τα πουλιά φλέγονται
τώρα
εκεί έξω
και περπατώ μες στο δωμάτιο
και κλείνω το παντζούρι
και εκείνα βρίσκονται εκεί έξω τώρα
φλεγόμενα στις
5:05 το πρωί-το σκοτάδι υψώνεται σαν
ένα άλογο που πέφτει στην άμμο,ας είναι,
μου έχει μείνει μια μπουκάλα ουίσκι και
υπάρχουν αρκετά φορεία για να κουβαλήσουν τους νεκρούς
μα
όχι αρκετό νερό για να σώσουν τα φλεγόμενα
πουλιά:κι εκείνα τώρα μου φωνάζουν:
ΦΩΤΙΑ! ΦΩΤΙΑ! ΦΩΤΙΑ!
καθώς τα παλιά τρένα προχωρούν μες
στην έρημο
καθώς οι πόρνες έκαναν τη δουλειά τους και
κοιμούνται
καθώς τα σχολιαρόπαιδα ονειρεύονται έρωτα
δίχως βάσανα
τα πουλιά ΦΛΕΓΟΝΤΑΙ και
πεθαίνουν πριν από μένα-
πετούν
πέρα μακριά έτοιμα
αφήνοντας τη χλόη για ό,τι απέμεινε απ'τα
σκουλήκια ό,τι απέμεινε απ'τα σκουλήκια
ό,τι απέμεινε απ'αυτά
για ό,τι απέμεινε από μένα:
ένα παλιοτράγουδο με παλαβά δάκρυα:
που
δεν είναι κάτι καινούριο
μόνο που τώρα τα πράγματα είναι αλλιώς
να νιώθεις τόσο άσχημα
συνήθισαν να το λένε μπλουζ
μα δεν είναι και τόσο θλιμμένο
αυτό το πώς το λένε
γιατί ετούτη την ώρα της αυγής
ας πούμε 5:36
μου έχει μείνει ακόμα λίγο ουίσκι
τούτ'έστιν έχω
μια ακόμα ευκαιρία.
Στην Αμαλία
τώρα
εκεί έξω
και περπατώ μες στο δωμάτιο
και κλείνω το παντζούρι
και εκείνα βρίσκονται εκεί έξω τώρα
φλεγόμενα στις
5:05 το πρωί-το σκοτάδι υψώνεται σαν
ένα άλογο που πέφτει στην άμμο,ας είναι,
μου έχει μείνει μια μπουκάλα ουίσκι και
υπάρχουν αρκετά φορεία για να κουβαλήσουν τους νεκρούς
μα
όχι αρκετό νερό για να σώσουν τα φλεγόμενα
πουλιά:κι εκείνα τώρα μου φωνάζουν:
ΦΩΤΙΑ! ΦΩΤΙΑ! ΦΩΤΙΑ!
καθώς τα παλιά τρένα προχωρούν μες
στην έρημο
καθώς οι πόρνες έκαναν τη δουλειά τους και
κοιμούνται
καθώς τα σχολιαρόπαιδα ονειρεύονται έρωτα
δίχως βάσανα
τα πουλιά ΦΛΕΓΟΝΤΑΙ και
πεθαίνουν πριν από μένα-
πετούν
πέρα μακριά έτοιμα
αφήνοντας τη χλόη για ό,τι απέμεινε απ'τα
σκουλήκια ό,τι απέμεινε απ'τα σκουλήκια
ό,τι απέμεινε απ'αυτά
για ό,τι απέμεινε από μένα:
ένα παλιοτράγουδο με παλαβά δάκρυα:
που
δεν είναι κάτι καινούριο
μόνο που τώρα τα πράγματα είναι αλλιώς
να νιώθεις τόσο άσχημα
συνήθισαν να το λένε μπλουζ
μα δεν είναι και τόσο θλιμμένο
αυτό το πώς το λένε
γιατί ετούτη την ώρα της αυγής
ας πούμε 5:36
μου έχει μείνει ακόμα λίγο ουίσκι
τούτ'έστιν έχω
μια ακόμα ευκαιρία.
Τσαρλς Μπουκόβσκι ποιήματα
εισαγωγή-επιλογή-μετάφραση
Γιάννης Λειβαδάς
εκδ.Ηριδανός
Αθήνα 2007
Στην Αμαλία
9 σχόλια:
Τι κάνει ο ήλιος που δε βγαίνει, στο μυαλό και την καρδιά...
τι κάνει...
Καθώς ο άνεμος πάλι ξεσπά από την θάλασσα
και η γη αμαυρώνεται από αταξία και εξεγέρσεις
πρόσεχε τη σπάθη της επιλογής,
θυμήσου πως
ό,τι μπορεί να ήταν ευγενές
5 αιώνες
ή ακόμα και 20 χρόνια πριν
είναι τώρα
περισσότερο παρά ποτέ
χαμένη υπόθεση
η ζωή σου είναι μόνο για μια φορά,
η ιστορία είναι γεμάτη ευκαιρίες
για ν' αποδείξει πόσο ανόητοι είναι οι άνθρωποι.
"42η"
φιλί
jimmy ευχαριστώ
πολύ ωραίο
δικό σου είναι?
καλημέρα
φιλιά
ρε συυυυυ Τσαρλς Μπουκοφσκι...
από το ίδιο βιβλίο που έχει μέσα και την ανάρτησή σου...
στη σελίδα 42...
καλημέρα και πολλά φιλιάααα
συγχώρησε την κούρασή μου
jimmy
και εξασθενημένα αντανακλαστικά μου
είμαι κομμάτια
καλημέρα
φιλιά
κομμάτια ε;;
και να φανταστώ πως δεν παίζει να βρείς χώρο στον χρόνο να ξεκουραστείς...
πολλά φιλιά να σου πάρουν λίγο την κούραση αν γίνεται...
απάντησα στην αιολική διάλεκτο
Δημοσίευση σχολίου