Είν' η ώρα που περνά
το τραίνο των 9:10
σ' ένα βαγόνι μια γυναίκα
προς το παράθυρο γυρνάει
Θαμπό το τζάμι απ' τα χνώτα
και βιαστικά το καθαρίζει
καθώς η μηχανή σφυρίζει
και χαμηλώνουνε τα φώτα
Και βλέπει μέσα στο σκοτάδι
ένα σπιτάκι φωτισμένο
και της μορφής της το μαγνάδι
Το σπίτι τρέχει ή το τραίνο
ή μήπως έτρεχε το βράδυ
προς το δικό της πεπρωμένο
Μιχάλης Γκανάς
2 σχόλια:
Έξυπνο και παιχνιδιάρικο...
Φιλί
οδοιπόρε,καιρό έχουμε να
τα πούμε
χαίρομαι που πέρασες
εγώ το βρίσκω
μελαγχολικό
έως καταθλιπτικό
ευχαριστώ
φιλί κι από μένα
Δημοσίευση σχολίου