Άι,με τι θλίψη πληρώνω
να σ'αγαπώ όπως σ'αγαπώ
Για την αγάπη σου ο αέρας
με βαραίνει
η καρδιά
το καπέλο
Ποιος την κορδέλα τούτη
που'χω θα μου αγοράσει
κι αυτή τη θλίψη
από άσπρο νήμα
μαντήλια θα την κάνει;
Άι με τι θλίψη πληρώνω
να σ'αγαπώ όπως σ'αγαπώ
Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα
29 σχόλια:
@
και
δεν πά να πληρώνω...
να χαρώ και λίγο όμως...!
γιατί αλλιώς μένουν όλα
μισά...
φιλί
Όμορφο ποίημα, υπέροχο τραγούδι. Όπως πάντα. Μέρα καλή
Λάκη συμφωνώ
το ποίημα θα ήταν όμορφο
όπως και το τραγούδι
η γονιμοποίηση των δύο
γεννά ένα αίσθημα χαμένου
ευτυχώς όχι οριστικώς χαμένου
σε φιλώ
Έχω την αίσθηση πως υπάρχει ένας νομοτελειακός κώδικας, πάντα η αγάπη με θλίψη να πληρώνεται.
Την αγάπη που χάθηκε συνήθως υμνούμε.
Την ανάμνηση όλων εκείνων των αισθημάτων που βιώθηκαν κάνοντας υπέρβαση του "Εγώ".
Καλό σου απόγευμα.
Θαρρείς πως σε κάθε ανάσα, χρωστάμε μια κραυγή... Θαρρείς, σε κάθε γέλιο, χρωστάμε κι ένα δάκρυ.. Κι άλλα πολλά, για την αγάπη.. Και στα χρωστούμενα, δεν βαρυγγομάμε, δε νοιαζόμαστε και να'χουμε άλλη μια ζώή να τα ξοφλούμε...
Σοφία μου έχεις δίκιο
μοιάζει νομοτελειακό
στη δική μου περίπτωση
υμνώ την αγάπη που ακόμη
δεν ήρθε...
μεταφορικά πιθανολογώντας
πάντα...
δεν ξέρω τι συμβαίνει
σε μια τέτοια παράδοξη
περίπτωση
καθώς δεν υπάρχει και φως
για να με βοηθήσει
σ'ευχαριστώ πολύ
σε φιλώ
αετέ μου,
αν αντί για ξοφλούμε έβαζες ξοφλάμε
θα είχες ολόκληρο
ομοιοκατάληκτο...
συνεχίζονται οι εμπνεύσεις σου
το παρατηρώ...
και χαμογελάω
σ'ευχαριστώ πολύ
σε φιλώ
Σ' αυτή την "παραδοξότητα" υμνείς την ανάμνηση μιας αγάπης που έρχεται από το μέλλον για να σε κατακτήσει πρώτα κι ύστερα να αφεθείς κι όπου σε βγάλει...
Σοφία μου,ο ποιητικός σου
λόγος θα μπορούσε
να τύχει κάποιας εφαρμογής
αν πρωτίστως είχε ευοδωθεί
και τελεσφορήσει
ένα στάδιο μάλλον αναγκαίο...
εκείνο της προσέγγισης
του πλησιάσματος
αφού αυτό δεν είναι βέβαιο
ότι θα συμβεί ακόμα και κάποτε
μένω με την παραδοξότητα
του κενού κι αβίωτου χρόνου
και οπωσδήποτε αυτόν υμνώ
όπως συντελέστηκε
στο ματαιόδοξο μυαλό μου...
το όπου με βγάλει
είναι το καλύτερο!
Δεν γνωρίζω εάν υπάρχει δόκιμος όρος, ως προς την εφαρμογή της αγάπης.
Η ακολουθία ή ανακολουθία μιας προσθετικής ή ακόμα και αφαιρετικής του αβίωτου χρόνου, μας φέρνει πιο κοντά στο αναμενώμενο προσδόκιμο.
