δεν μας βλέπεις που είμαστε χτισμένοι με τσιγάρα πιοτά και καφέδες και της Παναγίας τα μάτια...


Η Χαμένη Πόλη


Φυσάει αεράκι εδώ πάνω
ταράτσα είναι και η Αθήνα
σκαρφαλωμένη ένα γύρο στα βουνά
καρφιτσωμένη στα σεκλέτια της


Μελαγχολία μέσα στο ταξί
και μέσα της μεσάνυχτα
και μέσα στα μεσάνυχτα
οι αναμνήσεις αναμεμιγμένες
με κρότους και τραγούδια
Καίγεται η βεντζίνη ο καιρός
η απόσταση το τσιγάρο μου
κι ένα τοπίο της


Η Αθήνα
τώρα από την ταράτσα σκελετός
και φάντασμα και φαντάζομαι
ηλεκτρονικά τα μαγαζάκια
του μέλλοντος και τα παιδιά να πίνουν
τα τραγούδια μου παλιό κρασί
γλυκό γλυκό κι ανέρωτο


Ξενύχτι


Ένα ξαφνικό ταξί εμφανίστηκε και μπάλωσε την πληγή
όμως είχαμε προλάβει να θυμηθούμε άλλες χίλιες
πληγές πυγολαμπίδες φευγαλέες αγάπες καλλονές τυφλές
πικρά κι ανεξήγητα πράγματα


Το ξημέρωμα φτάνει και σφραγίζει
τα χείλη
και τα σαν ψέμα κατορθώματα


ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΑΤΕ!


Τούρκικο δε φτιάχνουμε γιατί μας χάλασε το μπρίκι.
Μόνο φραπέ-είναι και καλύτερος!


Θωμάς Γκόρπας