μέρες ωχρές

Οι βεβαιότητές μου τρώνε για πρωινό αμφιβολίες.Υπάρχουν μέρες που νιώθω ξένος,είτε στο Μοντεβίδεο είτε οπουδήποτε αλλού.Εκείνες τις ημέρες,ημέρες ανήλιες,νύχτες αφέγγαρες,κανένας τόπος δεν είναι ο τόπος μου και δεν καταφέρνω ν'αναγνωρίσω τον εαυτό μου σε τίποτα και σε κανέναν.Οι λέξεις δε μοιάζουν με ό,τι κατονομάζουν και δεν αντιστοιχούν ούτε στον ίδιο τους τον ήχο.Τότε δεν βρίσκομαι εκεί που βρίσκομαι.Αφήνω το σώμα μου και αποχωρώ,μακριά.Πουθενά.Δεν θέλω να είμαι με κανέναν,ούτε καν με τον εαυτό μου,και δεν έχω,ούτε θέλω να έχω,όνομα:και τότε,μου φεύγει κάθε διάθεση να με φωνάξω ή να με φωνάξουν.

Εδουάρδο Γκαλεάνο