o φιλοπαίγμων μύθος


Όσο κι αν είναι αδύνατον μια χαλασμένη πραγματικότης να επισκευαστεί και να επαναλειτουργήσει με ένα επινοημένο ανταλλακτικό,εγώ ένιωσα υποχρεωμένη να ετοιμάσω μια κραυγή.
Και περιμένω να μου εμπιστευτεί η ποίηση "εκείνα τα μέσα της έναρθρης γλώσσας με τα οποία προσπαθεί να απεικονίσει ό,τι στα σκοτεινά επιχειρούν να εκφράσουν τα δάκρυα,οι σιωπές,οι στεναγμοί,οι θωπείες,η κραυγή".
Όσο περιμένω να φανούν τα σημάδια που ίσως αργήσουν,ίσως και να μην έρθουν ποτέ

εσύ,ως εναλλακτικόν αναγκαίον
βάλε απλώς το χέρι σου στον ώμο μου
με φυσικότητα,εργατικά να'ναι ντυμένο
σαν τεχνίτης
τάχα ότι επισκευάζει μια παράλειψη παλιά
να γίνει σαν καινούρια σου παράγγειλε
ο φιλοπαίγμων μύθος

έτσι,σαν μια ύστατη προσπάθεια,μήπως και περάσουμε,ως επιλαχόντες έστω,στην ανωτάτη άποψη του Πλάτωνα ότι "τον ποιητή δέοι,είπερ μέλλει ποιητής είναι,ποιείν μύθους αλλ'ού λόγους".


Κική Δημουλά



4 σχόλια:

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

Εγώ
Φαίδρα

πάντα έχω το χέρι μου
στον ώμο σου,
το γνωρίζεις ε;;;...

Με φιλιά

Φαίδρα Φις είπε...

το γνωρίζω αγαπημένη μου φίλη
και είναι πολύτιμο

δεν κάνει να με συγκινείς
τόσο όμως

HELIASTER είπε...

"τράβα μπροστά,ξωπίσω εμείς και μη σε μέλλει"

Φαίδρα Φις είπε...

heliaster
σ'ευχαριστώ πολύ!
ξανά

καλημέρα
φιλιά