αυτή η νύχτα μένει


Πέλαγο να ζήσω δε θα βρω
σε ψυχή ψαριού κορμί γατίσιο
κάθε βράδυ βγαίνω να πνιγώ
πότε άστρα πότε άκρη της αβύσσου
κάτι κυνηγώ σαν τον ναυαγό
τα χρόνια μου σεντόνια μου
τσιγάρα να τα σβήσω


Αυτή η νύχτα μένει αιώνες παγωμένη
που δυο ψυχές δεν βρήκαν καταφύγιο
κι ήρθαν στον κόσμο ξένοι και καταδικασμένοι
να ζήσουν έναν έρωτα επίγειο

Χάθηκα και γω κάποια βραδιά
πέλαγο η φωνή του Καζαντζίδη
πέφταν τ'άστρα μες στην λασπουριά
μαύρος μάγκας ο καιρός και μαύρο φίδι
μου'γνεφε η καρδιά πάρε μυρωδιά
το λάδι εδώ πώς καίγεται και ζήσε το ταξίδι

8 σχόλια:

ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ είπε...

http://www.youtube.com/watch?v=_xU54RUGWDo&feature=related

Γαλήνια νύχτα να έχεις.

Φαίδρα Φις είπε...

Σοφία μου σ'ευχαριστώ
για την όμορφη αφιέρωση

είναι ένα τραγούδι που
αγαπώ ιδιαίτερα

ήρεμη νύχτα να έχεις κι εσύ
με όνειρα χρωματιστά

σε φιλώ

pandiony είπε...

τέλειο τραγούδι, απ τα καλύτερα!!
φιλιά

Φαίδρα Φις είπε...

Δία είναι από τα καλύτερα

καλημέρα φιλιά

quartier libre είπε...

@
ΖΗΣΕ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ !
ζήσε όμως ! αυτό έχει σημασία !

Φαίδρα Φις είπε...

κι εσύ να το Ζεις Φίλη!

σε φιλώ!

quartier libre είπε...

@
όταν ο καπετάνιος εγκαταλείπει το σκάφος;
ταξίδι τέλος.

Φαίδρα Φις είπε...

δεν εγκαταλείπει
έτσι
ο καπετάνιος...