δεκαπέντε ετών


7 η ώρα το βράδυ.Οκτώβριος


Ο ουρανός έχει χρώμα σκούρο μενεξεδί σημαδεμένο από κηλίδες λαμπερές.Τα πάντα είναι σκοτεινά.Ορίστε οι λάμπες,η φρίκη των χρηστικών πραγμάτων.Με καταπιέζουν.Η νύχτα που πέφτει σαν σκέπασμα μαύρο κλείνει την ελπίδα,την ορθάνοιχτη στη μέρα,απ'το να της ξεφύγει.Ορίστε η φρίκη των χρηστικών πραγμάτων,και η αϋπνία των πρώτων ωρών του βραδιού,την ώρα που επάνω από εμένα κάποιος παίζει βαλς και ακούω τον εκνευριστικό θόρυβο των πιατικών που τα μεταφέρουν σ'ένα διπλανό δωμάτιο...


Δεκαεπτά ετών.11 η ώρα το βράδυ.Οκτώβριος

Η λάμπα φωτίζει αμυδρά τις σκοτεινιές γωνιές της κάμαρής μου και εναποθέτει μεγάλο δακτύλιο εντόνου φωτός,όπου μπαίνουν,το χέρι μου,έξαφνα κεχριμπαρένιο,το βιβλίο μου,το γραφείο μου.Στους τοίχους μπλαβίζουν λεπτά νήματα σελήνης που μπήκαν από το ανεπαίσθητο τράβηγμα των κόκκινων υφασμάτων.Όλοι έχουν ξαπλώσει μες στο μεγάλο σιωπηλό διαμέρισμα...-Μισανοίγω το παράθυρο για να ξαναδώ μια τελευταία φορά τη γλυκιά πυρόχρωμη όψη,την ολοστρόγγυλη,της φίλης σελήνης.Ακούω σαν την ανάσα την ολόφρεσκη,την παγωμένη,όλων των πραγμάτων που κοιμούνται-το δέντρο απ'όπου σταλάζει φως κυανό-το όμορφο γαλάζιο φως που μεταμορφώνει μακριά μέσα από ένα ξέφωτο,σαν ένα τοπίο πολικό φωτισμένο ηλεκτρικά,τα πεζοδρόμια γαλάζια και χλωμά.Από πάνω εκτείνονται οι ατέλειωτοι γλαυκοί κάμποι όπου ανθίζουνε τα εύθραυστα άστρα...-Ξαναέκλεισα το παράθυρο.Ξάπλωσα.Η λάμπα τοποθετημένη πλάι μου πάνω σε μια εταζέρα,ανάμεσα από ποτήρια,μπουκαλάκια,δροσιστικά ποτά,μικρά βιβλία δεμένα πολύτιμα,επιστολές φιλικές ή ερωτικές,φέγγει ακαθόριστα στο βάθος η βιβλιοθήκη μου.Η θεία ώρα!Τα χρηστικά πράγματα όπως η φύση,τα μετέτρεψα σε ιερά,μη μπορώντας να τα νικήσω.Τα έντυσα με την ψυχή μου και με εικόνες προσωπικές ή μαγευτικές.Ζω σ'ένα άβατο,στο μέσο ενός θεάματος.Είμαι το κέντρο των πραγμάτων και το καθένα από αυτά που μου προξενεί αισθήσεις και συναισθήματα εκπληκτικά ή μελαγχολικά,που τα απολαμβάνω.Έχω μπροστά στα μάτια μου οράματα μαγευτικά.Είναι γλυκά μέσα σε τούτο το κρεβάτι...Αποκοιμιέμαι.


Μαρσέλ Προυστ

μτφρ:Ελένη Κόλλια




4 σχόλια:

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

8:03 η ώρα το πρωί. Ιούλιος

Φαίδρα,

σ' αναζητώ...

Να είσαι καλά!!!

Φιλιά πολλά

Δημήτρης είπε...

18 ετών
Δεκέ(Ιούλιος)μβριος

κενό

πάρε παύλες να 'χεις...

να σου βρίσκονται για τις δύσκολες ώρες που δυό κόλλες χαρτί θα σε κάνουν να πεταχτείς ως το ταβάνι και από εκεί να βυθιστείς ξανά μέσα στην παχιά κόκκινη μοκέτα που κάνει τις κραυγές να ακούγονται ψίθυροι αλήθειας.

ροδοπέταλα και άλλα μαλάκα δεν μου βρίσκονται.


_

Φαίδρα Φις είπε...

φιλάκι Λίτσα
θα σου τηλεφωνήσω αύριο

ευχαριστώ

Φαίδρα Φις είπε...

jimmy κάτι όχι ευχάριστο σου συμβαίνει?