Ονειροπώληση




[...]






η νύχτα φαινόταν φτερωτή


μα ήταν ασήκωτη


η κλίνη έμοιαζε ερωτική


μα ήταν προκρούστεια


το κορίτσι θύμιζε κύκνο


μα ήταν κότα


το αγόρι φάνταζε αετός


μα ήταν μπούφος




το χελιδόνι δεν έφερε την άνοιξη


το περιστέρι δεν θύμιζε την ειρήνη




το ωραίο δεν ήρθε στην ώρα του


το όνειρο το πήρε ο ύπνος




πέταγε ψηλά χτυπώντας τις φτερούγες της


στ'άλλα πουλιά


όμως ο ουρανός είχε ταβάνι


οι αλκυονίδες πράξεις


κάηκαν


απ'τον ήλιο της προόδου


το καλό


έπεσε στο γιαλό


και πνίγηκε




ο πρώτος άνθρωπος στη γη


ήταν γυναίκα


στ'όνειρό της είδε τον έρωτα


και ξύπνησε με άντρα στο πλάι της


ο θάνατος θύμωσε που έλειπε απ'το όνειρο


και τους ανάγκασε να γεννήσουν τη γνώση


η γυναίκα εγκατέλειψε τον άντρα


επειδή κοιμόταν όταν εκείνη γεννούσε


όμως ο άντρας δεν ονειρευόταν τη γνώση


μα τη γυναίκα




έκτοτε η ζωή έγινε ο πιο δραστικός υπναγωγός


κι η νύχτα η αγαπημένη τους ημέρα




ένα γεράκι έγινε χελώνα


πούλησε στο χώμα


το αγέρωχο κορμί του


έπινε λάσπη


έτρωγε πέτρες


έπαιρνε φως


απ'τις ρωγμές των δέντρων


είπε την ελευθερία ξεδέσμευση


και ξεμπέρδεψε




ο φιλάνθρωπος


δεν γλιτώνει


απ'τον εφιάλτη


το μόνο δεσμό


αλήθειας


ο φυγάνθρωπος


δεν γλιτώνει


απ'το όνειρο


το μόνο ζυγό


ελευθερίας




όποιος πατά τον ουρανό


κοιτάζει τη γη στα μάτια


και κλαίει


όποιος πατά στη γη


κοιτάζει τον ουρανό στα μάτια


και κλαίει




βροχή είναι το κλάμα


του ήλιου που πεθαίνει




γύρεψε να μάθει τον ήλιο


κοιτώντας τον κατάματα


φυσικά τυφλώθηκε


έκτοτε διάγει αξύριστο βίο


στο υπόγειο


το ρετιρέ του πόνου


εδώ η μοναξιά


δεν νιώθει ποτέ μοναξιά




η όρεξη του παιδιού


η πείνα του φτωχού


τα μαλλιά των κοριτσιών


τα νυχάκια του μωρού


το νερό της βρύσης


το ποτό του αλκοολικού


το τσιγάρο


τα γόνατα


η θέα


η ανάσα


οι φλέβες


μερικά πράγματα που κόβονται




αν αγρύπνια είναι η αϋπνία της συνείδησης


και ο ύπνος η αγρύπνια του ασυνείδητου


αν η ζωή είναι ένα τρύπιο παλτό δίχως τσέπες


που δεν αγκυλώνει όταν έχει για φόδρα όνειρα




τότε αρκεί η νύχτα να ονειροβατείς


για λίγα δευτερόλεπτα


ώστε τη μέρα να υπνοβατείς


για μερικές χιλιάδες ώρες


αν τα χάπια σου θυμίζουν πως είσαι διπλά ασθενής


και το ποτό σου θυμίζει πως είσαι διπλά μεθυσμένη




αν στο κρεβάτι παλεύεις ισόβια με τον έρωτα και το χάρο


άλλοτε μόνη κι άλλοτε μόνη με παρέα


τότε δεν είσαι παρά ένα αντι-όνειρο


στο νυσταλέο σύμπαν


ώσπου να θαφτείς


δυο μέτρα κάτω απ'την κόλαση




Γιώργος Λαμπράκος

2 σχόλια:

Penny είπε...

"αν στο κρεβάτι παλεύεις ισόβια με τον έρωτα και το χάρο
άλλοτε μόνη κι άλλοτε μόνη με παρέα
τότε δεν είσαι παρά ένα αντι-όνειρο
στο νυσταλέο σύμπαν"

"ο φιλάνθρωπος
δεν γλιτώνει
απ'τον εφιάλτη"

Αυτό.

Α, και "η πείνα του φτωχού
τα νυχάκια του μωρού".

Υπέροχο ποίημα και άγνωστό μου, ως τώρα.

Με γειά τα καινούργια ρούχα του Προμηθέα, του πάνε!

Φιλιά
Πέννυ

Φαίδρα Φις είπε...

Πεννούλα μου ευχαριστώ
τα είπαμε

φιλιά κι από μένα