έτσι κι αλλιώς είμαστε μια σπατάλη

original photo by Φαίδρα Φις

Πάρνωνας
processing by "phallus de granit" ***

Τα όνειρα του δέντρου είναι φωτιά

Η φωτιά δεν ξεχνάει να τραφεί

Οι φλόγες είναι η υπενθύμιση του νερού

Η φωνή της φωτιάς δεν καίει, τραγουδάει ελεύθερα

Χίλιες χρυσές γλώσσες η φωτιά τραγουδά

Όλη η ζωή ενός κορμού πριν καεί, ήταν ύπνος

Ένα μόνο κλαδί δεν μπορεί να ταίσει μια φωτιά



~
Γιατί ο πόνος;
Γιατί ο πόνος περνά μέσα απ' τα σπλάχνα
και τα συντρίβει, λεπτή σκόνη, λεπτή κλωστή.

Είσαι ζωντανός;
Ο πόνος το ξέρει.Τι με ρωτάς;
Ρώτα εκείνον.

Μου κάνει παρέα τη μέρα
Τη νύχτα με κοιμίζει
Δίπλα μου περπατά
Το χέρι μου κρατά σφιχτά μην του ξεφύγω
Το κεφάλι μου μαγκώνει στα δυό του μπράτσα.

Γιατί ο πόνος;
Γιατί ο πόνος με ξυπνάει από το όνειρο της ζωής
Γιατί ο πόνος φυσάει την ζωή μου από δω κι από κεί
Κι όπου με στρέφει στρέφω, υπνωτισμένο στάχυ, κεραία του βυθού.

Γιατί ο πόνος;
Γιατί είναι η λίμνη
Γιατί είναι η πόρτα
Γιατί είναι ο δρόμος της ύπαρξης
Γιατί αυτός ρωτά και αυτός απαντά την κάθε ερώτηση.


~
Στο σώμα μου μια μηχανή
Χάνω το σήμα.

Πέννυ Μηλιά

***phallus de granit,χίλια ευχαριστώ!