υπεραπλούστευση


Πόσα άρρητα αισθήματα
Δεν έχουν ειπωθεί με λέξεις

Στην πράξη αιφνιδιαζόμαστε
Από την αυθεντικότητά τους

Πόσοι τράβηξαν με μολύβι
Τη λοξή γραμμή από τα λόγια
ως την πράξη

αθωώνοντας το Μήλο

16 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Όμορφο το νέο λουκ... με γεια!

...και με τον τρόπο αυτό της υπεραπλούστευσης... χάνουν την αυθεντικότητα τους; Μέσω της έκφρασης;

Φαίδρα Φις είπε...

οδοιπόρε μου,
πιστεύω ότι χάνουν ένα μέρος της
ίσως όχι όλη

αυτό που με ανησυχεί
και αυτό λέω
είναι ότι μέσω της έκφρασής τους
κάποια πράγματα ανείπωτα
μας απομακρύνουν από τη γνησιότητα-τη δική τους ξανά-
στην πράξη

αυτό με ξαφνιάζει και με αιφνιδιάζει κάποτε
το ...
αλλιώς ακούγονται εφόσον εκφέρονται
αλλιώς νιώθονται όταν πράττονται

πάντα έχει να κάνει με τον αποδέκτη αυτό
αναφορικά με τον πομπό
ίσως δεν μπορώ να μιλήσω
ακόμα...

ευχαριστώ,
αλλά ποιο νέο λουκ?

Ανώνυμος είπε...

Πολύ γκρι μου φαίνεται ο Προμηθέας σου.. γκρι ήταν και πριν... αλλά τώρα πιο γκρι...

Δε ξέρω...

Είναι δύσκολο να μπορείς να εκμπέμπεις καθαρά αυτό που νιώθεις... είναι δύσκολο να δέχεσαι απόλυτα το μήνυμα του άλλου... πολλά χάνονται στην πορεία... και μέσα μας και στην μεταβίβαση...

Α! για συναισθήματα μιλάω... γιατί ακούγομαι ως τεχνικός τηλεόρασης...

Φιλι

Διάττων είπε...

Καλό είναι το γνήσιο το συναισθημάτων, όπου υπάρχει. Είτε τη στιγμή που τα νιώθουμε, είτε τη στιγμή που τα εκφέρουμε, είτε τη στιγμή που τα αποδεχόμαστε. Κι αν λιγοστεύουν όσοι λειτουργούν έτσι, εμείς οφείλουμε να ψάχνουμε αυτούς τους διαρκώς λιγότερους...

Καλό σου μεσημέρι...

anepidoti είπε...

να ειπώνονται φαίδρα μου...
μεγάλο θέμα ν' ακούς!
να πράττονται, επίσης...
μεγαλύτερο θέμα!
τώρα, η λοξή γραμμή...θάναι λοξή, έτσι κι αλλιώς!
(ήθελα απλώς να πω, πόσο εύστοχα αποτύπωσες και παρασύρθηκα απ' τα σχόλια)
σε φιλώ!
τελείως υπεραπλουστευμένα!!

Φαίδρα Φις είπε...

οδοιπόρε χαχαχα!
τεχνικός τηλεόρασης...

το γκρί θα είναι από τη συννεφιά
τη δική μου
όχι το ίδιο γκρίζο ήταν και παραμένει σταθερά
Ανοίξεως άχρι...

συμφωνώ απολύτως με όσα έγραψες περί αισθημάτων,μεταβιβάσεων και υπολοίπων

επειδή φαίνεται δύσκολο
αλλά όταν θες αληθινά,τίποτα δεν είναι,
για το λόγο αυτό μίλησα για υπεραπλούστευση

φιλιά

Φαίδρα Φις είπε...

διάττοντα μου άρεσε πολύ
αυτό που έγραψες

Κι αν λιγοστεύουν όσοι λειτουργούν έτσι, εμείς οφείλουμε να ψάχνουμε αυτούς τους διαρκώς λιγότερους...

τείνουν στη μηδενική...αυτοί οι διαρκώς λιγότεροι ή έχω ακόμα ελπίδες?

φιλιά
καλό μεσημέρι

Φαίδρα Φις είπε...

ανεπίδοτη φίλη μου,
άκουσες το τραγούδι που σου είπα?

ευχαριστώ πολύ

λες να'χει συμβεί μόνο σε μένα
ν'ακούω άλλα και άλλα να συμβαίνουν στην πραγματικότητα?

θ'αρχίσω τις επισκέψεις...
λοιπόν έχουμε και λέμε
με σειρά προτεραιότητας...

ωριλά
νευρολόγος
ψυχολόγος

λίγοι μου φαίνονται...

ας προσθέσω κι έναν ηλεκτρολόγο
υπεραπλουστευμένο!

θες λοξά φιλιά ή ίσια?

ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ είπε...

