Από ΠοίΗΣη



Αγγέλα Γαβρίλη~
Το Παρίσι μέσα στο κεφάλι μου


Το Παρίσι είναι μια μεγάλη φωτεινή σφαίρα
που επιπλέει σε ένα σκοτεινό βάλτο.
Το φως τραβάει τα έντομα και τα ψάρια
έτσι τ' αρπακτικά κάτω απ' την επιφάνεια
είναι χορτάτα.

Οι γυναίκες είναι πάντα όμορφες:
''πως να χωρίσετε τον έρωτα της ζωής σας
χωρίς να χαλάσετε το μακιγιάζ σας''.

Οι άντρες είναι διανοούμενοι ή νταβατζήδες
ή και τα δύο μαζί.

Τα παιδιά είναι όπως παντού- δυστυχισμένα.

Η Μόνα Λίζα χαμογελάει στους πελάτες της
και εκδίδεται στα πλήθη των θαυμαστών
ως η Πόρνη η Μεγάλη της Βαβυλώνας.

Το ποτάμι ακόμα ξεβράζει πτώματα και ιστορία,
στα προάστια το αίμα της Αφρικής φλέγεται.

Μια μέρα θα τους σφάξουν όλους στον ύπνο τους,
κι αν θέλετε την γνώμη μου- αυτή θα είναι μια καλή μέρα
για το Παρίσι.
 

Ιουλία Λειβαδίτη~
Κάτω από κίτρινα φώτα


Τρως μόνο ψωμί και τυρί
και τα σωθικά των άλλων


Τρέχεις αδιάκοπα
για να πεις μετά ότι είσαι κουρασμένος

Ψάχνεις στη βιβλιοθήκη με έρημο βλέμμα
να βρεις επιτέλους το βιβλίο που εξηγεί
όλα όσα υπάρχουν στον κόσμο

Ξαπλώνεις να σε φιλήσουν
για να ρωτήσεις μετά το γιατί
Γιατί πάντα βρίσκεται μια γυναίκα
πρόθυμη να σε γιατρέψει


Ενώ εσύ στ’ αλήθεια
το μόνο που θέλεις
είναι να αρρωστήσεις



Πέννυ Μηλιά~
Νησί του Πάσχα


Θάλασσα ήσυχη σα ψέμα
Δρόμοι της ειρήνης
Ξεχασμένοι απ’ τον άνθρωπο
Η θάλασσα μια γλώσσα ατόφια ελληνική
Μέλι και κοφτερό γυαλί
 

Εκεί που τα τρένα πηγαίνουν ακόμα
Χαλίκια, χαλίκια και βότσαλα
Σήραγγες και πορθμοί
μάτια που ανοίγουν στο χθες
πλάστιγγες της μνήμης

Δέντρα με μαύρα κορμιά
Φυλλωσιές που λιμνάζει το μάτι
Θλιμμένες κι άχρηστες πια Ακροπόλεις
Όλα ωραία, σαν Ανάσταση

Μαζί
κι είναι σα ψέμα

Κι άσε τους έλληνες περήφανους
Να κείτονται στα ρείθρα των καινούργιων αυτοκινητοδρόμων τους
Χρωστούμενοι και διαμελισμένοι
Ως αμνοί

Ποτίζουν την άνοιξη
Φρέσκιες κραυγές
Σκυροδεμένες παπαρούνες
Στην αιχμή του μεσημεριού


η απογύμνωση του παρόντος στις μέρες των ποιημάτων
αρχίζουν να αναβλύζουν οι στίχοι σαν αθώα εξομολόγηση
συλλαμβάνεται εκ νέου η κραταιά όψη του κόσμου
Αντιόπη Αγγέλα Λένα Ματθαίε Ιουλία Πέννυ
και Αγγελική
καλή αρχή και τύχη!






13 σχόλια:

Βασίλης είπε...

Στην Άνοιξη

Στους Ποιητές

Στις παπαρούνες

μέσα στα δόντια
μια κραυγή

λέξη φυτίλι

ίαση του μελανιού η φωτιά,…


Καλοτάξιδο

Πέννυ Χαρούμενη Ποιήτρια



Φαίδρα μου,… χαρούμενος και τυχερός,…Φιλιά!!!

ένα (χαρούμενο)σκιάχτρο που άρπαξε φωτιά, και περιμένει, και τη δική Σας τη Βενζίνα,…

Φαίδρα Φις είπε...

γιατί χαθήκαμε Βασίλη?

σ'ευχαριστώ
η τραγουδάρα αυτή που άφησες
είναι τόσο αγαπημένη μου!!!

κι εμείς τυχερές
καταλαβαίνω ότι θα έχουν πυκνώσει οι υποχρεώσεις σου αλλά να μιλήσουμε και στο τηλέφωνο
σε περίπτωση που σκέφτεσαι να κατεβείς Αθήνα
για να συναντηθούμε

φιλιά!

fotini είπε...

