τα σπίτια που με φύλαξαν


στα σπίτια που με φύλαξαν
κανένας πια δε μένει
ξενοίκιαστα ρημάζουνε
κι από το δρόμο μοιάζουνε
κήποι παρατημένοι

σπίτια γεμάτα αγκαλιές
φιλιά αγάπες κι έρωτες
πόρτες μέσα στην άβυσσο
δρόμοι για τον παράδεισο


όλα τα σπίτια που άλλαξα
δεν τα'βαψα ποτέ μου
κι όσα καρφιά τους κάρφωσα
όλα στον τοίχο τ'άφησα
σαν λάφυρα πολέμου

σπίτια γεμάτα αγκαλιές
φιλιά αγάπες κι έρωτες
πόρτες μέσα στην άβυσσο
δρόμοι για τον παράδεισο





λόγια:Οδυσσέας Ιωάννου
μουσική:Σωκράτης Μάλαμας

αφιερώνεται στα σπίτια που με φύλαξαν:













ευχαριστώ

35 σχόλια:

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

Σ' αυτούς που είδαν

και που κράτησαν

τ' αστέρια τ' ουρανού μου

Εσύ

Σ' εσένα λέω

Σ' Αγαπώ!!!

Σ' ευχαριστώ!!!

Δημήτρης είπε...

Axxx
Φαίδρα μου!!!

Σε ευχαριστώ πολύ πολύ πολύ!!!!

Είναι και από τους αγαπημένους μου ο Οδυσσέας Ιωάννου...

Σ'αγαπώ πολύ!!!
Μια υπέροχη μέρα
με αρκετό κίτρινο λίγες σπίθες από κόκκινο και ηρεμίιιιιια!
αααα και πολλά πολλά νερά να δροσίζουν το τοπίο!!!

Φιλί δυνατό!

Δημήτρης είπε...

από τα αγαπημένα μου του αγαπημένου σου Σωκράτη Μάλαμα!!
σε στίχους του αγαπημένου μας Αλκη Αλκαίου... ;-)

εξαιρετικά αφιερωμένα στο δέντρο και σε σένα!!!

"Από παιδί χανόσουνα στα βάθη και στα ύψη
ποιο άστρο τα κανόνισε βροχή να μη σου λείψει
κι έφευγες πάντα βιαστικά σαν να σε κυνηγούνε
εκείνα που περάσανε κι εκείνα που θα 'ρθούνε

Πάρε τη ζωή στα δυο σου χέρια
τις γροθιές σου χτύπα στα μαχαίρια
θα 'φευγαν τα σύννεφα φαντάσου
αν κουνούσες λίγο τα φτερά σου

Πουλί σε δέντρο αρχοντικό παλιό τραγούδι λέει
αυτός που όλα τα 'χασε ματώνει μα δεν κλαίει
αν δε φυσήξει ο άνεμος το φύλλο δε σαλεύει
αν δε θυμώσει η θάλασσα το κύμα δε χορεύει

Πάρε τη ζωή στα δυο σου χέρια
τις γροθιές σου χτύπα στα μαχαίρια
θα 'φευγαν τα σύννεφα φαντάσου
αν κουνούσες λίγο τα φτερά σου"


Φιλί

Φαίδρα Φις είπε...

Λίτσα σε φιλώ
ξέρεις πώς και πόσο αμοιβαία
είναι η αγάπη μου

καλημέρα

Φαίδρα Φις είπε...

jimmy
σ'ευχαριστώ πολύ
για όλα και για περισσότερα


για το τραγούδι...

να είσαι πάντα πάντα καλά!

pandiony είπε...

ΑΑΑΑΑ

Φαίδρα Φις είπε...

ti aaa?

pandiony είπε...

mill merci!!!!!

δεν θυμάμαι μα το έχω ξαναδιαβάσει αυτό..

pandiony είπε...

είναι πολύ ταιριαστό και ωραίο..

Φαίδρα Φις είπε...

ναι,ακριβώς
το έχεις ξαναδιαβάσει
χωρίς τη μουσική
τότε δεν υπήρχε
στο u-tube

ευχαριστώ
χαίρομαι που σου αρέσει!

Βασίλης είπε...