λέω να το πιστέψω αυτό
και να το κρατήσω
πολύ με συμφέρει
αν μιλάμε για την αγάπη
με την έννοια τη χριστιανική
τότε η "εφαρμοσμένη" αγάπη
είναι συντελεσμένη εκ του ενός
-εννοώ ότι έναν καλό Χριστιανό
δεν τον απασχολεί η ανταπόδοση της αγάπης-
του φτάνει που αγαπάει εκείνος
αν μιλάμε με την μπουκοφσκική
έννοια τότε είμαι
από χέρι χαμένη
Καλή μου Φαίδρα μπορείς να κρατήσεις εκείνο που ταιριάζει τώρα στην ψυχοσύνθεσή σου.
Άλλωστε η ζωή μας ρέει από συναισθήματα που εμείς επιλέξαμε να κατοικήσουν μέσα μας.
Η επιλογή και οι δυνατότητες να διαχωρίζουμε την όποια μας στάση σε οποιαδήποτε έκφανση της ζωής, μας κάνει δυνατότερους.
Σοφία μου,
συμφωνώ σε όλα!
τελείως!
Καληνύχτα κορίτσι μου με όμορφες σκέψεις που το πρωί θα γίνουν όμορφες λέξεις, για να σε διαβάζουμε και ο κόσμος μας θα γίνεται ομορφότερος.
Σοφία μου σ'ευχαριστώ πολύ
κι ανταποδίδω!
όμορφη βραδιά
να έχεις
σε φιλώ πολύ!
Μ' απλωμένα τα χέρια σε ψάχνω
ψηλαφίζοντας στον ουρανό!
Όλα τ' άστρα κρατώ κι ας ματώνω..
το φεγγάρι κρατώ κι ας πονώ!
Μ' αγκαλιά που χωράει τη νύχτα
και το πέλαγο το βαθύ
περιμένω τις πρώτες αχτίδες
κι ότι θέλει σε μένα να 'ρθει.
Πες μου πώς τα φτερά μου να κόψω
και το πέταγμα ν' απαρνηθώ..
Την καρδιά μου και να ξεριζώσω
στου μυαλού τη σιωπή θα χαθώ!
Πώς ζητάς τα όνειρά μου να δέσω
σ' ένα κόσμο που δε με κρατά;
Θέλω ότι με δάκρυ με διώχνει
και με δάκρυ με παίρνει κοντά.
Με δυο πόδια που δε με προδίδουν
τρέχω απ' άκρη σε άκρη να βρω
το λουλούδι π' ανθίζει να κόψω
τα χαμένα μου να μη μετρώ.
Τάσος
Καλή σου νύχτα
Τάσο μ'εντυπωσιάζεις!
αυτό μου αρέσει πολύ!
Πώς ζητάς τα όνειρά μου να δέσω
σ' ένα κόσμο που δε με κρατά
καληνύχτα
χίλια ευχαριστώ!
Είναι το πρώτο που "εμφανίζω" από μια μεγάλη συλλογή μου, πριν την κατοχυρώσω. Σε ευχαριστώ για τη φιλοξενία. Και πάλι καλό βράδυ.
σ'ευχαριστώ ξανά
για την προτίμηση
και την πρωτιά!
σε φιλώ
καληνύχτα
@
αλήθεια, όλοι οι άνθρωποι, με τα ίδια πράγματα χαίρονται;
:)
σωστό!!
ναι??
όπ
αίματα
Λόρκα /φάλενα
;οΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡ
πες
καλημέρα
quartier μου,
κατά μία έννοια και μάλλον λογική
ναι,
όπως και με τα ίδια λυπούνται
αυτό που κυμαίνεται είναι το είδος
και το ύφος της χαράς ή της λύπης
ο τρόπος εκδήλωσης
η ένταση
οι διαβαθμίσεις...
και άλλες παράμετροι και
προσλαμβάνουσες λιγότερο λογικές
σε φιλώ
καλημέρα
αν ήμουν φάλαινα θα σου έλεγα
καλημέρα
προς το παρόν διατελώ ως ελέφαντας...
που δεν είμαι αλλά ποιος να με
πιστέψει?
φιλάκι
καλημέρα ΔΊΑ
καλημέρα..
καλησπέρα
Δημοσίευση σχολίου