ανταρσίες



Αισθάνομαι ότι το παραμύθι περί αγάπης το έχω δουλέψει αρκετά.Και στα γραφτά μου και στα λόγια μου.Όμως δεν ξέρω πια.Κάποιες στιγμές νομίζω ότι δεν αγαπάω ούτε τα άντερά μου.Θλιβερό αυτό.Αλλά αν είναι τελικά τέτοιο το σκαρί μου,θα συνεχίσω με αυτό.Τι μπορείς να κάνεις?
Το ραβασάκι έχει και υστερόγραφο.Λέει πως ό,τι αφήσεις θα είναι το παράπονο και η λύπη σου.Τα γέλια σου θα τα πάρεις μαζί σου.Κανείς δεν πρόκειται να σε θυμάται γελαστό.Δε χτίζεται τίποτα με θετικές μόνο σκέψεις.Όσο κι αν προσπαθώ να βρω τη δύναμη του μυαλού μου και την ουσία του πνεύματος,νομίζω ότι μόνο με το φαλλό μου θ'ανοίξω πέρασμα ανάμεσα στους ανθρώπους.Από τη θέα γυναικείων κορμιών και την επαφή θα πάρω ό,τι είναι να πάρω.Από πουθενά αλλού.Τα υπόλοιπα είναι ασπιρίνες για τον πανικό του θανάτου.


[απόσπασμα]
Οδυσσέας Ιωάννου

8 σχόλια:

Παύλος Ναθαναήλ είπε...

Ω ναι! Πόσο εύστοχα και αιματοβαμμένα το θέτει ο σύντροφος Οδυσσέας!Χρόνια ψάχνω στα γραπτά των άλλων να βρω κάτι απο μένα και είναι η πρώτη φορά που το συναντώ...
""Από τη θέα γυναικείων κορμιών και την επαφή θα πάρω ό,τι είναι να πάρω.Από πουθενά αλλού.Τα υπόλοιπα είναι ασπιρίνες για τον πανικό του θανάτου.""
Αυτό είμαι... ""κιεγώ""...
Ναι μωρό μου! Αυτό είμαι! Αυτό κάνω! Με αυτό θα ζήσω!
Ευλογία...
Γαμημένη ευλογία ..

Φαίδρα Φις είπε...

σύντροφε fetus
χαίρομαι κι εγώ με τον ενθουσιασμό σας!!!!
μα γιατί ψάχνετε στα γραπτά των άλλων...
όπως επανειλημμένα έχει πει και ο σύντροφος Οδυσσέας
"αυτή για μας είναι η ζωή
η άλλη είναι των άλλων"

μπράβο σας
σας θαυμάζω που αποφασίσατε να ζήσετε μ'αυτό

δεν είναι κι εύκολο εδώ που τα λέμε

να καμαρώνετε...

tovenito είπε...

έχει τη δική του αλήθεια μέσα το κείμενο..δεν ξέρω τι επίρρημα να βάλω. ευτυχώς ή δυστυχώς

Φαίδρα Φις είπε...

τοβενίτο
όποιο επίρρημα και να επιλέξεις
για ορισμένους θα ισχύει

πέρασε καιρός για να καταλάβω
τη διαφορά της αλήθειας από την πραγματικότητα

Παύλος Ναθαναήλ είπε...

Φαίδρα φις ...
Ο ανθρωπισμός είναι δρόμος που όχι επίκτητα, αλλά απο καταβολής ανήκει στο ""είμαι""...
Ψυχοθεραπευτικά λοιπόν η μόνη δυσκολία έγκειται στο κατά πόσο μπορείς να συμβιβστής με τις ζωές των άλλων, αφού θέλουμε και μπορούμε είτε στον μαυροπίνακα μας είτε σε ανθισμένα λειβάδια της πορδής να ανήκουμε ολοκληρωτικά στο ""εμείς.""
Εκτός κι αν πιστέψουμε πως τα προβλήματα και η χλωμή φοβισμένη πλευρά των όσων δεν ήρθαν, φιλτράρεται μέσα απο το θαυμάσιο: ""Καημένο μου εγώ ...
Υπέροχη ζωή ...""
του Γιάννη Ξανθούλη.
Την παράφραση την αφήνω για σένα...
Κάπου ανάμεσα υπάρχει η απάντηση μου ...

Φαίδρα Φις είπε...

σύντροφε fetus
εντάξει με πείσατε...
πάλι βεβαίως με αλλότρια λόγια
θα προτιμούσα τη δική σας άποψη
την ολόδική σας εννοώ

γιατί να παραφράσω,είναι απαραίτητο?
πλην αν δεν εννοήσα κάτι εξ'όσων παραθέσατε
κι αυτό μέσα στη ζωή είναι
[όχι των άλλων,τη δική μου]

Παύλος Ναθαναήλ είπε...

Δεν εννοείται εσταυρωμέμη μας φαίδρα φις τα όσα δεν σας επιτρέπουν το γυανικείο σας μυαλό να εντρυφἰσεται!
Λυπούμεθα δεόντος δια ταύτα! Και δεν συνηθίζουμε να τσατοποοιούμε τις απόψεις μας με το πιο λειψό μέσο του πλανήτη! Τον γραπτό λόγο!
Η άποψη για τους θνητούς δεν είναι ντε και καλἀ τρόπος να πείσεις του αμαρτωλούς! Είναι κομμάτι του δικού σου ""είμαι"""κι αν ο καθένας δεν μπορεί να το συμπεριλάβει στο διαιτολόγιο του,εμείς οι ταπεινοί δηλώνουμε ρισπέκτ και απουσία απο την ζωή του... χαρήκαμε για την αντιμετωπιση και τα κατοχικά καλούδια σας!
Τα σέβη μας στους προγόνους σας!
Με αγάπη που δεν την πιστεύουμε και δεν νιώθουμε....
Φέτους ...........

Φαίδρα Φις είπε...

φέτους
θα σας απαντήσω του χρόνου
γιατί φέτος δεν κατανόησα επαρκώς
το σχόλιό σας
χρειάζεται επεξεργασία διαρκείας...
καταλαβαίνετε
αν όχι,σας ομολογώ:είμαι ξανθιά

ευχαριστώ πολύ!
καλημέρα και χρόνια πολλά!