ο Ύπνος του Καπνιστή

τα θέματα παλιώσανε κι οι ρίμες
κουράστηκαν και ζούνε με τις μνήμες
παρέα με ωδές και σονέτα
και δυο σειρές παράσημα στα πέτα

με λόγια και τσιγάρα κάθε βράδυ
σκιές υφαίνω μέσα στο σκοτάδι
που κάποιος τις ξηλώνει την ημέρα
κι η τέχνη μου σκορπίζει στον αέρα

τα ψέματα τελειώσανε κι η ρίμα
μέσα στου τραγουδιού την παντομίμα
χειρονομεί βουβή χωρίς να πείθει
ριμάρει το κουκί με το ρεβίθι?


Ο Ύπνος του Καπνιστή/Απόπειρα Αυτοβιογραφίας

γνέθε τα μαλλιά της γνέθε γύριζε λιγνό μου αδράχτι
δίπλα στο κύμα τ'αρμυρό κοντά σε ήσυχο ποτάμι
στον ίσκιο τον βαρύ της καρυδιάς
στον τρούλο μιας βασιλικής βελανιδιάς
στον ίσκιο χρυσής καλαμωτής
στον ήχο μιας σχισμένης τέντας
στη μυρωδιά βρεγμένης ψάθας
στον ίσκιο ενός υπόστεγου
από φτέρη και άνεμο
από τσίγκο και βροχή
από ελενίτ

γύριζε λιγνό μου αδράχτι
σε παλιό σπίτι αταβάνωτο
να μπαίνει ο αέρας το κρύο η βροχή
τα μυρμήγκια οι γκουστερίτσες τα ποντίκια
οι καλικάντζαροι-μωρή κρασολουσμένη-
το φίδι του σπιτιού από γρεντά σε γρεντά
σαν δαχτυλίδι από τον μέσο στον παράμεσο

-Κοιμήσου,ό,τι ανασαίνει μες στο σπίτι

κρατάει το δίκιο του στα δόντια

-Ακούω αλύχτημα μακριά

Ακούω ξύσιμο στην πόρτα

Μιχάλης Γκανάς



4 σχόλια:

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

Ακούω σκυλιά να κλαίνε
τη βροχή μου ακούω
την ανάσα μου που βάρυνε
Ποιός να ψάχνει τα σκοτάδια μου;;;...

Με αγάπη σε φιλώ πολύ!!!


Υ.Γ. Σήμερα σε περιμένω οπωσδήποτε για ένα σκληρό σχόλιο!

Fegia είπε...

Εξαιρετικό blog!
Χάρηκα που σας γνώρισα.
Καλό βράδυ.

Φαίδρα Φις είπε...

Λίτσα μου,αν είναι "του χρόνου τα σκυλιά"
εκείνα που ψάχνουν τα σκοτάδια μας,
λυπάμαι που το λέω,
αλλά ελπίδες δεν έχουμε...

σε φιλώ κι εγώ με αγάπη

θα έρθω,
ίσως λίγο αργότερα όμως
αλλά θα έρθω οπωσδήποτε

Φαίδρα Φις είπε...

fegia,
κι εγώ χαίρομαι
καλώς ήρθατε

κι ευχαριστώ θερμά!

καλημέρα