ερωμένη απολεσθέντων θαυμάτων


Δώσε μου ένα βράδυ του κοχυλιού ή κάτι
ανέγγιχτο,από σένα,να έχω μαζί μου
Σε χρειάζομαι
Δώσε μου λίγο απ'το μπράτσο σου το μελανό
Λιγάκι απ'το χαμό σου
Ομίχλη απ'τα μάτια σου


Κι από το μέτωπό σου φως
Απ'το Αιγαίο άρωμα
Κήπους απ'τα οράματά σου
Λίγο λοξό φεγγαράκι,κίτρινο
Απ'του μίσχου σου τον οβελίσκο


Απ'του μίσους σου τον αφηνιασμένο απόηχο
Απ'τον βασανισμένο αυχένα σου περηφάνεια

Αξιοπρέπεια.


-απόσπασμα-
κυκλοφορεί από εκδ.Κώδικας



κοίτα με στα μάτια και με το σουγιά πάρε από τη φλέβα μου μελάνη

4 σχόλια:

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

"κοίτα με στα μάτια και με το σουγιά πάρε από τη φλέβα μου μελάνη"

...να γράψεις το δικό σου δρόμο
αν μπορείς...

κι αν μπορείς...ξέχασέ με

Καλημέρα!!!

Φαίδρα Φις είπε...

δύσκολοι οι μοναχικοί δρόμοι
όσο και δύσβατοι

γι'αυτό με τη μελάνη
ας γράψουμε δρόμο κοινό
κι αγαπημένο

καλό μεσημέρι αγαπημένη μου φίλη!
να κανονίσουμε για κείνο που
λέγατε με την Πέννυ
μάλλον όμως όταν θα επιστρέψω
από τη Μάνη

σε φιλώ πολύ!

anepidoti είπε...

όμορφο, ψαράκι μου, όμορφο και περήφανο!
σαν και σένα...τόνιωσα σαν οδυρμό κρυφό,
κρυμμένο σε αξιοπρέπεια...
μου άρεσε!
καλή πανσέληνο!!!!

Φαίδρα Φις είπε...

αγαπημένη ανεπίδοτη
σ'ευχαριστώ για τα ζεστά λόγια

νιώθω την περηφάνεια
περισσότερο γιατί έχω φίλους
όπως εσένα
που σε νιώθω δίπλα μου

αυτό είναι πολύτιμο
και σπουδαίο

για την ιστορία να πω
ότι το κείμενο "ερωμένη των απολεσθέντων θαυμάτων"
έχει αναφορά την Ελλάδα.

σε φιλώ σεληνιασμένα
καθώς δε θα πάψω ποτέ
να επενδύω στις πιο τρελές
ώρες του φεγγαριού που βλέπω