οι λάμπες

Η Ιζόλδη κατοικεί μες στην υπόγεια μισοσκότεινη αίθουσα.
Το φόρεμά της έχει χρώμα ίδιο με των νεκρών την προσμονή
είναι το πιο σβησμένο θαλασσί τούτου του κόσμου
φθαρμένο, αποκαλύπτοντας την ώχρα των γυμνών βράχων.
Η Ιζόλδη είναι μονάχη,εκείνοι που έρχονται είναι σκοτεινοί
σκύβουν με λάμπες πάνω απ’ το κορμί της.
Στ’ αλήθεια λένε, η Ιζόλδη πέθανε,
η Ιζόλδη η λυπημένη πέθανε, έτσι λένε.

Υβ Μπονφουά
μετάφραση: Τάκης Σινόπουλος