πικ




Ούτε και σήμερα ξύπνησα έξυπνη.Σάββατο πρωί με Κάρλ Φίλιπ Εμάνουελ Μπαχ στο B&O."Οι Ισραηλίτες στην έρημο".Μουσική εργασίας,λέει.Γράφω κι ονειρεύομαι μια όαση.Στο Τελ Αράντ.Στο Ατβάντ με τους κέδρους.Αίουσα της λαξευτής λίθου το δωμάτιο.Τρυφερός ήλιος ρίχνει τη σκόνη του στο κομοδίνο.Πάνω στην παιδική σου φωτογραφία.Την πεισμωμένη.Φτιάχνω καφέ.Μιλάω λίγο στο σκυλί.Κάθε μέρα,παιχνίδι,γάβγισμα,χάδι.Κάθε μέρα και από μια καινούρια ιστορία στο σκυλί που το φωνάζω Κέικ.Δώρο το σκυλί και το αγαπώ.Κέικ,του λέω,στάσου στην είσοδο του Κόσμου.Άσε όσους αγαπάμε να περάσουν το κατώφλι μας.Μόνο μην ξεγελαστείς.Μη με αφήσεις ποτέ να πιστέψω σε ώρα ακατάλληλη.[...]
Μη με φοβάσαι όταν είμαι βλάκας.Είναι που νιώθω προστατευμένη.Ήσυχη.Ασφαλής.Αν ισχύει η παρατήρησή μου,έξυπνος γίνεσαι όταν είσαι θυμωμένος.Μπορεί για όσα έπαθες εξ'αιτίας της βλακείας σου.Όταν είσαι προδομένος.Απαρηγόρητος.Τότε βλέπεις φως.Επιτέλους,έξυπνος ξανά.Όταν η ψυχική εξάντληση σε εκμηδενίζει τόσο ώστε να μπορείς να σκέφτεσαι με το καλύτερο μυαλό σου.Αυτό που αρνείται τις αυταπάτες.Άρνηση της αυταπάτης,λένε οι έξυπνοι,σημαίνει ευφυία.Πλήρης άρνηση της αυταπάτης,γράφει ο Ντιούραντ,είναι ο κυνισμός.Άρα ο κυνισμός είναι η μεγαλύτερη απόδειξη της ευφυίας.Για μένα πάλι,κυνικός είναι ο κακοπαθημένος.Που τίποτα δεν του επέτρεψε να ξεχάσει.Κανείς δεν τον χάιδεψε,δεν τον βοήθησε ώστε ν'αναλάβει.
Ούτε και σήμερα ξύπνησα κυνική.(Σ'ευχαριστώ.Δικό σου όλο φίλε.Σταθερή μου,κατατεθειμένη αξία μου.Πρώτη σημασία μου.Τίποτα δε φτάνει για να στο ξεπληρώσω.)
[...]
Μεταξωτή γυναίκα,γεμάτη αγκάθια.Τα έχει χάσει όλα,νομίζω,γιατί τρέμει μην τυχόν και χάσει.Πολλές φορές απορριμένη,υποψιάζομαι.Αυτή είναι η μοίρα όσων δε χάνουν.Η λυπημένη φάρσα.Του να παρατάνε πρώτοι αυτούς που πρώτοι τους απέρριψαν.Λίγα πράγματα χωρίζουν το φρικαλέο από το κωμικό.Την ξέρω τη μάρκα.Άνθρωποι που φεύγουν όχι για την αντένδειξη.Όχι επειδή το θέλουν.Αλλά επειδή οσμίζονται την απόρριψη που έρχεται.Το επιβιωτικό "ποιος αφήνει ποιον" τίθεται πάνω από το "ποιος θέλει ποιον και πώς τον διεκδικεί".
Ξύπνιοι και επουσιώδεις.Φίλοι και τους αγαπάμε.Στα ερωτικά τους,ράτσα δεύτερη,χαμηλή.Σάββατο πρωί.Ερωτευμένοι λένε,και όμως.Ξυπνάνε έξυπνοι.Επιτίθενται για ν'απορρίψουν επιθέσεις.Τρομοκρατούν για να μη γίνει διάφανος ο φόβος τους.Χωρίζουν για να μην τους χωρίσουν.Διαλύονται για να μην τους πιάσουν κορόιδο.Άκυρη εξυπνάδα.Το νιώθεις όταν οι διαλυμένοι μέντορες δίνουν χρηστικές οδηγίες.Για να πάθεις τα ίδια με δαύτους.[...]
