photos by Φαίδρα Φις
Η σελήνη γεμίζει
Η καρδιά αδειάζει
Τούτη η βραδιά
Πουθενά δεν βγάζει
Κύματα που σκάνε
Πουθενά δεν πάνε
Κινούνε τα από μέσα μου
Βουνά και ηπείρους
Και έξω ακινητείς
δεν αδειάζουν από σένα
σε γεμίζουν νέα γη
Και πλάσματα
Μα εσύ όπου κι αν πας
Ακινητείς
Και δεν πιστεύει και κανείς
Πως τόση δα σελήνη
Γέννησε τόσα πλάσματα
Είσαι μυθομανής!
Πέννυ Μηλιά
27 σχόλια:
I am the lizzard king. I can do anything"
γεια σου Ένα!
Ενα εκ των δύο
τέλεια! Θα εκπληρώσεις λοιπόν μια μου ευχή; Γιούπι!! Κάνε με καλά ΤΩΡΑ!
καλά ντε!μην ενθουσιάζεσαι κι εσύ
είπε μια κουβέντα και φτάσαμε στο Γιούπι!
αν είναι αλήθεια έχω κι εγώ μία ευχούλα πάντως Ένα...
πώς είσαι?
έχεις πυρετό?
Ακατσουάρα Μππιχοροβγέρο Πίκι Πίκι Ουάντα Φουέντε Ντε λα Πένια Ντε λα Πένια...
Νυχτόβια ευχή για χαμένες ψυχές στο ξημέρωμα προερχόμενη από αρχαίες φυλές-κοντινούς προγόνους των Ίνκας, διασταύρωση των Μάγια και της ράτσας σκυλιών ροτβάιλερ. Πως είσαι Πέννυ; Έπιασε;;
Ο/Η Penny είπε...
Ναι ναι, έπιασε, είμαι πολύ καλύτερα. Κοιμάμαι κι ονειρεύομαι, ονειρεύομαι...
καλημέρα Δημήτρη
αυτό με τη διασταύρωση
ροντβάιλερ με θορύβησε λίγο
αλλά θα το ξεπεράσω
μου άρεσε πολύ η φράση Πίκι Πίκι
τι σημαίνει ακριβώς?
έχει να κάνει με το διπλό φευ....που θα πάει...ένα εκ των δυο φι θα κυριαρχήσει..
...ώστε από τούδε και στο εξής...η γύμνια να ονομάζεται: ευ ευ....
aalou
είστε λίγο εκτός θέματος ή μου φαίνεται?
καλημέρα
έχω μια απορία: τι σημαίνει εκτός θέματος?
λοιπόν φιλόλογε?
http://www.youtube.com/watch?v=TRGgtr4JMok&feature=related
έτσι για να σπάσουμε τον πάγο..λολ
http://www.youtube.com/watch?v=1ZsBZxEk1qk&feature=related
χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα
σημαίνει ότι δεν είστε εντός
είναι λίγο δύσκολο να το κατανοήσετε,το ξέρω
αλλά αν χρειαστείτε φροντιστή
μπορώ να σας προτείνω
ευχαριστώ για τα τραγουδάκια
είναι φοβερά!!!!
τα απόλαυσα
καλημέρα
μέχρι να ξαναβρούμε την συλλογική μας αισθητική μέσα στις σημασίες της ετυμολογίας της λέξης ελ-ευ-θερία θα είμαι πάντοτε εκτός θέματος...αν με αντιλαβού...ή όπως το λέτε άκρως ερωτικά: "όχι εντός"..
το υπέθετα ότι θα σας αρέσουν.Ποντάρω πάντα στο καλό γούστο της έπαρσης..
ποια χρεία υπαγορεύει τη συλλογική αισθητική?
μ'ενδιαφέρει να μάθω,αν το έχετε διερευνήσει σ'ένα ικανοποιητικό βάθος
έχω διαβάσει τις απόψεις σας περί του ετύμου της λέξης
ομολογώ πως είναι ενδιαφέρουσες
αλλά μερικές φορές και ενώ η ευφυϊα σας κάποτε υπερβαίνει τα συνήθη μέτρα,γίνεστε κουραστικός με τις επαναλήψεις που ούτως ή άλλως είναι δυσνόητες
παρουσιάζετε μια δυσκαμψία
σε κάποια σημεία και ο αναγνώστης εγκαταλείπει τη γραφή σας από κόπωση
ας μην κάνουμε όμως κριτική και ψυχανάλυση εδώ
ευχαριστώ ακόμη που εντοπίσατε το λιβιδινικό σημείο όπως και την έπαρσή μου
η αλήθεια είναι πως δεν έχω τελειοποιηθεί μέσα στο infowar του διαδικτύου κι ως εκ τούτου ορισμένες φορές προκειμένου να διατηρήσω ακέραιες αλλά και προκειμένου να καταστήσω σαφές,ως επί το πλείστον ιστορικές θέσεις που αναγνωρίστηκαν κατόπιν εξαντλητικών διαπιστώσεων ύστερα από ακόμα πιο εξαντλητική μελέτη απ ότι τελοσπάντων έχει περισωθεί ή έστω ακόμα μπορεί να ψελλίσει κάτι που δεν το μπόρεσαν να το καταστρέψουν, τότε ναι, γίνομαι κουραστικός ακόμη και για τον ίδιο μου τον εαυτό. Ωστόσο θα έπρεπε να το διακρίνεται το όλο εγχείρημα από μια Οδύσσεια τύπου Τζόϊς σε συσχέτηση με μια λογοτεχνία καθαρά εμπορική. Του τέστειν: ακόμα δεν χρειάστηκε να γράψω για να βγάλω τα προς το ζην (επαγγελματικά γαρ) κι ως εκ τούτου, μπορώ να πειραματίζομαι ακόμα στο έπακρον (ας το πούμε έτσι χάρην απλότητας)
Τώρα σε ότι αφορά την συλλογική αισθητική, είναι κάτι που ανέφερα και στο μπλογκ του Ροϊδη εμμονές και δεν ξέρω αν θα το δημοσιεύσει-ανάλογα με τις σκοπιμότητες που διακυβεύονται, έχει να κάνει όμως με την αισθητική που αναπτύχθηκε ως γενικευμένο νοείν κάποτε κάποτε. Αυτήν την αισθητική, εκείνην την ελευθερία, την τόσο σημαντική αίσθηση να ερωτεύεσαι, να αγωνίζεσαι και να ΄σαι γυμνός, ότι κι αν σημαίνει κατά τις απαιτήσεις των μοντέρνων καιρών η λέξη γύμνια, τουλάχιστον αυτά τα διεκδικώ και τα ζητώ πίσω. Είναι προϊόντα αρχαίγονων ζυμώσεων και περιέχουν όλα τα κλειδιά του υπαρξισμού. Αυτά επι του συγκεκριμένου σας είναι αρκετα.