Τα "άρρητα αισθήματα"
χαρτογραφήθηκαν
στο περίγραμμα του μήλου
λίγο πριν τη δαγκωματιά
έμεινε το κραγιόν των χειλιών
δείχνοντας τη "λοξή γραμμή"
απ' τα λόγια
που έφταναν ως την πράξη
μάτωνε
από το συναίσθημα
και την κυοφορία των αισθήσεων
σαν έφερνε τον αιφνιδιασμό
με μια αυθεντικότητα
που λίγοι είχαν την δυνατότητα
να αντιληφθούν
για να φθάσουν
στην αθώωση του *κόκκινου μήλου*.
Καλό μεσημέρι καλή μου.

Ανώνυμος είπε...

Ευχάριστη ανοιξιάτικη διάθεση βλέπω Φαίδρα.
Με παρασύρεις και νοιώθω καλά!
Με το τελευταίο σου σχόλιο ακόμα γελάω...
Για κάποιους είναι αδύνατο να την τραβήξουν αυτήν την γραμμή.
Για κάποιους άλλους είναι αδύνατο να καταλάβουν ότι υπάρχει συνδετική γραμμή.Αιώνιοι υποκριτές με τα "ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα".
Για τους λιγότερους που λέει και ο φίλος diatton,δεν νοείται ζωή χωρίς την γραμμή.
Τα μικρά σου,στο έχω πει ξανά?,είναι πανέμορφα και καθόλου απλουστευμένα.
Σε φιλώ.

Δημήτρης είπε...

Τι γίνεται όμως όταν τα λόγια σου δεν περνούν στην αντίπερα όχθη Φαίδρα μου;;; Και πρέπει να τα υπεραπλουστεύσεις για να περάσουν; Αυτό το ερώτημα με βασανίζει αρκετά χρόνια, χάρης στην απεγνωσμένη μου προσπάθεια για επικοινωνία. Τι κάνεις τότε, ευτελίζεις υπεραπλουστεύοντας τα νοήματα που στέλνεις αλλάζοντας και ο ίδιος μέσα από τον χορό της αλλοτρίωσης ή συνεχίζεις όπως σου βγαίνει από μέσα σου παραμένοντας πεισματικά εσύ, ώσπου να αντικρίσεις το βλέμμα της κατανόησης (και όχι απλά της κατανόησης το βλέμμα της συμφωνίας ή της διαφωνίας όταν δηλαδή γεννήσεις και αντίδραση και άγγιγμα απόδειξη ότι τελικά υπάρχεις, γιατί η επικοινωνία και τα λόγια έχουν να κάνουν και με την απόδειξη της ύπαρξής μας…);;; Δεν ξέρω τα έχω δοκιμάσει και τα δύο και ακόμα δεν ξέρω...


Φιλιά Φαίδρα!!!

Φαίδρα Φις είπε...

Σοφία,
μου αρέσει πολύ αυτό που έγραψες

ευχαριστώ

σε φιλώ

Φαίδρα Φις είπε...

sigma
μάλλον έτσι είναι
αλλά η ανοιξιάτικη διάθεση
δεν κράτησε πολύ
τι κρίμα

καλό βράδυ
χαζό βράδυ για μένα

Φαίδρα Φις είπε...

jim
είναι νωρίς ακόμα
είσαι πολύ μικρός
για να βασανίζεσαι με
τέτοιες σκέψεις
και τέτοιες διερωτήσεις...

άστο λίγο
περίμενε...

όλα είναι απλά
και τίποτα δεν είναι
πιο περίπλοκο από το απλό

ξέρω,σε υποχρέωσα
θα σου ξαναπώ
αλλά όχι απόψε
δεν είναι κατάλληλο το βράδυ

με συγχωρείς

φιλιά

Βασίλης είπε...

Τα άρρητα αισθήματα
Είναι όπως όλα τα άλλα,…
Απλά δεν περιγράφονται
Με το συνήθη τρόπο
Ούτε ψεύτικα κατασκευάζονται
Γεννιούνται,…
Περιμένουν,…
Εκδηλώνονται ακάλεστα,…

Κι όσες λοξές γραμμές
Κι όσες ευθείες
Η κανονικότητα
Κι αν σκαρφιστεί
Τα λόγια πάντα έκπτωτα
Θα ιδρώνουν,…
Καταδικάζοντας το χέρι
Και αθωώνοντας το στόμα

Η πράξη
αναλλοίωτος τανυστής και
Καταλύτης αισθημάτων
Θέτει στην
Κοινή μοίρα_ καταδίκη
Το χέρι και το στόμα,…
Έτσι κι αλλιώς το Μήλο είναι εύγευστο,…
Για όλους,…

Ανοιξιάτικη Καλημέρα

Φαίδρα Φις είπε...

ωραία μιλάς Βασίλη...
ανεκτόνωτες επιθυμίες
και οι σοροί τους

εύχομαι την αντοχή
έμεινε λίγος χρόνος ως την άνοιξη

σε φιλώ
καλημέρα