Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα νέα-πολιτιστικά. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα νέα-πολιτιστικά. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Τοπίο στην ομίχλη
Πρέπει να μην ξεχάσω
πως στην ουσία μου
βρίσκομαι ακόμα φυλακισμένη
σ' εκείνο το παλιό βιντεάκι
όπου η αθωότητα μαθαίνει
να γίνεται υποκριτική.
Επιτέλους, καινούργια Χαριτίνη!
Τα καινούργια "τακούνια καίγονται στο φούρνο" της Χαριτίνης Ξύδη
της δικής μας Φαίδρας Φις που μας φιλοξενεί εδώ, στο Δέντρο της,
παρουσιάζονται στον "Ακροβάτη" (Ψαρρών 26 και Μαιζώνος, Μεταξουργείο) που έχει στεγάσει τόσες ωραίες βραδιές μας-ε, Νάνσυ;-
αυτή την Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου στις 6.30.
Θα διαβάσουν ποιήματά της η Φάνυ Πολέμη, ο Γιάννης Μάντσης και εγώ και στο πιάνο θα είναι η
Μαρία Πανοσιάν.
Σας περιμένουμε.
θέατρο Φούρνος:πειραματισμοί με την αφήγηση # 3
27 Σεπτεμβρίου – 30 Σεπτεμβρίου 7μμ έως 10 μμ [cipo_09] <λατέρνα> μια ηχητική διαλογική αφήγηση στην πόλη
του Κώστα Ντάφλου
Το έργο [cipo_09] είναι ένα δρώμενο βασισμένο σε τρία διαδραστικά αντικείμενα τα οποία μεταπλάθουν την ιδέα της παλιάς λατέρνας και των μουσικών κουτιών.
Τα παραδοσιακά μουσικά κουτιά αναπαρήγαν οργανικούς ήχους δημοφιλών ακουσμάτων από προγραμματισμένες εκτελέσεις που έθεταν σε λειτουργία οι ακροατές. Φορείς με κωδικοποιημένα ψηφία (στιγματισμένοι μεταλλικοί δίσκοι ή κύλινδροι, προ-τρυπημένοι χάρτινοι δίσκοι ή ταινίες), εσωκλείονταν στην κατασκευή των ξύλινων μικρών αυτών υποδοχέων με υποτυπώδη κρουστά (καμπάνες, μινιατούρες μουσικών οργάνων) και με μικρο-υλικά μηχανικά μέρη (γλωσσίδια, ελάσματα, μεμβράνες, ή στήλες αέρα) που συνάρμοζαν συχνά με ωρολογιακούς μηχανισμούς οι οποίοι προσέδιδαν αυτόματη λειτουργία. Η λατέρνα αντίθετα ήταν μια αρκετά μεγάλη κατασκευή η οποία δανειζόταν πολλά μηχανικά στοιχεία από το πιάνο.
Στο συγκεκριμένο δρώμενο η λατέρνα από μια κλειστή συσκευή κωδικοποιημένων ήχων μετατρέπεται σε μια ανοικτή ψηφιακή «πλατφόρμα» επικοινωνίας και διάδρασης. Ο επισκέπτης είτε γυρνώντας τη μανιβέλα της διάταξης είτε με την ίδια του την παρουσία μέσω αισθητήρων επιδρά πάνω στην πλατφόρμα και την κάνει να λειτουργήσει και να αποθέσει πλέγματα ηχητικών υποστρωμάτων στο εσωτερικό του Φούρνου, αλλά και στη γειτονιά, όπου βρίσκεται.
