Nύχτα,Με Χόρτασες


Μίλα,για όλες αυτές
τις μικρές χαρές της ζωής
τα μεθυσμένα τραγούδια,
μια βόλτα με αυτοκίνητο.
το μπάσκετ-μπωλ,
μίλα,τη νύχτα που ξαναβρίσκω
τον άρρωστό μου εαυτό
και πλημμυρίζω ουίσκι και
θανατικά οράματα
και θέλω να βάλω το κεφάλι
μέσα στο ποτήρι
φόρεσέ μου ξανά αυτό το
το τρελό κεφάλι και άσε με
να ξεχυθώ τα βράδια
με φίλους στα μπαρ,
μια κουβέρτα στα πόδια
κι ο θάνατος μπροστά στην τηλεόραση
το μπουκάλι μισογεμάτο
και το μυαλό αδειανό,
μίλα,γιατί έρχεται ξανά η νύχτα,
αυτή η νύχτα
που παίρνει το μωρό μου
και νιώθω όπως και πριν
χαμένος,αλλά με άλλο τρόπο τώρα,
με τον τρόπο των μεθυσμένων
που ξαναβρίσκουν
τις παλιές τους συνήθειες
και στέκονται ανίκανοι
μπροστά σ'ένα ποτήρι,μίλα γιατί είσαι
εσύ το μωρό μαζί κι η νύχτα
κι είμαι εγώ
αυτός που γονατίζει
σ'έναν όρκο και υπόσχεται
κραυγές και αγωνίες που πληγώνουν,
όνειρα και κλάμα,εγώ αυτός που σέρνεται,
γιατί έχω χάσει
τον πρωινό καφέ και το τραγούδι,
τις καλοκαιρινές διακοπές και άλλα,
και βουλιάζω,όλο και περισσότερο
βουλιάζω,ανίκανος να θέσω έναν όρο,
με σιγουριά
να αποφύγω τη νύχτα
που υπόσχεται και κλέβει
ανίκανος να κάνω κάτι άλλο
απ'αυτό που είμαι
ένα κομμάτι απ'αυτό που σβήνει
ένας τζώνη με πάγο
στην τρέλα της ημέρας,όπως
στο θάνατο ένα ρίγος,
και τέρμα βυθίζω το κεφάλι
στο μαξιλάρι ρε αντέχω
κουνούπι το διώχνω.

Γιάννης Τζώρτζης


Δεν υπάρχουν σχόλια: