μελόδραμα

μαζί όπως και χτες θα περπατάμε
και κάτι θα σου λέω και (μ'ακούς?)
θα στρέφω να σε δω-και μόνος θα'μαι
ειδήσεις σου θα ψάχνω στους σταθμούς
που στάθηκες στα μπαρ και θα'ναι πάντα
η ώρα που θα κλείνουν και (ακούς?)
αόρατη θα παίζει κάποια μπάντα
που θα περνά ψηλά...Στους ουρανούς

σαν νόμισμα τα χρόνια θα κυλήσουν:
κορόνα εσύ θα φέρεις και (τ'ακούς?)
παιδιά θα γεννηθούν και θα μιλήσουν
για μας όπως για δυο περαστικούς

που αμίλητοι κι οι δυο κοντοσταθήκαν
να δουν κάποια βιτρίνα (τους ακούς?)
σαν κούκλες μια στιγμή καθρεφτιστήκαν-
και χάθηκαν σε δρόμους χωριστούς


Γιώργος Κοροπούλης
από την Κίνηση του Αλόγου
εκδ:Άγρα





2 σχόλια:

lakis είπε...

Πολύ άμεσοι στίχοι. Όμορφο. Μέρα καλή

Φαίδρα Φις είπε...

καλημέρα Λάκη μου
ευχαριστώ