Η συγκεκριμένη ανοικτή <πλατφόρμα> είναι μια διαδραστική διάταξη βασισμένη στο εικαστικό πρόγραμμα cipo_09. Το cipo_09 αποθηκεύει και επεξεργάζεται «αρχαιολογικούς ήχους» της παραδοσιακής λατέρνας (αρχές 20ου αιώνα) και των μουσικών κουτιών (αρχές 19ου αιώνα) και υιοθετεί την πρακτική της περιφοράς (στάσεις & μετακινήσεις). Καλεί το κοινό (συμμετέχοντες = παραγωγοί) να κατασκευάσουν αναμίξεις φυσικών με αποθηκευμένους οργανικούς ήχους, εκτελέσεις, διακοπές και αποσπασματικές εκπομπές επαναλήψεων με τους χειρισμούς τους και τις σωματικές τους παρεμβολές. Κάθε δι-επαφή με το κοινό είναι μια εκούσια αμφίδρομη επικοινωνία που υποστηρίζεται από υπολογιστή και ενεργοποιεί μια ακούσια αναδρασιακή διεργασία μικροεπεξεργαστή (ρομπότ) προγραμματισμένης τυχαιότητας. Τα αποσπάσματα των ήχων αντλούνται από το ηχητικό υλικό που διέθεσε ο Πάνος Ιωαννίδης, (CD): Λατέρνα, η αρχόντισσα του δρόμου, Music Corner, 2008, και τα θραύσματα των ήχων από το (CD): Instrumentos de Musica Mecanica, Luis Cangueiro, Quinta do Rei – Lazer e Cultura, Lda, 2007. Ο χώρος του Φούρνου είναι ο ιδανικός χώρος για να φιλοξενήσει το [cipo_09], ένα μεταλλαγμένο υβριδικό αντικείμενο του παρελθόντος, αφού και ο ίδιος προέρχεται από έναν παλιό χώρο που έχει αλλάξει χρήση και έχει μετατραπεί σε ένα σύγχρονο κέντρο
Τραπέζι εργασίας:
Νίκος Αναστασόπουλος (αρχιτέκτων / ερευνητής, επιμελητής προγραμμάτων ΔΕΝΤΡΟ),
Κώστας Ντάφλος (εικαστικός, αρχιτέκτονας)
Μάνθος Σαντοριναίος (ερευνητής - καλλιτέχνης, επίκουρος καθηγητής στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών),
Δρ. Βάντα Χαλυβοπούλου (εικαστικός καλλιτέχνης),
Την Τρίτη 27 Σεπτεμβρίου θα γίνει μια συζήτηση γύρω από το θέμα του χώρου της πόλης και των παρασιτικών διαλογικών ανοικτών διαδράσεων.
3 Οκτωβρίου – 5 Οκτωβρίου 7μμ έως 10 μμ
Διαδίκτυο (chat) και θεατρικός λόγος ή Παραλλαγές στην αυτόματη γραφή ως δράμα
Μια πρόταση της Έλενας Τιμπλαλέξη
Πειραματισμοί με τηλεδιάδραση: Εμμανουέλα Κρουκόβσκι
Εφαρμογές ψηφιακών τεχνολογιών Χρήστος Τσαμαρδάς και Νίκος Δαλέζιος
Με τη συνεργασία του Μάνθου Σαντοριναίου
Μπορεί να γραφτεί και να ανέβει ένα θεατρικό μονόπρακτο σε μισή ώρα; Μπορούν δύο συγγραφείς να γράψουν από κοινού ένα θεατρικό έργο ζωντανά και σε πραγματικό χρόνο χωρίς προαποφασισμένη πλοκή; Μπορούν οι ηθοποιοί δίχως προετοιμασία και συνεννόηση να δώσουν θεατρική υπόσταση στις αράδες κειμένου που έρχονται κατευθείαν από ένα chat και προβάλλονται μέσω ενός προτζέκτορα στη σκηνή του θεάτρου εκείνη τη στιγμή;
Στ α παραπάνω ερωτήματα θα προσπαθήσει να δώσει απαντήσεις η σπονδυλωτή πειραματική εκδήλωση που ερευνά πιθανούς τρόπους με τους οποίους σύγχρονες πλατφόρμες επικοινωνίας μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη δημιουργία και την παρουσίαση θεατρικών μονόπρακτων. Συγγραφείς, χρήστες περιβάλλοντος chat, blogers, καλλιτέχνες και μη, συν-γράφουν σε χρόνο πραγματικό ή συνομιλούν με μηχανικά συστήματα αυτόματης γραφής. Ηθοποιοί και performers ζωντανεύουν επί τόπου τα κείμενα που προκύπτουν από τη συγκεκριμένη διαδικασία.
Από μια πρόταση και μια απάντηση ξετυλίγεται κάθε φορά ένα ολόκληρο σύμπαν. Ο γραπτός λόγος εξατμίζεται καθώς εκφέρεται, μετουσιώνεται αυτόματα σε πράξη δραματική και θεατρική, γίνεται και πάλι προφορικός. Το κοινό, μάρτυρας του μηχανισμού αυτού που αποκαλύπτει την ίδια του τη λειτουργία, ταξιδεύει στους πιθανούς δραματικούς κόσμους που ξεπηδούν μέσα από τη συνέργεια ηθοποιών, συγγραφέων, πλατφόρμων, χρηστών chat και καλλιτεχνών. Η σκηνική πραγματικότητα επαυξάνεται με τη χρήση οπτικοακουστικών μέσων και προβολών.
