Για τον όρο "Μετανάστες", Μπ. Μπρεχτ

Λαθεμένο μου φαινόταν πάντα το όνομα που μας δίναν:"Μετανάστες".
Θα πει, κείνοι που αφήσαν την πατρίδα τους. Εμείς, ωστόσο, δε φύγαμε γιατί το θέλαμε, λέυτερα να διαλέξουμε μιαν άλλη γη. Ούτε και σε μιαν άλλη χώρα μπήκαμε να μείνουμε για πάντα εκεί,αν γινόταν. Εμείς φύγαμε στα κρυφά. Μας κυνήγησαν, μας προγράψανε. Κι η χώρα που μας δέχτηκε, σπίτι δεν θα ναι, μα εξορία. Έτσι, απομένουμε εδωπέρα, ασύχαστοι, όσο μπορούμε πιό κοντά στα σύνορα, προσμένοντας του γυρισμού τη μέρα, καραδοκώντας το παραμικρό σημάδι αλλαγής στην άλλη όχθη, πνίγοντας μ' ερωτήσεις κάθε νεοφερμένο, χωρίς τίποτα να ξεχνάμε, τίποτα ν' απαρνιόμαστε,χωρίς να συγχωράμε τίποτα από όσα έγιναν, τίποτα δε συγχωράμε!
Α, δε μας ξεγeλάει τούτη η τριγύρω σιωπή! Ακούμε ίσαμε δώ τα ουρλιαχτά που αντιλαλούν απ' τα στρατοπεδά τους. Εμείς οι ίδιοι μοιάζουμε των εγκλημάτων τους απόηχος, που κατάφερε τα σύνορα να δρασκελίσει. Ο καθένας μας, περπατώντας μες στο πλήθος με παπούτσια ξεσκισμένα, μαρτυράει τη ντροπή που τη χώρα μας μολεύει.
Όμως κανένας μας δε θα μείνει εδώ. Η τελευταία λέξη δεν ειπώθηκε ακόμα.

7 σχόλια:

heliconius sara είπε...

Big Bang :)

lokim είπε...

είμαστε όλοι εξόριστοι

Penny είπε...

σάρα
μακάρι!

λοκιμ
ναι, έτσι είναι.

Ανώνυμος είπε...

Πράγματι
η τελευταία λέξη δεν ειπωθηκε ακόμα

Penny είπε...

Solo
50 χρόνια τώρα..

pandiony είπε...

χθες ήμουν σε έναν χώρο συνεύρεσης εδώ στην Μεσσηνία. κάποια στιγμή η κουβέντα ήρθε στους μετανάστες. το πιστεύεις πως θέλωντας να προκαλέσω αποκάλεσα τους μετανάστες εισβολείς εχθρούς του έθνους, πως μιας και μπήκαν έτσι χωρίς νόμο χωρίς την θέληση μας εμείς πρέπει να τους σκοτώσουμε γιατι είναι πόλεμος αυτό που μας συμβαίνει κι αυτοί οι κατακτητές μας. ήταν διάφοροι ανθρώποι γύρω μου, και οι καθως πρέπει κύριοι της πόλης και δεν αντέδρασαν, τους άρεσε κι όλας μη σου πω, όπως άρεσε κι η ιδέα να έχουμε πάλι μαύρους δούλους! δεν ξέρω φίλη μου αν ο όρος αναλύεται ως το μετα τον αστισμό αλλα μυρίζει πολύ άσχημα, καμένο πλαστικό ας πούμε.

Penny είπε...

Αχ διάκι μου
που αντέχεις τις ριψοκίνδυνες δοκιμές σου..
δεν θέλω να σκεφτώ οτι υπάρχει περίπτωση να μυρίσει καμμένο χειρότερα από τότε που έγραφε ο Μπρεχτ.
και θα κάνω ότι μπορώ για να μην.
"θα είμαι εδώ και θα υπάρχω όπως μπορώ"κουλουπου κουλουπου