Τα Μικρά-Μιχάλης Γκανάς


Δεν ξέρεις
πώς τιμωρεί το χέρι μου
γιατί σ'αγαπώ και φυλάγομαι
από τη δύναμή μου.

***

Μόνο το φίδι ξέρει τι θα πει
ν'αλλάζεις το πετσί σου.
Γι'αυτό του περισσεύει το φαρμάκι.


***
Ξυπνάς βουβός.
Εκατό οργιές του βάθους η φωνή σου
ποντισμένη όλη νύχτα
μούσκευε και πρηζόταν
δεν τη χωράει το λαρύγγι σου.


Το πρωινό νωπό απ'το τυπογραφείο
όπου να το πιάσεις μουντζουρώνεσαι.


***
Πεθαίνουν πολλοί μαζί
ούτε τα ούζα ούτε τα δημοτικά
κανένα αντισηπτικό
δεν τους γλυτώνει.


Τους θάβουν όρθιους με τα τρανζίστορ.



2 σχόλια:

lakis είπε...

Όμορφοι στίχοι. Στάζουν αλήθειες και λίγη πίκρα. Μέρα καλή

Φαίδρα Φις είπε...

γιατί μένω πάντα με την εντύπωση
πως αλήθεια και πίκρα πάνε μαζί?

καλημέρα