Θα παρουσιαστούν 3 παραστάσεις κάθε μέρα των 25 λεπτών η κάθε μια
Η κάθε παράσταση θα αποτελέσει και μία διαφορετική περίπτωση όπως : α) δύο συγγραφείς μέσω δικτύου συγγράφουν το έργο ενώ δύο ηθοποιοί στη σκηνή του θεάτρου το ερμηνεύουν β) οι δύο συγγραφείς βρίσκονται και αυτοί μέσα στο χώρο που παρουσιάζεται το έργο. Στην περίπτωση η ερμηνεία των ηθοποιών επηρεάζει την συγγραφή του κειμένου γ) μουσικοί παρακολουθούν και αυτοί τα κείμενα και επενδύουν ηχητικά και μουσικά το μονόπρακτο δ)γίνεται παράσταση «τέχνης δίχως χωρικούς περιορισμούς» με ένα ηθοποιό και ένα αντίστοιχο εικονικό μέσω δικτύου και webcam. ε)συγγραφέας επικοινωνεί με το ρομποτ software (eliza), έτσι το ένα κείμενο προέρχεται από μηχανή.
Με την συμμετοχή των Συγγραφέων:
Μαριλένα Αστραπέλλου, Στέφανος Δάνδολος, Θωμάς Διάφας, Ζέφη Κόλια, Γιάννης Κωνσταντινίδης, Αλεξάνδρα Κ*, Γιώργος Ίκαρος Μπαμπασάκης, Κατερίνα Παπανικολάου, Παναγιώτα Πατακιά, Έλενα Πένγκα, Σταμάτης Πολενάκης, Ελεάννα Σαντοριναίου, Θάνος Σταθόπουλος, Άρης Σφακιανάκης, Έλενα Τιμπλαλέξη, Άννα Τσίχλη, Θοδωρής Χιώτης, chatter bot, Old Boy
Ηθοποιών:
Στέλλα Αντύπα, Αντρέας Δρακόπουλος, Μαίρη Λούση, Αιμιλία Καπερνέκα, Δημήτρης Καραμπέτσης, Μαρία Μαγκανάρη, Λεονάρδος Μπατής, Βίκυ Μαστρογιάννη, Κώστας Παπακωνσταντίνου, Μαρία Πίγκου, Δημήτρης Πλειώνης, Ρόζα Προδρόμου, Βάνα Ραμπότα, Δέσποινα Σεραφείδου, Βασιλική Σκευοφύλαξ, Θοδωρής Σκυφτούλης, Γιάννης Στεφόπουλος, Στέβη Φόρτωμα,
Στο τέλος κάθε μέρας θα γίνει συζήτηση με το κοινό και τους καλλιτέχνες.
του Κώστα Ντάφλου
Το έργο [cipo_09] είναι ένα δρώμενο βασισμένο σε τρία διαδραστικά αντικείμενα τα οποία μεταπλάθουν την ιδέα της παλιάς λατέρνας και των μουσικών κουτιών.
Τα παραδοσιακά μουσικά κουτιά αναπαρήγαν οργανικούς ήχους δημοφιλών ακουσμάτων από προγραμματισμένες εκτελέσεις που έθεταν σε λειτουργία οι ακροατές. Φορείς με κωδικοποιημένα ψηφία (στιγματισμένοι μεταλλικοί δίσκοι ή κύλινδροι, προ-τρυπημένοι χάρτινοι δίσκοι ή ταινίες), εσωκλείονταν στην κατασκευή των ξύλινων μικρών αυτών υποδοχέων με υποτυπώδη κρουστά (καμπάνες, μινιατούρες μουσικών οργάνων) και με μικρο-υλικά μηχανικά μέρη (γλωσσίδια, ελάσματα, μεμβράνες, ή στήλες αέρα) που συνάρμοζαν συχνά με ωρολογιακούς μηχανισμούς οι οποίοι προσέδιδαν αυτόματη λειτουργία. Η λατέρνα αντίθετα ήταν μια αρκετά μεγάλη κατασκευή η οποία δανειζόταν πολλά μηχανικά στοιχεία από το πιάνο.
