Η Νύχτα στο Νησί-απόσπασμα


Όλη τη νύχτα κοιμήθηκα μαζί σου
κοντά στη θάλασσα, στο νησί.
Ήσουν άγρια και γλυκιά ανάμεσα στην ηδονή
και στον ύπνο
ανάμεσα στη φωτιά και στο νερό.
Ίσως πολύ αργά
ενώθηκαν τα όνειρά μας,
στα ψηλά ή στα βαθιά,
στα ψηλά σαν κλαδιά που κουνάει ο ίδιος άνεμος,
στα χαμηλά σαν κόκκινες ρίζες που αγγίζονται.
Ίσως το όνειρό σου
χωρίστηκε από το δικό μου
και στη σκοτεινή θάλασσα
με έψαχνε
όπως πρώτα
υπήρχες όταν δεν ακόμα,
όταν χωρίς να σε διακρίνω
έπλεα στο πλάι σου,
και τα μάτια σου έψαχναν
αυτό που τώρα
- ψωμί, κρασί, έρωτα και θυμό -
σου δίνω με γεμάτα χέρια,
γιατί εσύ είσαι το κύπελλο
που περίμενε τα δώρα της ζωής μου.

Πάμπλο Νερούντα





4 σχόλια:

serendipity είπε...

Kαλησπερα!

Συνάντησα αυτο το ποιημα μερικες νυχτες μετα απο μια ακριβως τετοια νυχτα!
Διαβαζοντας το ηταν σαν να εγραψε καποιος γι' αυτην τη συγκεκριμενη...

..νυχτα...

..σ'εκεινο το νησι!

Δεν ειναι ενα μικρο θαυμα αυτο?

Καλο βραδυ

Φαίδρα Φις είπε...

είναι θαύμα ναι
καθόλου μικρό
κατά την άποψή μου

γεια σου!

NatureBoy είπε...

´´Κοιμήθηκα μαζί σου όλη τη νύχτα, ενώ η σκοτεινή γη γυρίζει με ζωντανούς και νεκρούς, και σαν ξύπνησα ξάφνου καταμεσής στη σκιά το μπράτσο μου τύλιγε τη μέση σου. Ούτε η νύχτα, ούτε ο ύπνος μπόρεσαν να μας χωρίσουν.´´

Φαίδρα,

αυτό το ποίημα είναι συνεχώς μέσα μου...

Έστω και αργά,
δεν γίνεται να μην ενωθούν κάποια όνειρα...

μόνο έτσι γίνονται ολόκληρα...

Καλημέρα

Φαίδρα Φις είπε...

κι εγώ Λευτέρη το έχω μέσα μου αυτό το ποίημα
σχεδόν από πάντα
μπορεί ν'ακούγεται λυρικό
αλλά αυτό νιώθω

ας ευχηθούμε λοιπόν να ενωθούν κάποια όνειρα έστω και αργά
για να μη μείνουν ακρωτηριασμένα

σ'ευχαριστώ