λέξεις ποιήματα
λέξεις αποσταγματα
λεξεις διεξοδα
λέξεις ....ανέξοδα
λέξεις του σήμερα του αυριο
μα και του χθες
που φτιαχνουν ποιήματα και
γινονται ιαχές

Om είπε...

Καλοτάξιδο!!

negentropist είπε...

Καλή επιτυχία !

Κάτι δανεικό:

"Καταργήστε τους όλους
και κάτι θα μείνει
έστω κι αν
δεν σας καταλαβαίνει το κοπάδι
να νιώσετε
στην άκρη των χειλιών
τους νόμους της φύσης
να χαρείτε
το σημείο G
τη βροχούλα
και τα σβησύματα"


Α. Αντωνάκος, Καταργήστε τους όλους

Καλό βράδυ με κάτι δικό μου:

"Ο ποιητής, ο συγγραφέας, όπως και κάθε άλλος καλλιτέχνης, δεν έχει κοινό απο το οποίο μπορεί να αντλήσει συμπαράσταση, αλλά ούτε και κάποια εξωτερική κρίση που μπορεί να αντικαταστήσει την αμείλικτη δική του, την εσωτερική."

:)

Penny είπε...

Βασίλη μου
ξέρεις πόσο σου έχω αδυναμία.
Και στα διάφανα κρίνα..
Σ ευχαριστώ που είσαι ΠΑΝΤΑ εδώ.
Καλά λέει η Φαίδρα, μακάρι να συναντηθούμε!
Να 'σαι καλά!

Penny είπε...

Φωτεινή
ευχαριστώ πολύ με τη σειρά μου, για τις δικές σου όμορφες λέξεις που άφησες εδώ!
Στο επανιδείν!

Penny είπε...

Θανάση
χαίρομαι τόσο πολύ που είσαι κι εσύ φτιαγμένος από..ποίηση!
Φιλιά!

Penny είπε...

Διάκι
ευχαριστώ κι ανταποδίδω!

Penny είπε...

neg
ο Αντωνάκος είναι εξ-αιρετικός!
Κι εσύ όμως δεν πάς πίσω!
Πόσο με βρίσκει σύμφωνη αυτό που λες..Γι αυτό και καλλιτέχνης δεν είναι αυτός που εισπράττει χειροκροτήματα αλλά ούτε κι αυτός που δηλώνει τρελός και ασυμβίβαστος.Αυτά είναι στοιχεία του χαρακτήρα, άσχετα με την δημιουργία. είναι πως χειρίζεται και αντιμετωπίζουν οι άλλοι των καλλιτέχνη και το έργο του.Αυτός είναι στην ουσία μόνος του, με την δική του αμείλικτή κρίση, δηλαδή επιθυμία, "δαιμόνιο".Υπάρχει μεγάλη σύγχιση σε αυτά τα πράγματα όταν ξεκινάει κανείς, αλλά και καθώς προχωρά τα βρίσκει συνέχεια μπροστα του.
Ευχαριστώ για την αφορμή που μου έδωσε το μοίρασμα των δικών σου σκέψεων.
Και για τις ευχές!

Penny είπε...

Φαίδρα μου
θαλασσά μου
δέντρο μου
προμηθέα μου
και χαρά μου
ξέρεις πόσο σε ευχαριστώ.
Γι αυτά και για πολλά άλλα,
ακόμα πιο σημαντικά και ουσιαστικά,σαν κι εσένα.

Αν δεν ξέρεις θα σε πάρω αύριο να σου πω))

Φεύγω γιατί ξυπνάει μέσα μου η Μάρθα Βούρτση.
Πάω να την βάλω για ύπνο και επανέρχομαι, αύριο.

Καλή νύχτα σε όλα τα παιδάκια..

ΤΟ ΑΛΦΑ ΤΟΥ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥ είπε...

Αγαπητή Πέννυ
σου εύχομαι απο καρδιάς τα καλύτερα
Οι κεραίες μου καλά λοιπόν εντόπισαν τη φλέβα. Χαίρομαι για σένα κι ας μη σε γνωρίζω

Νασαι πάντα καλά και να γράφεις

Penny είπε...

Χρήστο
ευχαριστώ πολύ!Ξέρω οτι το εννοείς.
Μη νομίζεις, ακόμα και από το διαδίκτυο μπορεί κάποιος να αναπτύξει προσωπικά "φίλτρα" που του επιτρέπουν να διακρίνει λεπτές συγγένειες, αποχρώσεις, συμπεριφορές.
Κι εσύ να είσαι καλά και να γράφεις. Στα δύο τελευταία ποιήματά σου διακρίνω άλμα..
Ελπίζω να σου συμβαίνουν όμορφα πράγματα.

Φιλιά!