Στο συγκεκριμένο δρώμενο η λατέρνα από μια κλειστή συσκευή κωδικοποιημένων ήχων μετατρέπεται σε μια ανοικτή ψηφιακή «πλατφόρμα» επικοινωνίας και διάδρασης. Ο επισκέπτης είτε γυρνώντας τη μανιβέλα της διάταξης είτε με την ίδια του την παρουσία μέσω αισθητήρων επιδρά πάνω στην πλατφόρμα και την κάνει να λειτουργήσει και να αποθέσει πλέγματα ηχητικών υποστρωμάτων στο εσωτερικό του Φούρνου, αλλά και στη γειτονιά, όπου βρίσκεται.
Η συγκεκριμένη ανοικτή <πλατφόρμα> είναι μια διαδραστική διάταξη βασισμένη στο εικαστικό πρόγραμμα cipo_09. Το cipo_09 αποθηκεύει και επεξεργάζεται «αρχαιολογικούς ήχους» της παραδοσιακής λατέρνας (αρχές 20ου αιώνα) και των μουσικών κουτιών (αρχές 19ου αιώνα) και υιοθετεί την πρακτική της περιφοράς (στάσεις & μετακινήσεις). Καλεί το κοινό (συμμετέχοντες = παραγωγοί) να κατασκευάσουν αναμίξεις φυσικών με αποθηκευμένους οργανικούς ήχους, εκτελέσεις, διακοπές και αποσπασματικές εκπομπές επαναλήψεων με τους χειρισμούς τους και τις σωματικές τους παρεμβολές. Κάθε δι-επαφή με το κοινό είναι μια εκούσια αμφίδρομη επικοινωνία που υποστηρίζεται από υπολογιστή και ενεργοποιεί μια ακούσια αναδρασιακή διεργασία μικροεπεξεργαστή (ρομπότ) προγραμματισμένης τυχαιότητας. Τα αποσπάσματα των ήχων αντλούνται από το ηχητικό υλικό που διέθεσε ο Πάνος Ιωαννίδης, (CD): Λατέρνα, η αρχόντισσα του δρόμου, Music Corner, 2008, και τα θραύσματα των ήχων από το (CD): Instrumentos de Musica Mecanica, Luis Cangueiro, Quinta do Rei – Lazer e Cultura, Lda, 2007. Ο χώρος του Φούρνου είναι ο ιδανικός χώρος για να φιλοξενήσει το [cipo_09], ένα μεταλλαγμένο υβριδικό αντικείμενο του παρελθόντος, αφού και ο ίδιος προέρχεται από έναν παλιό χώρο που έχει αλλάξει χρήση και έχει μετατραπεί σε ένα σύγχρονο κέντρο
Τραπέζι εργασίας:
Νίκος Αναστασόπουλος (αρχιτέκτων / ερευνητής, επιμελητής προγραμμάτων ΔΕΝΤΡΟ),
Κώστας Ντάφλος (εικαστικός, αρχιτέκτονας)
Μάνθος Σαντοριναίος (ερευνητής - καλλιτέχνης, επίκουρος καθηγητής στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών),
Δρ. Βάντα Χαλυβοπούλου (εικαστικός καλλιτέχνης),
Την Τρίτη 27 Σεπτεμβρίου θα γίνει μια συζήτηση γύρω από το θέμα του χώρου της πόλης και των παρασιτικών διαλογικών ανοικτών διαδράσεων.
3 Οκτωβρίου – 5 Οκτωβρίου 7μμ έως 10 μμ
Διαδίκτυο (chat) και θεατρικός λόγος ή Παραλλαγές στην αυτόματη γραφή ως δράμα
Μια πρόταση της Έλενας Τιμπλαλέξη
Πειραματισμοί με τηλεδιάδραση: Εμμανουέλα Κρουκόβσκι
Εφαρμογές ψηφιακών τεχνολογιών Χρήστος Τσαμαρδάς και Νίκος Δαλέζιος
Με τη συνεργασία του Μάνθου Σαντοριναίου
Μπορεί να γραφτεί και να ανέβει ένα θεατρικό μονόπρακτο σε μισή ώρα; Μπορούν δύο συγγραφείς να γράψουν από κοινού ένα θεατρικό έργο ζωντανά και σε πραγματικό χρόνο χωρίς προαποφασισμένη πλοκή; Μπορούν οι ηθοποιοί δίχως προετοιμασία και συνεννόηση να δώσουν θεατρική υπόσταση στις αράδες κειμένου που έρχονται κατευθείαν από ένα chat και προβάλλονται μέσω ενός προτζέκτορα στη σκηνή του θεάτρου εκείνη τη στιγμή;
Στ α παραπάνω ερωτήματα θα προσπαθήσει να δώσει απαντήσεις η σπονδυλωτή πειραματική εκδήλωση που ερευνά πιθανούς τρόπους με τους οποίους σύγχρονες πλατφόρμες επικοινωνίας μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη δημιουργία και την παρουσίαση θεατρικών μονόπρακτων. Συγγραφείς, χρήστες περιβάλλοντος chat, blogers, καλλιτέχνες και μη, συν-γράφουν σε χρόνο πραγματικό ή συνομιλούν με μηχανικά συστήματα αυτόματης γραφής. Ηθοποιοί και performers ζωντανεύουν επί τόπου τα κείμενα που προκύπτουν από τη συγκεκριμένη διαδικασία.