Τώρα, σε ότι αφορά την ποίηση: γάμησε τα. Βρίσκομαι σε κατάσταση μετακόμισης και μέχρι να βρω την φωλιά μου και να κουρνιάσω για να μπορώ να της αφοσιωθώ όπως κάποτε, η αναγνωστική κούραση θα παίζει αναγκαία. Και πάλι δεν με απασχολεί. Είμαι γεννημένος ποιητής, το γνωρίζω καλά-ευχή και κατάρα που λέμε- όσο του αντιστέκομαι τόσο πιο πολύ βουλιάζω μέσα της-από μια αρκετά ανάποδη όψη μπορείτε να πείτε πως τελικά αυτός ο μαλάκας είναι εντός-αλλά και δεν είναι. Πολύ απλά, αυτή η βαλίτσα θα πάει πολύ μακρυά.
πολλά΄αλλά τέλοσπάντων
ποιος γράφει για να εξασφαλίζει τα προς το ζην?
στη δεύτερη παράγραφό σας
θα συμφωνήσω αν και έχετε
μια περισσότερο ακατέργαστη
προσέγγιση
τέλος πάντων ναι,συμφωνώ σε γενικές γραμμές
επίσης η τρίτη παράγραφος
παρά τις αντιποιητικές λέξεις
είναι η πιο ποιητική απ'όλες
γιατί δεν επιχειρείτε κάποτε
και τα κείμενά σας σ'αυτό το ύφος?
-μια ιδέα λέω...-
καλή μετακόμιση λοιπόν
την αποφασίσατε σε περίεργη εποχή
αλλά πιστέψ'τε με ξέρω πολύ καλά πώς μπορεί να είναι
εξ'αιτίας του ιδιόμορφου των απόψεών σας με προβληματίζετε συχνά
αυτή η ιδέα έχει πραγματοποιηθεί ουκ ολίγες φορές. Τώρα το αισθητικό-νοηματικό ή αλλιώς οι συνιστώσες του περιεχομένου ως τεχνοτροπία έχουν ανέλθει κατά πολύ. Το στοίχημα, το μπατζετ που λέμε έχει ανέβει κατά πολύ. Εξάλλου μπορώ να γράψω με οποιονδήποτε τρόπο μου ..τελοσπάντων ριζωθεί...
Δεν καταλάβατε καλά...δεν δουλεύω καν!! ετών 32, αρτιμελής, όχι εισοδηματίας, όχι με μπαμπά και με μαμά, απλά η γραφομηχανή μου, η βιβλιοθήκη μου το λαπ τοπ κιεγώ...καλό αίνιγμα?
να το προσέχετε αυτό που καλείτε ρίζα και να το φροντίζετε
χρειάζεται νεράκι αλλά όχι πολύ γιατί σαπίζει...
τη δήλωση της ηλικίας σας τη θεωρώ μικροαστικό κατάλοιπο...
θέλω να πω ότι δεν μ'ενδιαφέρει η βιολογική ηλικία των ανθρώπων
μόνο η ποιότητα της επικοινωνίας
δεν θα με απασχολούσε οπότε αν ήσασταν και 82!
ας πούμε πως το αίνιγμα
τίθεται ως μερικώς λυμένο
εφόσον παραθέσατε και τα λοιπά στοιχεία σας
προτιμώ τα άλυτα.τελείως.
τα άλυτα αινίγματα όταν τα ζητάς είναι σαν να έχεις σκοτώσει τους μισούς θεούς της διαύγειας.
πρόσεχε τι λες. Φιλώ κι αποχαιρετώ. πάω για κουβάλημα επίπλων
(μικροαστικο κατάλοιπο ε? χμμμ μπορεί, θα το δω και θα σου πω αν και διαισθητικά νομίζω πως έκανες ελιγμό-και βέβαια θα σε πείραζε αν ήμουν 82-εκτός αν έπρεπε να ηδονιστείς με την αγωνία ενός υποφαινόμενου υπερήλικα: κι αν σου κάτσει??..)
φιλώ ξανά. μπαι
επειδή πάντα πρόσεχα τι έλεγα κι αυτό δεν μ'έβγαλε κάπου καλά τώρα λέω να μην προσέχω-τουλάχιστον πάντα-μήπως
και βγει κάπου καλύτερα...
δεν θ'απαντήσω στο συλλογισμό σας σχετικά με την ηλικία και με τον ελιγμό μου
όμως θα σας πω ότι γέλασα πολύ
φιλιά κι από μένα
Δημοσίευση σχολίου