Κρίσιμη Μάζα

Ίδιος παντού ο πόλεμος
Ίδιο πάντα το θύμα
Ο αδύναμος


Μα, χαίρομαι, ίδια πάντα κι εγώ.


Θα'μαι πάντα το χέρι
Που απλώνεται να κρατηθεί
Το πληγωμένο κλήμα


Όσο δεν είμαι θύμα
Θα'μαι γι' αυτούς θεός


Κι άλλοι με την σειρά τους
Θ’ απλώσουν τα φτερά τους,
ξέρω, για να πιαστώ,
όταν ζητώ βοήθεια,
ελπίδα και πυξίδα
εκείνοι θα'ναι αυτό
που εγώ θα θεωρήσω
απάντηση και λύση
λίγο πριν τον γκρεμό

κι αυτούς καλώ θεό
όταν αυτό ζητώ




Πέννυ Μηλιά