Μέσα σε μια καταιγίδα
Ένα χρόνο πριν,…
Συναντήθηκαν οι τροχιές μας
Με βρήκες λαβωμένο,…

Είχα μόλις γευτεί μια γουλιά απ’ το «κρασί των δειλών»
Εσύ ξέρεις που,…

Εγώ ξέρω πως,…

Τότε είχα την εντύπωση πως δεν θα έγραφα ποτέ ξανά,…

Δειλά δειλά και χωρίς να ξέρω
Ούτε και να φαντάζομαι, που βρίσκομαι
Έκανα τα πρώτα μου βήματα
Στο σπιτικό σου

Πρώτα στη Βαθιά και Απέραντη Θάλασσα σου
Κι ύστερα στον Προμηθέα,…

Εδώ δοκίμασα το Μέτρο
Εδώ αντιλήφθηκα το Όριο
Εδώ τις άπειρες αφορμές να χτίζω τα μικρά μου στρατιωτάκια πριν τα οδηγήσω στο βάραθρο

Γεύτηκα χαρές, λύπες, ουράνια πετάγματα
Γεύτηκα ανείπωτες συγκινήσεις αληθινές

Ποτέ όμως απογοήτευση
Ποτέ θολούρα
Ποτέ δήθεν

(Παρόλο που το επίπεδο είναι τέτοιο που θα μπορούσε να δικαιολογήσει ακόμη και έπαρση,…ξέρεις από αυτή που κυκλοφορεί στους μέτριους ποιητές του «κανόνα»)

Εδώ είναι ένας καθαρός Ουρανός
Εδώ είναι το Οξυγόνο
Κι η Γνώση

Καλή μου Φαίδρα
Αγαπημένο μου Σπαθί
Εγώ Σ’ Ευχαριστώ που η φιλόξενη και Άπειρη Θάλασσα σου, δέχτηκε τα λόγια μου, λόγια που έπαιρναν αξία απ’ αυτό το γεγονός: ότι υπήρχαν εδώ,…
Σ’ Ευχαριστώ για όλες τις εικόνες που με έκανες να φανταστώ
Και για αυτές που με βοήθησες να γκρεμίσω

Σ’ Ευχαριστώ που με βοήθησες να σταθώ «στην άσπρη διαχωριστική γραμμή των ρευμάτων» έτσι όπως κατάφερα να σταθώ,…

Εύχομαι να είσαι καλά και να γράφεις
Να μας ταξιδεύεις

Εύχομαι να Ζεις
Όμορφα κι Ασυμβίβαστα όπως αρμόζει σε μια Νεράιδα
Μαγικά και Παραμυθένια όπως αρμόζει σε μια Οπτασία

Και τα τρυγάς Σεβασμό και Αγάπη όπως ταιριάζει σε μια Μάνα

Μάνα που μπορεί να είναι μικρότερη και απ’ τα παιδιά της,…

Σε Φιλώ και Σ’ Ευχαριστώ

Φαίδρα Φις είπε...

καλέ μου Βασίλη κι αγαπημένε
μου
αλήθεια δεν ξέρω γιατί να αξίζω
τόσο όμορφα και συγκινητικά λόγια

ξέρω όμως,κι αυτό πολύ καλά,
πως είναι αληθινά και τα νιώθεις
όπως ακριβώς τα διατυπώνεις

αυτό είναι ό,τι αγαπώ περισσότερο
σε σένα
η ευθύτητα και η αλήθεια σου

και το ελάχιστο ανταποδοτικό
είναι αυτό το ευχαριστώ

με τιμή και χαρά στο λέω
από μεσούσης καρδίας

που είσαι τόσο σπάνιος άνθρωπος ευχαριστώ
που με φυλάς πάντα και το νιώθω

αυτό. γιατί θα με πιάσει κλάμα
αν συνεχίσω

Ανώνυμος είπε...

Φαίδρα της καρδιάς μας,

γενναιόδωρο πλάσμα ,

σ' αγαπάμε,

να το ξέρεις!

πολλά πολλά ευχαριστώ!!

Ανώνυμος είπε...