Από μια πρόταση και μια απάντηση ξετυλίγεται κάθε φορά ένα ολόκληρο σύμπαν. Ο γραπτός λόγος εξατμίζεται καθώς εκφέρεται, μετουσιώνεται αυτόματα σε πράξη δραματική και θεατρική, γίνεται και πάλι προφορικός. Το κοινό, μάρτυρας του μηχανισμού αυτού που αποκαλύπτει την ίδια του τη λειτουργία, ταξιδεύει στους πιθανούς δραματικούς κόσμους που ξεπηδούν μέσα από τη συνέργεια ηθοποιών, συγγραφέων, πλατφόρμων, χρηστών chat και καλλιτεχνών. Η σκηνική πραγματικότητα επαυξάνεται με τη χρήση οπτικοακουστικών μέσων και προβολών.
Θα παρουσιαστούν 3 παραστάσεις κάθε μέρα των 25 λεπτών η κάθε μια
Η κάθε παράσταση θα αποτελέσει και μία διαφορετική περίπτωση όπως : α) δύο συγγραφείς μέσω δικτύου συγγράφουν το έργο ενώ δύο ηθοποιοί στη σκηνή του θεάτρου το ερμηνεύουν β) οι δύο συγγραφείς βρίσκονται και αυτοί μέσα στο χώρο που παρουσιάζεται το έργο. Στην περίπτωση η ερμηνεία των ηθοποιών επηρεάζει την συγγραφή του κειμένου γ) μουσικοί παρακολουθούν και αυτοί τα κείμενα και επενδύουν ηχητικά και μουσικά το μονόπρακτο δ)γίνεται παράσταση «τέχνης δίχως χωρικούς περιορισμούς» με ένα ηθοποιό και ένα αντίστοιχο εικονικό μέσω δικτύου και webcam. ε)συγγραφέας επικοινωνεί με το ρομποτ software (eliza), έτσι το ένα κείμενο προέρχεται από μηχανή.
Με την συμμετοχή των Συγγραφέων:
Μαριλένα Αστραπέλλου, Στέφανος Δάνδολος, Θωμάς Διάφας, Ζέφη Κόλια, Γιάννης Κωνσταντινίδης, Αλεξάνδρα Κ*, Γιώργος Ίκαρος Μπαμπασάκης, Κατερίνα Παπανικολάου, Παναγιώτα Πατακιά, Έλενα Πένγκα, Σταμάτης Πολενάκης, Ελεάννα Σαντοριναίου, Θάνος Σταθόπουλος, Άρης Σφακιανάκης, Έλενα Τιμπλαλέξη, Άννα Τσίχλη, Θοδωρής Χιώτης, chatter bot, Old Boy
Ηθοποιών:
Στέλλα Αντύπα, Αντρέας Δρακόπουλος, Μαίρη Λούση, Αιμιλία Καπερνέκα, Δημήτρης Καραμπέτσης, Μαρία Μαγκανάρη, Λεονάρδος Μπατής, Βίκυ Μαστρογιάννη, Κώστας Παπακωνσταντίνου, Μαρία Πίγκου, Δημήτρης Πλειώνης, Ρόζα Προδρόμου, Βάνα Ραμπότα, Δέσποινα Σεραφείδου, Βασιλική Σκευοφύλαξ, Θοδωρής Σκυφτούλης, Γιάννης Στεφόπουλος, Στέβη Φόρτωμα,
Στο τέλος κάθε μέρας θα γίνει συζήτηση με το κοινό και τους καλλιτέχνες.
"Η μπλε σπηλιά" του Ηλία Στέργιου
"Τ' αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους"..
