Η φορά

Γίνεται βορά λεόντων

Η φορά

Των απελπισμένων όντων


Σπάνια χαρά,

-μιας στιγμής ελευθερία

μες στην φυλακή-

Σαν αποφορά,

-ξεκλειδώνει θεωρίες

με κρυφό σπαθί-

Κι η πόλη την μάσκα φορά


Δεν το ξέρει

Μα θα στέφεται αυτοκράτωρ

Οικοσίτων θεαμάτων

Αγορών κι ηθοποιών

-λάγνες συνήθειες των αμνών


Παρασέρνει ενικούς

Σε βαθμό πληθυντικό

Σε εμφύλιους

Ληστών και στρατιωτών

Της γενιάς των ομοτράπεζων

Και δείπνο και καλών


Αίμα αδελφοκτόνο αδελφοποιητών

Ρέει προς τα πίσω, φόρα,

Στο σινιάλο των ματιών

Άγνωστο αγνώστων το γνωστό


Το χέρι σηκώνει

Τις πέτρες ενώνει

Το σώμα επιστρέφει στο χιόνι

Σαν κλείνει η οθόνη

Ξυράφι

Η αλήθεια

Στομώνει

*τραγούδι αντί για λουλούδι

7 σχόλια:

negentropist είπε...

"..Παρασέρνει ενικούς
Σε βαθμό πληθυντικό.."


I luv it !!!

Annie Sellick and Joey DeFrancesco - Cafe 123

Δεν σε ανεβάζει ?

:)

Φαίδρα Φις είπε...

ας είναι μια φορά
αυτή που θα πάρουμε φόρα
και θα ενώσουμε πέτρες
να τρέξει η αλήθεια σαν αίμα
από φλέβες ανοιχτές

καλημέρα

Penny είπε...

neg
ναι ο πληθυντικός δεν θέλει και πολλά, μια φλόγα θέλει..
το λεγε κι ο παλιός και καλός, "δεν είμαστε στο εγώ είμαστε στο εμείς".

πολύ ωραία είναι αυτή! δεν την ήξερα, ομολογώ.
when the night

Penny είπε...

σκληρή ευχή, χαρά μου.
μήπως έτσι όμως δεν είναι κι η αλήθεια;

hearts in the night

theogrocer είπε...

Όχι πέτρες παιδιά, θα σπάσει κα'να τζάμι και δεν αφήνει η Αλέκα.
Ήσυχα, με στίχους...

Penny είπε...

theo
"Ελα Αλέκο, πόσο είπε; Πόσο;"
σαν την παλιά διαφήμιση..

Ναι, οι στίχοι είναι το δικό μας ναρκωτικό. Καμιά φορά ξεφεύγουμε λίγο αλλά, πες της μην ανησυχεί από μας, από αλλού να την περιμένει, εμάς μας "έχει".

theogrocer είπε...

Τι να της πω, αφού δεν μιλάμε...
Εσείς θα παίρνατε στα σοβαρά κάποια που κανει λόγο για "μάχη κατά του καπιταλισμού και της ΕΕ" στο συνέδριο του "αδελφού" ΑΚΕΛ στην Κύπρο, ένα κόμμα εξουσίας που έχει προσυπογράψει με χέρια και πόδια κάθε κουρελόχαρτο της Ευρωλάνδης και των καπιταλιστών;
Για όνομα (για όνο μα...)