σκιές και χρώματα

Είναι κάτι αγάπες μου

που σηκώνω στις πλάτες μου

είναι χέρια που κράτησα- κράτα με -

σαν πουλάκια τ'άφησα.

Είναι κάτι στον άνθρωπο

τρυφερό και απάνθρωπο

και ο κόσμος παράξενος- γυάλινος -

σκοτεινός και διάφανος.

Είν' ο κόσμος δύσκολη γραφή

όλο σβήνεται

κι αν δεν διαβαστεί με την αφή

τίποτα δεν γίνεται.

Είναι λύπες που ξέχασα

και χαρές που δεν έζησα

είναι χρόνια που φύγανε- μίλα μου -

πες μου πού να πήγανε.

Είναι φίλοι που χάθηκαν

και φωνές που μου στάθηκαν

είναι μάτια που φίλησα - μάτια μου -

κι από φως ξεχείλισα.

Είναι σπίτια που έχασα

και ποτέ δεν τα ξέχασα

ένα σχήμα που μπόρεσα- σώμα μου -

κι άλλα που δεν χώρεσα.

Είναι κάτι στον άνεμο

μυστικό και παράνομο

που τρελαίνει τα σώματα- πόνα τα -

με σκιές και χρώματα.

μουσική:Ara Dinkjian

λόγια:Μιχάλης Γκανάς

αφιερωμένο στις

"φωνές που μου στάθηκαν"