Φαίδρα,
αν είναι να φυλάξω το ταλέντο της γραφής σου μπορώ να γίνω πολυκατοικία, ακόμη και ουρανοξύστης, ακόμη και ολόκληρη πόλη απο κτίσματα.
Τιμή μου να με αναφέρεις.
Τιμή μου να σε αγαπώ.
Ξέρεις πως εξαιτίας σου, δεν έχω θυμώσει ακόμη με τα χλιαρά...
Μάθε πως εξαιτίας σου μείωσα και τη δική μου ροή αφού σα χλιαρή μου φάνηκε.
Φιλιά και σε ευχαριστώ.
Τονίκ
(δροσιστικό δεν ακούγεται το όνομά αυτό; Πολύ μου αρέσει)

Φαίδρα Φις είπε...

νυχτερινό μου τρυφερό
ότι είσαι κι εσύ στην καρδιά
μου,μάλλον δεν χρειάζεται να το
ξαναπώ

μου φτάνει και μου περισσεύει
η εγγύτητα που νιώθω
και η ευαισθησία σου που
ανεξέλεγκτα με συγκινεί

σε φιλώ πολύ πολύ πολύ

Φαίδρα Φις είπε...

Τονίκ
Τονίκ μου

αγαπημένο μου κορίτσι
τιμή μου να έχω τέτοιους φίλους

ειλικρινά έχω συγκινηθεί
και δε βρίσκω λόγια να γράψω

μου αρέσει που σας έχω εδώ
κοντά μου

ίσως επειδή θ'αργήσουμε να
ξαναβρεθούμε ένιωσα αυτή την
ανάγκη, να σας πω ευχαριστώ

ιδιαίτερα για την τελευταία
περίοδο που ήταν πολύ δύσκολη
κι επώδυνη
ο καθένας σας μου στάθηκε με τον τρόπο του
και με τη δύναμη της ψυχής του

αυτό δεν θα το ξεχάσω ποτέ

Φαίδρα Φις είπε...

νιώθω ευγνώμων για όλα
και σας στέλνω όλη μου τη σκέψη
και την αγάπη

speira είπε...

Nα μαι και γω στις φυλλωσιές του δεντρου!!. Τι να πω...όταν αποφασίζεις να αφιερώσεις για το αυτονόητο.. Χαμενη αυτο τον καιρο στα δικά μου νομιζω πως δεν μπορεσα να γίνω σπιτι-φυλακας. Σε ευχαριστώ πολύ πολύ

Φαίδρα Φις είπε...

sp-yroula

τίποτα δεν είναι αυτονόητο

ευχαριστώ που συναντηθήκαμε
που είσαι κοντά μου και στο πλάι μου

από μένα ό,τι θες
στο έχω ξαναπεί

αυτονόητο και το ευχαριστώ
γιατί το λες?

P. Kapodistrias είπε...

Πάντα που άρεσε να είμαι Σπίτι!!!

Χαίρε ω χαίρε!

Φαίδρα Φις είπε...

πατέρα Παναγιώτη

ήθελα για όλα να σας
πω ευχαριστώ
αλλά είναι πολλά
οπότε θα συνεχίσω να το λέω

να έχετε την πιο μεγάλη
χαρά του κόσμου!

σας φιλώ

filos ton Maasai είπε...

...ήταν αρχή-αρχή που σου φώναξα: Φαίδρα μ΄ακούς? και μ΄άκουσες και μου χάρισες πολλά! όσα ευχαριστώ να σου πω πάλι λίγα θάναι, γιαυτό κι εγώ σου τραγουδώ:
ήλιε που βγαίνεις γελαστός
στου κόσμου το περβόλι
το σπίτι της Φαίδρας μας να λιάζεις
να ζεσταινόμαστε όλοι!

Βαθιά η εκτίμηση μου πρωτόγνωρη!

Φαίδρα Φις είπε...

Γιάννη μου ευχαριστώ

σου στέλνω την αγάπη μου!

φιλάκια

Λουκία της Δίκοπης Ζωής είπε...

