Οι μέρες πάντα τρέχουν,φτιάχνουνε μήνες ανύποπτα και γρήγορα,τους δασκαλεύουν ύπουλα να σμίξουνε κρυφά φορτώνοντας χρόνια σε ό,τι κινείται και αναπνέει.Έτσι πέρναγε και ο χρόνος ο δικός μου.Σαν τρένο βιαστικό.Υπερταχεία που αγνοεί τους τόπους,τις εικόνες και τους κόσμους που πατάει.Μόνο τρέχει.Τρέχει.Χωρίς εικόνες,χωρίς ήχο.
αποσπάσματα από το μυθιστόρημα του Γιάννη Φιλιππίδη,"Η μυρωδιά σου στα σεντόνια μου",
εκδ.Άγκυρα,Αθήνα 2006
13 σχόλια:
το βιβλίο αυτό του Γιάννη,το διάβασα χωρίς ανάσα και αμέσως το αγάπησα,
η γραφή του και ο τρόπος με τον οποίο διαχειρίζεται συναισθήματα,στιγμές, το "κακό",την απώλεια,είναι πολύ κοντά και στη δική μου ιδιοσυγκρασία καθώς και στις πηγές των συγκινήσεών μου,
το αργό ξεδίπλωμα των ονείρων,των ελπίδων,των προσδοκιών,
αποτελεί μια αργή μαγεία που χάνεσαι μέσα της και σε παρασύρει σε μια άλλη εποχή,τότε ίσως που η αθωότητα χόρευε στα μάτια των ανθρώπων,
το ομορφότερο στη γραφή του Γιάννη είναι ότι σου αποκλείει τη δυσάρεστη πιθανότητα να πελαγοδρομήσεις ανάμεσα σε διφορούμενα,
είναι απολύτως αμιγής,καθαρή γραφή,
υποθέτω αυθαίρετα ότι το κίνητρό της είναι ανάλογο μιας διάστασης της πραγματικότητας που λαμβάνει χώρα σε δυνατές και ευαίσθητες ψυχές όπως αυτή του συγγραφέα,
η αλήθεια καταγράφεται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο πάνω σε έναν καμβά όπου το συνειδητό και το υποσυνείδητο παίζουν κρυφτό,
κι ένα παλίμψηστο αισθημάτων,χρωμάτων,αισθήσεων σε μεταφέρει σε ένα σύμπαν,άλλο γέννημα,όπου μπορείς να μεθύσεις από ζωή...
Γιάννη σ'ευχαριστώ,
να είσαι ευτυχισμένος και να γράφεις καλέ μου.
Γιάννη,ξέρω ότι λατρεύεις τη Χαρούλα κι επέλεξα να συνοδεύσει το κείμενό σου κι ένα δικό μου πολύ αγαπημένο τραγούδι της,
ελπίζω να σου αρέσει.
.
@ φαίδρα μου,
ένα μήνα [ίσως και λίγο λιγότερο] πριν την κυκλοφορία του δεύτερου μυθιστορήματός μου,
έρχεται αυτή η απρόοπτη αυτή ανάρτηση να μου γλυκάνει την αγωνία των ημερών που γνωρίζεις καλά…
κι ένα τραγούδι, από την πιο αγαπημένη μου φωνή…
τι καλύτερο θα μπορούσε να μου συμβεί ένα τέτοιο πρωινό…;
φιλι φιλι καρδιά μου
ευχαριστώ, ευχαριστώ…
.
@ φαίδρα μου,
για το σχόλιο… τι να πω… με άγγιξε τόσο πολύ… με άφησε κυριολεκτικά άφωνο…
να βάλω το τραγούδι που μου αφιέρωσες…
και να χαθούν τα μάτια μου, άλλη μια φορά στον ουρανό…
φιλι φιλι
Γιάννη μου αγαπημένε,
εγώ σ'ευχαριστώ για όλα-κι εσύ ξέρεις...-
εύχομαι καλό ταξίδι στο καινούριο σου μυθιστόρημα,το οποίο και θα προμηθευτώ από την πρώτη μέρα της κυκλοφορίας του,το περιμένω με λαχτάρα,
κι εσύ να είσαι πάντα καλά χαρά μου και είθε ο πόνος και οι κακές στιγμές να σε κάνουν τόσο ουσιαστικό και δημιουργικό και πάνω απ'όλα ανθρώπινο.
σου στέλνω φιλιά συγκινημένα
A κοιτα τωρα συμπτωση.Αυτο διαβαζω.Ειχα πει του Γιαννη οτι θα το παρω οταν κατεβω στην Αθηνα και τωρα το αρχισα!
Πιστευω απο τις πρωτες σελιδες που διαβασα οτι προκειται για διαμαντι.
Πολλα φιλια Φαιδρα μου.
Y.Γ Αψινθος:www.pharona2.blogspot.com
πρόκειται πράγματι για διαμάντι φαραωνάκι μου,έκανες πολύ καλά που το άρχισες,
ίσως γιατί ο Γιάννης είναι μια από τις πιο ευαίσθητες,όμορφες και αυθεντικές ψυχές που έχω συναντήσει.
περιμένουμε και το επόμενό του με αδημονία...
φιλιά από ένα ζόμπι...
-Παρα πολυ ομορφο!
talisker,
καλώς συναντιόμαστε κι εδώ,μετά τις -τόσων μηνών- συναντήσεις μας στο μπλογκ του Γιάννη,
δεν έτυχε να μιλήσουμε μαζί,ελπίζω να μας δοθεί η ευκαιρία.
σ'ευχαριστώ πολύ
να είσαι καλά
"η αλήθεια καταγράφεται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο πάνω σε έναν καμβά όπου το συνειδητό και το υποσυνείδητο παίζουν κρυφτό,
κι ένα παλίμψηστο αισθημάτων,χρωμάτων,αισθήσεων σε μεταφέρει σε ένα σύμπαν,άλλο γέννημα,όπου μπορείς να μεθύσεις από ζωή..."
ki αν ημουν Γιαννης
και μπορουσα αυτο θα το εβαζα στις κριτικες μου!:)
Ευχαριστω για το καλωσορισμα..
μου αρεσουν πολυ τα φροντισμενα κειμενα ..κι εδω εχεις δωσει πολυ φροντιδα.:)
talisker,
εγώ σ'ευχαριστώ πολύ για τα όμορφα λόγια και τη γενναιοδωρία σου,
θα τολμήσω να εκφράσω την επιθυμία μου να έρχεσαι συχνότερα,
μου αρέσει να μιλάω με ευθείς ανθρώπους.
θα ανταποδώσω την επίσκεψη το συντομότερο
σε φιλώ
Φαιδρα μου
οσο το προχωρω τοσο περισσοτερο μ αρεσει.
Μαγικο!
πολλα φιλια
και να ξεκουραζεσαι .
Τουλαχιστον τις νυχτες.
Αυτο το τελευταιο το λεω ....ξεροντας οτι το λεω στον βρόντο.
τι το λες κι εσύ τότε?
πλάκα κάνω μωρέ...
εγώ θα το ξαναδιαβάσω με την πρώτη ευκαιρία,
σήμερα ειδικά είμαι πολύ χαμηλά από πλευράς ψυχολογίας,
γιατί να γίνονται τα πράγματα έτσι?
δεν μπορώ να καταλάβω...
μήπως έχεις εσύ καμιά ιδέα φαραωνίτσα μου?
φιλιά φιλιά
Δημοσίευση σχολίου