Το αρχέτυπο της σπηλιάς που αναδύεται από τον τίτλο του project, γεννά ένα πλήθος εικόνων, συμβολισμών και εννοιών. Ταυτίζεται άμεσα ή συνειρμικά με το εγώ ,το σώμα, την οικία, τη μήτρα, το δικό μου και επεκτείνεται σε αποχρώσεις και άλλοτε έντονες αντιθέσεις, σε σχέση με το φωτεινό ή το σκοτεινό, το γνωστό και το άγνωστο, την κτητικότητα και την απώλεια, τον έρωτα, τη μοναξιά, την αποδοχή και την απόρριψη. Οι σχέσεις των ανθρώπων, το φυσικό περιβάλλον, οι γιγάντιες μεγαλουπόλεις, η επαφή με τα ζώα και τα αντικείμενα είναι θέματα με τα όποια καταπιάνεται ο καλλιτέχνης επιλέγοντας να παντρέψει τη μουσική, με την ποίηση και την απαγγελία.
Χρησιμοποιώντας ποικίλα μουσικά μοτίβα και τρόπους, ενοποιεί ακούσματα και αναφορές μεταξύ δύσης και ανατολής, ενώνει το λόγο με το τραγούδι και πειραματίζεται με το χρόνο και τα χρώματα του ήχου.
Ο Ηλίας Στέργιος φέρνει τη δική του προοπτική σε σχέση με το επαναλαμβανόμενο μέσα στο τραγούδι, αγκαλιάζει μεγάλους ποιητές που αγαπάμε και τολμά να αγγίξει κρυμμένα συναισθήματα.
Η Μπλε Σπηλιά είναι ένα project που αφορά ηλεκτρική κιθάρα και τύμπανα. Ο συνδυασμός τους απαιτεί μια καινούρια προσέγγιση, που από τη μεριά των τύμπανων καλύπτει με μεγάλη ευχέρεια ο Άκης Περδίκης, ο οποίος δε διστάζει να επεκταθεί σε νέους ρόλους και να αλληλεπιδράσει πέρα από το καθαρά δομικό ή σολιστικό του κομμάτι.
Μέσα στη Μπλε Σπηλιά ανταλλάσσουμε συναισθήματα και επικοινωνούμε, νιώθοντας ξανά ζωντανοί, ανάβοντας ξανά τη φλόγα της ελπίδας, της αγάπης, της χαράς.
Κιθάρα-φωνή:Ηλίας Στέργιος
Τύμπανα:Ακης Περδίκης
Την Πέμπτη, 3/3/2011, στις 22:00, στο ghost house Λεπενιώτου 26, Ψυρρή, είσοδος 5ε.
φρεσκο
Ο συγγραφέας-δημοσιογράφος Γρηγόρης Χαλιακόπουλος θα παρουσιάσει τον Έλληνα ζωγράφο Κωνσταντίνο Μπρουμίδη, ο οποίος διακόσμησε τον τρούλο του Καπιτωλίου της Ουάσιγκτον τον 19ο αιώνα.
.."Μεγάλωσε στη Ρώμη, φοίτησε στην Academia di San Lucca όπου και δέχτηκε την επίδραση μεγάλων καλλιτεχνών. Σπούδασε ζωγραφική κοντά στον Baron Camuccini και γλυπτική με τους Canova και Thorwaldsen. Έμαθε τη μέθοδο «fresco» και «secco» και εξοικειώθηκε αποκτώντας μεγάλη εμπειρία στις διορθώσεις των φθαρμένων από τον χρόνο αριστουργημάτων του Ραφαέλο."..
Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 2 Μαρτίου 2011, ώρα 19.30 στο Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών οδός Ι. Παπαρρηγοπούλου 7, Πλατεία Κλαυθμώνος, Αθήνα.
you're so fu..ing special
- Sincerity: I tell her I am an animal
- Freedom: She falls in love with the animal
- Hope: She discovers that the animal is sensitive. This is what creates hope and misunderstanding
- Reality: She decides to set in my life. I inform her that I am not a living room
- Solution: I go back to No1
- Respect: She decides to leave. I don’t ask her where she goes.
