλύτερα
χίλιες φορές
πίστεψέ με

pandiony είπε...

άπλά

Φαίδρα Φις είπε...

αυτόν το μικρό εκθέτη
που μ'αρέσει πολύ
πώς τον βάζεις?

πες μου και μένα
τον θέλω

γράψε λοιπόν!

περιμένω από χθες

pandiony είπε...

σε πιστεύω
;)
καφέ;

pandiony είπε...

σε μένα εδώ είναι ³²³²
δίπλα απο το έντερ
συνήθως είναι στο πλήκτρο με το παπάκι.

Φαίδρα Φις είπε...

βάλε καφέ
και τσιγάρα

Τζάρμους άγιος!
αμήν

pandiony είπε...

το κείμενο περιμένεις ;

Φαίδρα Φις είπε...

για να το προσπαθήσω

όχι δεν τους βγάζει
πού αλλού μπορεί να είναι?

μ'αρέσουν

δες τον Νεκρό του Τζάρμους
σε παρακαλώ

Φαίδρα Φις είπε...

φυσικά το κείμενο

από χθες

δεν είπες ότι το γράφεις
για σήμερα?

pandiony είπε...

ναι, μετά τον καφέ θα το πληκτρολογίσω..

pandiony είπε...

γράφω ακόμα σε χαρτι..

Φαίδρα Φις είπε...

καταλαβαίνω

γιατί στράβωσαν όλα χθες?

είχες μήπως πολύ άγχος?

το περιμένω!
πιες καφέ τώρα!

άντε

pandiony είπε...

στράβωσαν όλα γιατι το φάνκι παντελόνι είναι δώρο της Ερατούς..
;οΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡ
και δεν είναι κι όλα στραβά..
κάποιοι προσπαθούν να με κάνουν να
νιώσω τσογλάνι επιδή είμαι καλά..

Φαίδρα Φις είπε...

γι'αυτούς τους κάποιους
νομίζω ότι δεν αξίζει
να συζητάμε

πάμε παρακάτω
σου είπα μη φορέσεις το παντελόνι!

και τα δικά μου νεύρα
είναι διαλυμένα

χθες χάλασε το ποντίκι μου
ήμουν μ'ένα άθλιο εφεδρικό

σήμερα που λειτουργεί
το ποντίκι
μπερδεύτηκε το μέιλ μποξ
κόλλησε πάλι!

κοινώς δεν έχω μέιλ
και δεν μπορώ να δω σε ποιες
αναρτήσεις έχω σχόλια
οπότε γράφε κάπου κοντινά
να μπορώ να βλέπω
μέχρι να το φτιάξω

έχω ημικρανία
τη γνωστή που δεν περνάει

pandiony είπε...

ok, εδώ θα είμαι.. στο δέντρο
κι απο χθές πιο δυνατή!
για την ημικρανία
το μαντίλι.. ορμόνες ίσως είναι
τρελαμένες, χτύπα ένα σφινάκι, κάτι..

Φαίδρα Φις είπε...

θα ξαναχτυπήσω το κεφάλι μου
στον τοίχο

ή μήπως να κάνω σήμερα
εκείνο το τηλεφώνημα που λέγαμε
το έχω στο μυαλό μου
για την Κυριακή

δεν ξέρω πώς μου'ρθε
αντιπαθώ τη μέρα και το ξέρεις

αλλά μάλλον επειδή θα έχει
πολύ ζέστη πάνω από 35 βαθμούς

"εγώ δεν είμαι ποιητής
είμαι στιχάκι
είμαι στιχάκι της στιγμής
πάνω σε τοίχο φυλακής
και σε παγκάκι

καταραμένη είμαι φυλή
με μια εξόριστη ψυχή
σ'άλλους πλανήτες"

Φαίδρα Φις είπε...

έχω κι άλλο:

"θάνατο θέλω να'χω τραγικό
όπως αξίζει σ'έναν ποιητή μεγάλο
και να με κάψουν με τα σκουπίδια
στη φωτιά
στην υψικάμινο με τα ναρκωτικά"

Φαίδρα Φις είπε...

φύγε απ'το δέντρο
έλα στη θάλασσα

διαπίστωσα ότι αυτό
δημιουργεί το μπλοκ άουτ
στο μέιλμποξ