η αγωνία μένει δεν την εξαργυρώνει ούτε η ασαρκία


Κόσμος πλασμένος απ'το τέλος του αδίδυμος περίκλειστος Χωρίς έτερον ήμισυ Ένας και τελειωτικός Δριμύς Ο ίδιος άλλος Απρόσφορος όπως ο έρωτας παρών πιο πολύ με την απουσία του Ο κόσμος δίνει μονάχα ό,τι κατέχει τα παραπάνω χίμαιρα χίμαιρα χίμαιρα Όπως ο έρωτας δεν δίνει όσα υπόσχεται Όσα υπόσχεται μία χρονίζουσα αναμονή και προσδοκία ανταποδοτικής συντέλειας Κόσμος ενάρχως επιτελεσμένος απ'την ατέλεια κι αμέλειά του καθηλωμένος στη φορά του τίμιος με τους νόμους του Όπως ο έρωτας παίρνει ό,τι δεν έχει δώσει δίνει για να μην έχει δώσει παίρνει ό,τι δεν έχει δώσει ανθεί για να προδώσει Αυτός και άλλο τίποτε έστω κι αν είναι αυτό πολύ

Η σάρκα προσφέρει το ύστερον
αντάλλαγμα παρότι τα γλαυκά
γλυκά της μάτια εκπέμπουν
ιριδισμούς αθηνασίας

Κι έλεγε και θα έλεγε
λέει θα πει και είπε

Ώ σκοτάδι σκοτάδι

Ώ αμείωτο

ΜΗ

Ώ αδέκαστο


ΔΕΝ


Δημήτρης Δημητριάδης




2 σχόλια:

Κώστας Κουκουζέλης είπε...

«Ο κόσμος δίνει μονάχα ό,τι κατέχει τα παραπάνω χίμαιρα χίμαιρα χίμαιρα…»

Ο κόσμος μπορεί να δώσει μονάχα απ’ όσα κατέχει.
Αλλά δεν τα δίνει. Μόνο μερικά.
Τα παραπάνω -όλα τα παραπάνω-
έρωτας έρωτας έρωτας

Καλημέρα, όποτε τη λάβετε, έχω μπερδευτεί
Και φιλιά (έχουν μαζευτεί πολλά)

ΥΓ Σας έστειλα ένα email πριν μέρες, με αφιέρωση - βιντεάκι ειδικά για σας. Ίσως να μην το είδατε ποτέ. Ίσως καλύτερα…σας είπα έχω μπερδευτεί

Φαίδρα Φις είπε...

αγαπημένε μου Κώστα γιατί
μπερδευτήκατε?
πώς πάνε τα πράγματα εκεί?
για μένα μην ανησυχείτε
είναι όλα εντάξει

το μέιλ με το βιντεάκι
δεν το έλαβα ποτέ
ίσως γιατί είχα μέρες
να ανοίξω τον υπολογιστή
και το μέιλ μποξ έχει υποστεί
συμπίεση

φιλιά κι από μένα
διαφωνώ:καλύτερα να το δω