Φαίδρα μου, μεγάλη μου τιμή να θεωρείς την ασήμαντη πραγματικά και σπάνια επικοινωνία μου μαζί σου , τόσο σημαντική. Σ'ευχαριστώ πολύ- πολύ για την αφιέρωση και πιο πολύ ακόμα γιατί δε μπορώ επάξια να σου την ανταποδώσω.
Σ'ευχαριστώ ακόμα γιατί πολλές φορές μέσα από τα υπέροχα κείμενά σου, ονειρεύτηκα ή ξανάζησα στιγμές μαγικές. Διέσχισα πάλι σε μια καμήλα την Σαχάρα, διέσχισα το μαγικό,αγαπημένο μου Νείλο,ανέβηκα στον Πύργο του Αϊφελ και βάδισα κατά μήκος στις όχθες του Σηκουάνα. 'Εκανα αμέτρητες βουτιές σ' ονειρεμένες παραλίες σε μαγικά ελληνικά νησιά, γνώρισα την υπέροχη καστροπολιτεία, τη Μονεμβασιά και πόσα ακόμα.΄΄Ολα αυτά μέσα από τα ποιήματά σου, τις υπέροχες φωτογραφίες σου και μοναδικά κείμανά σου(ειδικά για τον άντρα-έρωτα). Και για τη μουσική τι να πω;Ότι και να πω θα είναι λίγο.
Ελπίζω από το Σεπτέμβρη που θα επανέλθεις, να επικοινωνούμε πιο συχνά. Εύχομαι αυτό το καλοκαίρι να σου φέρει ό,τι πιο πολύ ποθείς και να ζήσεις στιγμές ανεπανάληπτες και μοναδικές,γιατί πραγματικά το αξίζεις.
Τώρα διαβάζω το όμορφο αιρετικό σου ρομάντζο. Και πάλι σ'ευχαριστώ και νιώθω πολύ-πολύ συγκινημένη.
Σε φιλώ
Alma Libre

Φαίδρα Φις είπε...

Λουκία μου σ'ευχαριστώ από πολύ βαθιά για όλα

με τιμά η φιλία,η ευαισθησία και η συγκίνησή σου
τα οποία ανταποδίδω
κάποια στιγμή θα τα πούμε από κοντά

κι εσείς να έχετε ένα όμορφο καλοκαίρι
η σκέψη μου θα είναι κοντά σας
αλλά θα είμαστε σε επαφή
άλλωστε δεν φεύγω ακόμη

θέλω να σου χαρίσω ένα μικρό απόσπασμα από τον Κάλλιστο Κόσμο του Σταύρου Ζαφειρίου

"Νεοπλατωνικός ή Πυθαγόρειος,ή,έστω,Προσωκρατικός σε χρέη Στωικού.Να μη γνωρίζεις όταν σε ρωτούν
κι όταν δε σε ρωτούν να λες πως ξέρεις.
Για όσα υπήρξαν και υπάρχουν και θα υπάρχουν,τάχα φωτιά που σβήνει και ανάβει στο ίδιο μέτρο,νέα κάθε μέρα,μύθος και θαύμα,σύμβολο και λόγος που ούτε μπορεί ν'αναπαρασταθεί.

Σάρμα εική κεχυμένον ο κάλλιστος κόσμος,μάζα αθάνατος και ανώλεθρος του απείρου μέσω σχημάτων τε και αριθμών"

σε φιλώ πολύ!

Λουκία της Δίκοπης Ζωής είπε...

Φαίδρα μου σ' ευχαριστώ και πάλι και για το πολύ όμορφο απόσπασμα που μου αφιέρωσες.
Σίγουρα θα τα πούμε κάποια στιγμή από κοντά. Θα είναι μεγάλη τιμή και χαρά για μας.
Αν έχεις κάποιο τρόπο να στείλεις στο Βασίλη το "summer wine" και το "rock n roll suicide", γιατί δεν τα έχουμε και μου αρέσουν πάρα πολύ αυτά τα τραγούδια, χωρίς βέβαια να σε βάζω σε κόπο. Αν γίνεται.
Και πάλι σε φιλώ
Καλό σου βράδυ
Alma Libre

Φαίδρα Φις είπε...

Λουκία μου κανένας κόπος.
αντίθετα είναι χαρά για μένα
να είμαι ντι-τζέι σε σιντί
για τους φίλους μου

σας ετοιμάζω κάποια
τα οποία θα τα στείλω
μόλις τα ολοκληρώσω

άλλωστε τα έχω υποσχεθεί
στο Βασίλη εδώ και καιρό

σε λίγο που θα έχω χρόνο
θ'ασχοληθώ αποκλειστικά
μ'αυτό

θα τα έχετε σίγουρα πριν
φύγω διακοπές

όμορφη βραδιά
φιλάκι!