Χοροθέατρο:"Η Νύχτα" του Χάρολντ Πίντερ
Ηθοποιοί και χορευτές ενώνουν τις δυνάμεις τους και επιδιώκουν να ξαναζεστάνουν τις παγωμένες καρδιές μας, ερεθίζοντας την μνήμη και τις αισθήσεις μας για να θυμηθούμε πως το όνειρο και η ελπίδα υπάρχει μέσα μας ενώ την ίδια ώρα η ζωή κυλά μπροστά μας σαν νερό στο ποτάμι…
Σ’ αυτούς που επιμένουν να εκπέμπουν το δικό τους καρδιακό bit προσμένοντας τους συγχορδούς τους, σ΄ αυτούς που αξιώνουν για τον εαυτό τους συνυπευθυνότητα στην Κοσμική Αρμονία, σε όλους αυτούς απευθύνουμε πρόσκληση για τη χοροθεατρική παράσταση με τίτλο «Η νύχτα».
Σκηνοθεσία - Χορογραφία: Ανθή Θεοφιλίδου, Γιάννης Μάντσης
Ερμηνεία: Ανθή Θεοφιλίδου, Βασίλης Γιαννέλος, Βρισηίδα Σολωμού, Γιάννης Μάντσης, Δρόσος Σκότης, Ευγενία Σιγαλού, Λία Χαμηλοθώρη, Ναταλία Μπουγάδη, Φώτης Κάραλης
Μουσική: Hans Zimmer, Yann Tiercen, Yip Harbourg
Επιμέλια Ενδύματος: Βρισηίδα Σολωμού, Γεωργία Κλεισούρα
Επιμέλεια Φωτισμού: Διονύσης Ευθυμιόπουλος
Artistic Residency Center Στούντιο Κινητήρας, Ερεχθείου 22, Ακρόπολη 6 - 8 Νοεμβρίου και 11-15 Νοεμβρίου
Τιμή εισιτηρίου: 15 ευρώ Τηλ. για κρατήσεις: 210-9248328, 6977-976645
Ισοβίτες
Η νέα ταινία του Θόδωρου Μαραγκού από 5 Μαρτίου στους κινηματογράφους.
Το σκηνοθέτη Θόδωρο Μαραγκό τον γνωρίζουμε καλά και από το παρελθόν. Έχει δώσει μερικές δυνατές ταινίες καταγγελίας ("Μάθε παιδί μου γράμματα", Black Mπέεε κ.ά.) ή κοινωνικές σάτιρες. Είναι φορτισμένος ιδεολογικά και είναι λογικό να τον ενοχλεί η έκπτωση της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας.
Επιλέγει να τη δει ως καρικατούρα και μας καλεί να αποστασιοποιηθούμε από ό,τι συμβαίνει δίπλα μας, καθώς αυτά που βλέπουμε να γίνονται είναι εξόχως κωμικά, γελοία, ανόητα και σουρεαλιστικά.
Μιλάμε δηλαδή για μια γυψωμένη κοινωνία, γεμάτη στρεβλώσεις, γραφειοκρατία, αναξιοπιστία, αγωγό ταλαιπωρίας. Οι "Ισοβίτες" λοιπόν δίνουν μια κουτουλιά και ξεκοιλιάζουν όλον αυτόν τον σοβαροφανή τραγέλαφο.
Στους νυχτερινούς ταξιδιάρηδες ανήκει ο Πάνος, ο οποίος οδηγεί το φορτηγό του σε μακρινούς δρόμους. Αναζητώντας την ελευθερία του, απολαμβάνει τα δώρα, που του προσφέρει η διαδρομή. Στην κοινωνία, όμως, υπάρχει και κάποιος που ακούει στο όνομα «Λοχαγός», ο οποίος έχει αγανακτήσει για το χάλι της σημερινής ζωής. Αποφασίζει να κλειστεί στη φυλακή ως εθελοντής ισοβίτης, γιατί πιστεύει ότι είναι καλύτερα μέσα παρά έξω. Όταν οι δυο τους συναντιούνται στη φυλακή, επιχειρούν να λύσουν τις φιλοσοφικές τους διαφορές, και μετατρέπουν το κελί που μοιράζονται σε ρινγκ.Ο σκηνοθέτης μέσα από τη σχέση των δύο αυτών φυλακισμένων με διαφορετική αντίληψη για τη ζωή, προσπαθεί να ερμηνεύσει τη λέξη ελευθερία, τονίζοντας παράλληλα την αξία που προσδίδει ο κάθε άνθρωπος σε αυτή. Ο πρώτος την έχει ανάγκη και την επιθυμεί διακαώς, ο δεύτερος θεωρεί ότι η πραγματική ζωή είναι εκεί που βρίσκεται και δε θέλει με τίποτα να την αποχωριστεί. Αισιόδοξος και με αστείρευτο χιούμορ, ο Θόδωρος Μαραγκός, κάνει μια ενδιαφέρουσα ανθρώπινη ταινία, έξυπνη και διασκεδαστική, με φιλοσοφική διάθεση, όπως το συνηθίζει στις περισσότερες ταινίες του. Οι «Ισοβίτες» διαθέτουν ρυθμό, καλή μουσική και δύο απολαυστικούς πρωταγωνιστές: τον Τάκη Σπυριδάκη και τον Βαγγέλη Μουρίκη.*******(Στην ταινία εμφανίζεται και η αγαπημένη μου φίλη Πέννυ Μηλιά,σε μικρό ρόλο όπως λέει η ίδια!)
