περί των αφηγήσεων εν γένει


Τις γραφές τους να τρέμεις τις άπατες κι όλο
πατήματα-

βιγλατόρων που γέρνουν στην ξύλινη γέφυρα,
κι από πέρα φωτιές κι ενορίες σφαγμένες, ή
φωνές ναυαγίων κι εκρήξεις,αρπαγές γυναικών
και το πλιάτσικο της κεντρικής αγοράς όπου
ξέσπασε πυρκαγιά μεσημέρι, και βουνά που
χαράζονται, όπως γκρεμίζει πανάρχαιο ικρίωμα
ή κλαψούρισμα ζώου που βρέθηκε νύχτα
στο ρέμα να'χει έξαφνα δύο κεφάλια-


Με φωνές στρατευμάτων σε ώρα επίθεσης,
μουγκρητά κι ανάθεμα,με βαθιές βασκανίες
και ξόρκια,με γητειές,μαγγανείες,

να φυλάγεσαι,λέω,τους αυτόχειρες που έγραφαν.

Τζένη Μαστοράκη
Ιστορίες για τα Βαθιά
εκδ.Κέδρος 1986





4 σχόλια:

HELIASTER είπε...

Μωρέ μπράβο,βρίσκεις όλο τα καλά που δεν βρήκαμε,γιατί τρέχαμε να βρούμε...Ενώ επρεπε απλώς ,να τα περιμένουμε...!

Φαίδρα Φις είπε...

σοφότερο τωόντι
να τα περιμένατε

μ'αρέσει
ο ενθουσιασμός σου!

Fegia είπε...

Τζένη Μαστοράκη...
Τι μου θύμισες!

Καλό βράδυ...

Φαίδρα Φις είπε...

κάτι καλό σου θύμισα fegia?

καλό βράδυ κι από μένα