"Ground Control to Major Tom" είπε...

Τιμή μεγάλη Φαίδρα μου!

Θα σου πώ ένα μυστικό δια μέσου του παλαι ποτέ Boris Karloff, σε μια ταινεία του 1935...
Όπου και λιτά ανάφερε...

“Alone bad.Friend good...”

Και ΕσΥ, ήσουν εκείνη, που μου έδειξε "τη βεβαιότητα ενός μικρού λευκού γιασεμιού..." και έτσι, ΕσΥ έγινες το τάλισμαν των σκεψεών μου

και...

Όντως Boris...

-Friend good...


Nα μου χαμογελάς Φαίδρα μου...
Όσο μπορείς να μου χαμογελάς :)*

Sταυρούλα Κουγιουμτσιάδη είπε...

Θαλασσινή Κυρά μου,
Πόσο περίσσευμα ψυχής μπορεί να ‘χει ένα λουλούδι
Για να σκορπάει τ’ άρωμα με τόση γενναιοδωρία;
Όση ψυχή κι αν του κληροδότησαν ρίζες βαθιές γερά αγκιστρωμένες
Στους αμπελώνες της αγάπης,
Πόση ψυχή μπορεί να μοιραστεί γενναία με τους άλλους
Ένα κλωνί βασιλικός;
Στο σπιτικό σου, Κυρά της Θάλασσας,
Μ’ έφερε το σιγανό τραγούδι σου,
Έτσι όπως φούσκωνε τ’ άσπρο πανί στο θαλασσοδαρμένο σκαρί
Του Καπετάνιου μου.
Και βρήκα ζεστασιά
Και τρυφεράδα βρήκα.
Κι αχό βαρύ και θύελλα και κύματα και βράχους.
Και ψυχή! Ψυχή! Ψυχή!
Ανταριασμένη και μοιρασμένη και πληγωμένη
Μα πάντα σε υπερθετικό βαθμό.
Και τώρα ο φιλοξενούμενος χρίζεται νοικοκύρης.
ΤΙ ΤΙΜΗ!!!
Ναι! Στο σπιτικό της καρδιάς μου άδραξες μια θέση
Με την ανεπιτήδευτη ταπεινότητα ενός παιδιού.
Θα ‘ναι ξεχωριστή χαρά για μένα να μοιραστείς μαζί μου
Μια μπουκιά ψωμί και δυο γουλιές κρασί
Στο τραπέζι του σπιτιού μου.
Με συντροφεύουν τα γραπτά σου.
Και κείνο το Παρίσι σου με ξανάκανε είκοσι χρονών.
-τόσο δε γινόμαστε όταν ερωτευόμαστε;-
Την ερωτική γραφή σου,
Τρυφερή και μαινόμενη,
Παραπονιάρικη ή παθιασμένη
Ποιος αλήθεια μπορεί να την αντιπαλέψει;
Μόνο με τούτη τη γραφή, Κυρά μου,
Είσαι ικανή ναυάγια να γεμίσεις το βυθό σου.
Ναυάγια, που κι απ’ τον καταποντισμό τους
Θα ευχαριστούν τη μοίρα τους που τους επέτρεψε
Να θωρούν απ’ τα βάθη σου τα ολόγιομα φεγγάρια σου.
Απόψε εδώ, αντί για ευχαριστώ, εγώ θ’ αφήσω ένα κουκούλι.
Να σε τυλίγει ολόγυρα,
Να σε φυλάει σα σπιτικό ζεστό.
Κουκούλι της αγάπης να το ‘χεις φυλαχτό.
Και μι αγκαλιά ζεστή, σα να κλεινε τη Δάφνη.

Φαίδρα Φις είπε...

Λίνα μου
είμαι πολύ τυχερή
και τώρα χαρούμενη
που έγινα το δικό σου Τάλισμαν...

κι εσύ το σπίτι που με φύλαξε
και με φυλάει

θα είμαι κοντά σου με τη σκέψη μου
και πάντα εδώ για σένα

καλημέρα
σε φιλώ πολύ!

Φαίδρα Φις είπε...

