Στον Άρη
άνοιγμα από όπου αυτή παλιρροούσε.
anima που εισπνεόταν εκπνεόταν
ανεισπνεόταν ανεκπνεόταν ανέμιζε
εξανεμιζόταν ζωφόρος ρυθμική πάντα αόρατη
πάντα αισθητή πάντα ακατάδεκτη πάντα για το ορατό
που ωστόσο το εμψύχωνε το ενέπνεε το έκανε να πνέει
ν'αναπνέει συγχέοντας πνεύμα και πνοή διαπνέοντας το σώμα
κάνοντάς το σάκο ανάσας κάνοντάς το ανασώμα με την διφορούμενη φορά
από μέσα προς έξω από έξω προς μέσα μέσα έξω έξω
μέσα μεσαέξω εξωμέσα ασύγκοπτα.ακατάδεκτη για τη διακοπή.ούτε προς στιγμήν.
κι αν συγκοπτόταν πού και πού ήταν για ν'ανακληθεί πιο έντονη εντατική βαθύτερη πιο ρυθμική
ακόμη κι ακανόνιστη μετρώντας τις στιγμές της μία μία και όχι σε σειρά διαδοχής ακολουθίας
αλλά ως μία αφού δεν είναι παρά μία έστω και αν η παλινδρόμηση δεν είναι παρά είναι κίνηση
διπλή παλίρροια ανάσας ευρύπειο ρεύμα εισροής εκροής.εισεκροής.εισέξοδος.εκ φύσεως διδυμόπλαστες αλληλένδετες.αδιαχώριστες.στο ίδιο κύμα και οι δύο.
το ίδιο κύμα.ένας κυματισμός.όταν η μία εκλείπει δεν έχει η άλλη τι να κάνει πού να πάει η άλλη χάνεται.όταν η μία παύει αναστέλλεται η άλλη δεν ακολουθεί δεν συνεχίζει.το τέλος ένα για αμφότερες.αμφίπλευρο.όπως τη στιγμή τώρα.εισέρχονται εξέρχονται μέσα από πολύ λεπτή γραμμή
ανάμεσα σε πολύ λεπτά χείλη.μία προς μέσα μία προς έξω.πάλι.μία προς μέσα μία προς έξω.πάλι.
προς μέσα προς έξω.πάλι.μέσα έξω μέσα έξω.πάλι.αυτό.το ίδιο.δεν είναι μόμως τώρα ακριβώς οι ίδιες.δεν θ'αναγνώριζαν κι αυτές τον εαυτό τους σ'αυτό που κάνουν τώρα.είναι κι αυτό
δικό τους δεν είναι όμως όπως άλλοτε δεν είναι όμως όπως τότε πριν.μία χαλάρωση μια επιβράδυνση ένας λιγνός κόμπος ένας στιγμιαίος δισταγμός μία σταθερή ασταθής αρρυθμία μια φυσική κι όμως
εργώδης κίνηση αόρατου φλοίσβου
που έρχεται από πολύ βαθιά.ο σάλαγος από κοιτάσματα χαμμώδη ανεξιχνίαστου βυθού.λες κι ανεβαίνει με βουή ο ίδιος ο βυθός ίδιος με βουητό που φέρνει όλες τις κρυφές περιδινήσεις αόρατου
ωκεανού στην άκρη των λεπτών χειλιών και μόλις διασχίσει την λεπτή γραμμή γυρίζει πάλι πίσω τραβώντας μέσα ωσάν δίχτυ άπλεκτο
Δημήτρης Δημητριάδης
