...πίσω απ’ τη βεντάλια με τα χρυσά φτερά...
G. A. B.
Τα βαλς τ’ ουρανού
G. A. B.
Τα βαλς τ’ ουρανού
δεν είχαν ακόμα αρραβωνιάσει
το γιασεμί και το χιόνι
δεν είχαν οι άνεμοι συλλογιστεί
την πιθανή μουσική των μαλλιών σου
ούτε κι ο βασιλιάς είχε προστάξει
να ενταφιαστεί σ’ ένα βιβλίο η βιολέτα
Όχι
Ήταν ο καιρός που ταξίδευε το χελιδόνι
χωρίς τα αρχικά μας στο ράμφος του
Που οι καμπανέλες και
το γιασεμί και το χιόνι
δεν είχαν οι άνεμοι συλλογιστεί
την πιθανή μουσική των μαλλιών σου
ούτε κι ο βασιλιάς είχε προστάξει
να ενταφιαστεί σ’ ένα βιβλίο η βιολέτα
Όχι
Ήταν ο καιρός που ταξίδευε το χελιδόνι
χωρίς τα αρχικά μας στο ράμφος του
Που οι καμπανέλες και
οι κλιματίδες μαραίνονταν
δίχως εξώστες κι άστρα
δίχως εξώστες κι άστρα
για να καρφωθούν
Ήταν εκείνος ο καιρός
που δεν υπήρχε ένα άνθος
για να γείρει το κεφάλι του
στον ώμο ενός πουλιού
Και τότε
πίσω απ’ τη βεντάλια σου
το πρώτο μας φεγγάρι
Ήταν εκείνος ο καιρός
που δεν υπήρχε ένα άνθος
για να γείρει το κεφάλι του
στον ώμο ενός πουλιού
Και τότε
πίσω απ’ τη βεντάλια σου
το πρώτο μας φεγγάρι
Ραφαέλ Αλμπέρτι
από το Τρεις Αναμνήσεις απ'τον Ουρανό
μτφρ: Τάκης Σινόπουλος
μτφρ: Τάκης Σινόπουλος
6 σχόλια:
Γεια σου Φαίδρα.
''Και τότε πίσω απ’ τη βεντάλια σου
το πρώτο μας φεγγάρι'' τι όμορφα συναισθήματα που νιώθει κανείς από αυτές τις πρώτες στιγμές , τι ευτυχία να γίνεται τελικά η βεντάλια διάφανη σαν αραχνοΰφαντος ιστός και να μπορείς να βλέπεις από πίσω και να βλέπεις ότι όμορφο έχεις φανταστεί.
Υ.Γ. Μετά από τόσες ημέρες που σου είχα ζητήσει τίτλους έργων σου, χθες κατάφερα να βρω το C-Minor και ρουφώ τις σελίδες του αργά και σταθερά. Υπέροχο Φαίδρα.
Νίκο μου έτσι είναι
όχι για όλους όμως
μάλλον μόνο γι'αυτούς
που έχουν αισθήματα
ευαισθησία και ρομαντισμό
τώρα νομίζω τους λένε
παλιομοδίτες...
σ'ευχαριστώ πολύ!
τι άλλο να πω...
σε φιλώ
Και τότε
πίσω απ’ τη βεντάλια σου
το πρώτο μας φεγγάρι
Πανέμορφο !
Καλησπέρα Φαίδρα
Πως μπορούν οι άνθρωποι να γίνονται αμείλικτα κυνικοί - ψυχροί - ροπμότ ; λες και έπαψαν να μυρίζουν τα λουλούδια. λες και το φεγγάρι δεν φτιάχνει πλέον το είδωλό του στο νερό της λίμνης.
Ε λοιπόν εμένα μου αρέσει να είμαι παλιομοδίτης. Νομίζω ότι το κλασικό είναι τελικά και διαχρονικό.
Και εγώ σε φιλώ, να έχεις μια γαλήνια νύχτα και να ανασυντάξεις τις δυνάμεις σου γιατι υπάρχει καιτο (ρομαντικό) αύριο, σίγουρα υπάρχει..
γεια σου Τάσο μου
δεν είναι...?
σ'ευχαριστώ πολύ!
καλό βράδυ
σε φιλώ
Νίκο,έτσι φαίνεται
πως όχι μόνο μπορούν
αλλά το απολαμβάνουν κιόλας!
ευχαριστώ για τις όμορφες
ευχές και ανταποδίδω
με την ίδια "ρετρό"
διάθεση...
φιλιά!
Δημοσίευση σχολίου