αγαπημένη μου Sταυρούλα,
τα λόγια σου με συγκίνησαν
πάρα πολύ

ανταποδοτικό είναι το ευχαριστώ
αυτό,για όσα όμορφα μοιραστήκαμε
το χειμώνα που πέρασε
για όσα δύσκολα αλλά κυρίως
για τη συγκίνηση και τη χαρά

αυτά για μένα είναι τα πολυτιμότερα
και τα κρατώ και τα φυλάω
σαν θησαυρό-είναι θησαυρός

νιώθω ευγνωμοσύνη για το ζεστό κουκούλι που ήδη με περιβάλλει
με αγάπη
αλλά περισσότερο για κείνη την αγκαλιά που είναι σαν να'κλεινε τη Δάφνη

Sταυρούλα είσαι σπάνια όμορφος άνθρωπος
γι'αυτό πάντα θα εύχομαι
ό,τι σου αξίζει να το έχεις
γι'αυτό πάντα θα είσαι στην προσευχή μου

για καθετί καλό για όλα τα σπουδαία

θα σ'ευχαριστώ πάντα

και θα περιμένω οπωσδήποτε
την αγκαλιά διά ζώσης!

σου στέλνω όλη μου τη συγκινημένη αγάπη
καλημέρα!
φιλάκι!

ego είπε...

"Ζούμε άχαρες μικρές ζωές
ποια τα μάγια θα μας σβήσει
μες τα σπίτια ζούμε σιωπηλές
ποια τον φόβο θα νικήσει"

Και αυτό αλλά και το "καλό καλοκαίρι" στη θάλασσα, μου μοιάζουν κάπως αποχαιρετιστήρια.

Η μόνη μου - ίσως - αντίρρηση είναι πως τα σπίτια που λες δεν είναι ακριβώς σπίτια αλλά παράθυρα σπιτιών και ενίοτε κλειδαρότρυπες σπιτιών κλειδωμένων που όμως έχουμε βγάλει το κλειδί για να μπορούμε να ΄κρυφοκοιτάζουμε εμείς έξω κι εσείς μέσα.

Καλοκαίρι λοιπόν
καλό ή κακό θα μας το πει ο μούστος του φθινοπώρου.

Φαίδρα Φις είπε...

solo
τον συνειρμό της κλειδαρότρυπας δεν εννόησα πώς τον έκανες
σ'αυτή την αφιέρωση,σ'αυτό το τραγούδι και γενικότερα σ'αυτή την ανάρτηση

αν δεν σε ήξερα,ίσως-λέω κι εγώ-να θύμωνα μαζί σου όχι γιατί είπες κάτι που με θίγει
αλλά για την επιρρέπεια στη φιλυποψία

έτσι λοιπόν αν και η ίσως αντίρρησή σου είναι τελείως αστήρικτη έως ανυπόστατη-επαναλαμβάνω γι'αυτή την ανάρτηση που ξέρεις πολύ καλά τι αφορά το ευχαριστήριο ύφος-
δεν το σχολιάζω καν

κατά τα άλλα ναι.
ορθώς διέγνωσες
είναι και τα δύο κείμενα
αποχαιρετισμοί...

καλό καλοκαίρι

ego είπε...

Ο συνειρμός της κλειδαρότρυπας δεν είναι ακριβώς συνειρμός.
Λέγοντας πως στα "σπίτια" βλέπουμε απο την κλειδαρότρυπα, εννοώ πως για πολλούς απο εμάς το μπλογκ είναι σα μια κλειδαρότρυπα για να κρυφοκοιτάξουν οι άλλοι αυτό που τους αφήνουμε να δουν. Για κάποιους αυτη η κλειδαρότρυπα είναι παράθυρο και φαίνονται περισσότερα πράγματα.
Οπωσδήποτε αυτή η ανάλυση δεν είναι στο πνεύμα της ανάρτησής σου

Υ.Γ. Τι αποχαιρετισμοί δηλαδή;
του στυλ "so long it's been good to know you"; που έλεγε κι ο Guthry

Φαίδρα Φις είπε...

solo
εντάξει,κατάλαβα
άλλωστε παρακολουθώ
τους συλλογισμούς σου
με ευκολία...

ευχαριστώ

σε φιλώ