Θα μπορούσα κάλλιστα Ν' απογοητεύσω οικτρά Όλα τα δειλινά που ανυπομονούν να με κατασπαράξουν Όλους τους δρόμους που πληρώνουν για τον έρωτά μου Κι όλες τις θάλασσες που περιμένουν υπομονετικά την απελπισία μου
Αλλά δεν μου πάει η καρδιά να προδώσω Αυτά τα μικρά λουλουδάκια που επιζούν απ' τη μέγγενη της ασφάλτου Και τις φωνές των οργισμένων παιδιών της πολιτείας Τις νύχτες που καίνε τα αγάλματα
Λίτσα κι εγώ αναρωτιέμαι πια για κάποια αν είναι δικά μου. Εχουν γραφτεί πολύ παλιά. Δεν ξέρω γιατί να σε ευχαριστήσω πρώτα απ όλα:για τα ερωτηματικά (πάντα μ αρέσουν)τα θαυμαστικά, τα κεφαλαία ή για την αυθόρμητη σκέψη και αντίδραση που μου δίνει μεγάλη χαρά;
Φαίδρα η μουσική και οι φωτό που βάζεις πάντα είναι από "μέσα" εώς "πολύ μεσα". Σε αυτή την περίπτωση είναι "καρακαταμέσα"! Εχει πλάκα να βλέπω παλιά μου ποιήματα..και λίγη θλίψη, για αυτά που έχουν αλλάξει πολύ ή σχεδόν καθόλου από τότε..
Φυσικό αγόρι (που σε λένε Λευτέρη!Χρόνια πολλά-αναδρομικά-!!) Εχεις μια πολύ φυσική προσέγγιση στην ποίηση σχεδόν μαθηματική, νιώθω.Μου αρέσει πολύ αυτό. Και μιλάς ειλικρινά-αν και ανήρ-)) Υπάρχει κι ένα τραγούδι για σένα γιατί κι εμένα με προβλημάτισες και μου θύμισες οτι έχει σημασία με ποιανού την μεριά είσαι τελικά.. http://www.youtube.com/watch?v=k34COolbdmY&feature=related
ευχαριστω για τα Χρονια Πολλα. Χαρηκα που το θυμηθηκες, και δεν εχει σημασια ο χρονος...
Ζουμε στην εποχη που λεμε μπραβο για το λογικο και φυσικο, και οχι για την υπερβαση... Οπως η ειλικρινεια που ανεφερες... (το οποιο δεν καταλαβαινω γιατι δεχεστε να μην ειναι πλεον χαρακτηριστικο (και) των ανδρων)
Ευχαριστω και για το τραγουδι. Σε καποια θεματα εχω διαλεξει πλευρα. Σε καποια αλλα μου αρεσει να πηγαινω απο το ενα ακρο στο αλλο, παραμενοντας ακομα και ετσι ο εαυτος μου...
*Δεν εχω ξεχασει οτι χρωσταω μια απαντηση σε παλαιοτερη δικη σου.
12 σχόλια:
Τι ΕΓΡΑΨΕΣ, Πέννυ;;;!!!!!
Υ Π Ε Ρ Ο Χ Α !!!!!!!!!
γεια σου Λίτσα!
υπέροχο είναι
πραγματικά,
αλλά για να το γράψεις
σ'έχει διαπεράσει
καυτό σίδερο...
φιλιά
Απο οταν το διαβασα
σκεφτομαι αν εχω το θαρρος
να απογοητευσω αυτα τα δειλινα, τους δρομους και τις θαλασσες...
Ωραιο προβληματισμο μου χαρισατε...
Φιλια
υγ. Μου αρεσει η αδυναμια σου στο Eternal Sunshine of the Spotless Mind...
Λευτέρη εγώ πιστεύω ότι το έχεις το θάρρος αλλά
δεν ξέρω πόσο το θες
κι εμένα μου αρέσει
αλλά δεν θα την έλεγα ακριβώς
αδυναμία
είναι πια εμμονή!
φιλιά
Λίτσα
κι εγώ αναρωτιέμαι πια για κάποια αν είναι δικά μου. Εχουν γραφτεί πολύ παλιά.
Δεν ξέρω γιατί να σε ευχαριστήσω πρώτα απ όλα:για τα ερωτηματικά (πάντα μ αρέσουν)τα θαυμαστικά, τα κεφαλαία ή για την αυθόρμητη σκέψη και αντίδραση που μου δίνει μεγάλη χαρά;
Να είσαι πάντα έτσι
ένα δυνατό παιδί
Φαίδρα
η μουσική και οι φωτό που βάζεις πάντα είναι από "μέσα" εώς "πολύ μεσα". Σε αυτή την περίπτωση είναι "καρακαταμέσα"!
Εχει πλάκα να βλέπω παλιά μου ποιήματα..και λίγη θλίψη, για αυτά που έχουν αλλάξει πολύ ή σχεδόν καθόλου από τότε..
Φυσικό αγόρι
(που σε λένε Λευτέρη!Χρόνια πολλά-αναδρομικά-!!)
Εχεις μια πολύ φυσική προσέγγιση στην ποίηση σχεδόν μαθηματική, νιώθω.Μου αρέσει πολύ αυτό. Και μιλάς ειλικρινά-αν και ανήρ-))
Υπάρχει κι ένα τραγούδι για σένα γιατί κι εμένα με προβλημάτισες και μου θύμισες οτι έχει σημασία με ποιανού την μεριά είσαι τελικά..
http://www.youtube.com/watch?v=k34COolbdmY&feature=related
Κι από μένα
φιλιά
Penny
ευχαριστω για τα Χρονια Πολλα. Χαρηκα που το θυμηθηκες, και δεν εχει σημασια ο χρονος...
Ζουμε στην εποχη που λεμε μπραβο για το λογικο και φυσικο, και οχι για την υπερβαση...
Οπως η ειλικρινεια που ανεφερες... (το οποιο δεν καταλαβαινω γιατι δεχεστε να μην ειναι πλεον χαρακτηριστικο (και) των ανδρων)
Ευχαριστω και για το τραγουδι.
Σε καποια θεματα εχω διαλεξει πλευρα.
Σε καποια αλλα μου αρεσει να πηγαινω απο το ενα ακρο στο αλλο, παραμενοντας ακομα και ετσι ο εαυτος μου...
*Δεν εχω ξεχασει οτι χρωσταω μια απαντηση σε παλαιοτερη δικη σου.
Καλημερα...
Υπέροχο ποίημα...
Λευτέρη γεια
εσύ όταν (δεν)είσαι εσύ
ευχαριστούμε πολύ
καλώς ήρθες
Δημοσίευση σχολίου