Ρομαντισμός



Ζω
για την στιγμή
που ο βοσκός
θα νιώσει στο σκληρό πετσί του μονομιάς
όλη την ποίηση
απ'το «Κεφάλαιο» του Μαρξ
κι ο σπουδαγμένος στην Οξφόρδη
θα γονατίσει κλαίγοντας
μπροστά στη μεταφυσική
του εκδορέα Βαμβακάρη


Πέννυ Μηλιά
 
 

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Αυτο γινοταν ανεκαθεν νομιζω

Φαίδρα Φις είπε...

ποιο?

pandiony είπε...

η ροματζάδα?

Φαίδρα Φις είπε...

μάλλον αυτό εννοεί

Om είπε...

Αυτό το ποίημα μού άρεσε πάρα πολύ, ενθουσιάστηκα Πέννυ και το έβαλα στο μπλογκ μου, με τις καλύτερες των προθέσεων. Ελπίζω να μην έχεις πρόβλημα!

Χαριτίνη σε Χαιρετώ!! :)

Φαίδρα Φις είπε...

Θανάση σου απαντώ εγώ αντ'αυτής
κανένα πρόβλημα!!!
αντιθέτως,χαρά!

ευχαριστίες
φιλάκια