Σώσον ήμάς από τέτοιες αγάπες.Δε θέλω να πάρω μέρος ποτέ πια σε τέτοια εκπαιδευτικά προγράμματα.Μεγάλωσα,αποφάσισα.Δεν συμπλέω.Ένοχη ανομοιότητας,όπως πάντα μου άρεσε να είμαι.Ανεπίδεκτη στρατηγικών.Αλλά δεν το κάνω επίτηδες.Αλήθεια.Νομίζω πως γεννήθηκα με το προνόμιο.Του να μπορώ να διορθώσω τα πράγματα κάθε φορά που τα μολύνω με την τρέχουσα ψιλικατζίδικη ευφυία.Εδώ και πολύ μικρό διάστημα έχω βεβαιωθεί.Το εκπαιδευτικό σύστημα της αγάπης δε με αφορά.Χρειάζεται μεταρρύθμιση.Δεν καταλαβαίνω τη διδακτέα ύλη.Δεν με ελκύει η ξεδιαντροπιά της εξίσωσης:"στον έρωτα η καλύτερη του ενός είναι η χειρότερη του άλλου".Εγώ αυτή την τάξη δεν πρόκειται ποτέ να την περάσω.Γι'αυτό σκασιαρχείο καλύτερα.Το σκυλί και βόλτα.Εμένα κάνε με μόνο κύκλο ομόκεντρο,να νιώσω τη συγγένεια.Και τότε η καλύτερή σου είναι η καλύτερή μου.Αλλά ομόκεντρο.Αλλιώς ζηλεύω.Κι όταν ζηλεύω γίνομαι έξυπνη.Και όταν γίνομαι έξυπνη τα καταστρέφω όλα.Χάριν του κίβδηλου ενστίκτου που αφορά τους χαμηλούς.Και που το λένε αυτοσυντήρηση.Και που δεν με αφορά.Κύκλος ομόκεντρος:η πρώτη αρχή μου και η τελευταία.Άλλες δεν έχω.Κύκλοι,ομόκεντρος.Μετά,ό,τι θέλεις θέλω.Σε ό,τι προσχωρείς με ευεξία.Και εγώ.[..]
Ακόμα μια φορά τον Μπαχ.Ακόμα λίγο να ονειρευτώ.Ισραήλ.Νύχτες με σκληρό φεγγάρι και δίπλα η λίμνη του Κινερέτ.Ήχος από τζιπ.Αλαζονικά Σεντούριον και τεθωρακισμένα Πάτον στους δρόμους.Πιο κει η έρημος της Γαλιλαίας.Κουκούτσια από κέδρους κάτω από τα γυμνά μας πέλματα.Δρόμοι της Σομέρα και της Σλούλα.Ήχοι από τραγούδια.Αραβικά και το Ουαχαντού του μουεζίνη.
Έλα τώρα Κέικ.Γάβγισε να σε ακούσει από στο τηλέφωνο.Πες του πως χάρη σε αυτόν ο Θεός ανοίγει μαζί μας νέο γύρο.Δοκιμάζει την αντοχή μας στο Καλό.Μην το λέμε δυνατά και μας ματιάσουν,αλλά αντέχουμε.Ονειρευόμαστε.Μπράβο καλό σκυλί.Ακόμα ένα γάβγισμα.Κάνε του αγάπες.Πες του πως όλα πια εδώ,χάρη σε αυτόν,ισορροπία και τάξη.

Μαλβίνα Κάραλη

2 σχόλια:

Από Μηχανής Θεός είπε...

Τι να πω;
Παρόλους τους μιμητές της, ΛΕΙΠΕΙ..!

Καλημέρες

Φαίδρα Φις είπε...

γεια,
εμένα μου λείπει πολύ!
τη σκέφτομαι πολύ συχνά,

σε φιλώ
και καλό βράδυ πια...