Στους κινηματογράφους από Πέμπτη 5 Μαρτίου 2009.
Δείτε τα τρέιλερ της ταινίας:
"παρακούν"
Στα πλαίσια του Φεστιβάλ Μήνας Χορού, η Ομάδα Χορού ΑΚΙΝ φιλοξενεί τρείς νέους δημιουργούς :
Χοροθεατρική Ομάδα «Παρακούν»
Ελένη Κορέλη
Δρόσος Σκώτης
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΟΜΑΔΟΣ
«ΠΑΡΑΚΟΥΝ»
Η χοροθεατρική ομάδα «Παρακούν» είναι μια νεοσυσταθείσα ομάδα που δημιουργήθηκε από ανθρώπινη ανάγκη να επανενταχθεί το παιχνίδι στην σύγχρονη ζωή μας. Απαρτίζεται από καλλιτέχνες και μη και πιστεύει στην εξέλιξη και στην ανάδειξη της μοναδικότητάς του κάθε ανθρώπου, όταν αυτός αποφασίσει να «παίξει» ομαδικά. Στοχεύει στην διαμόρφωση κώδικα επικοινωνίας ο οποίος έχει ως βάση του την αλήθεια και τον ποιητικό ρεαλισμό προκειμένου να εκφραστεί καλλιτεχνικά. Διατηρεί πάντα μια ανοιχτή πρόσκληση σε ανθρώπους που επιθυμούν ν΄ αθωωθούν παίζοντας.
Η ομάδα στην πρώτη της παραγωγή επιδιώκει την ευαισθητοποίηση των συμπολιτών μας πάνω σε θέματα περιβαλλοντολογικής καταστροφής.
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΕΣ –ΘΕΑΤΡΟ ΠΡΟΒΟΛΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ
4 Ιουνίου στις 22:30
5 Ιουνίου στις 20:30
6 Ιουνίου στις 22:30
7 Ιουνίου στις 20:30
Στο θέατρο Ροές (Ιάκχου 16 – τηλ.2103474314)
ΤΙΤΛΟΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
«Δε βαριέσαι…!»
Διάρκεια 30΄
Μία προσπάθεια αυτοσαρκασμού και αυτοκριτικής πάνω στην σχέση που έχει αναπτύξει ο σύγχρονος Έλληνας με το φυσικό περιβάλλον, πως ζει, αντιλαμβάνεται και νοιώθει τις συνέπειες των πράξεων και παραλείψεων του.
ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ-ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ
Ανθή Θεοφιλίδου, Γιάννης Μάντσης
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ- ΧΟΡΟΓΡΑΦΙΑ-ΕΡΜΗΝΕΙΑ
Βασίλης Γιαννέλος, Βασίλης Λαμπρόπουλος, Βάσια Τσάκου, Βρισηίδα Σολωμού, Γιάννης Θεοδωρόπουλος, Ευγενία Σιγαλού, Ναταλία Μπουγάδη, Παναγιώτης Γεωργιάδης, Πολυτίμη Ραπακούλια, Φαίδρα Μούστου
Σας προτείνω ανεπιφύλακτα την παράσταση, πρόκειται για κάτι εξαιρετικά ενδιαφέρον και καινούριο, με την ενάργεια και την πνοή νέων ανθρώπων με όρεξη για δουλειά και αντίσταση στα μηχανικά και στα τετριμμένα, με στόχους αληθινούς και δυναμικούς,φιλότιμους και ξεκάθαρους.Σε μερικά από τα κείμενα της χοροθεατρικής ομάδας "Παρακούν" έχω επιμεληθεί τη διασκευή.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)