Σταχτοπούτα



Βαρέθηκα τις στάχτες, αδερφές μου
Έδεσα τα μαλλιά
Μου έδεσαν τα χέρια
Τσιγάρο με τάιζαν, καπνό

Εκείνος έπαιρνε συνεχώς τηλέφωνο
Τ’ άκουγα να χτυπάει
Σαν μέσα από ένα μεγάλο κόκαλο
Σ όλο μου το κρανίο

Κι αυτοί τ’ ακούγανε
Μα πώς να απαντήσουν;
Τυφλοί
Και δίχως στόμα
Μοναχά δαγκάνες
Αστακοί, το γένος, οπλίτες
Μέχρι να βγώ στο μονοπάτι της φωτιάς
Με προλαβαίναν
Απ'τις οθόνες, απ'τη λάμψη, απ'τον κρότο
Όλοι τους ξένοι
Και πάλι:
Να μπώ στο σφιχτό γοβάκι σου
Να με μεταφέρουν με τα άλογα, με τα ποντίκια
Οι νονές
Οι ευχές
Τα κάλαντα
Όλο να επιστρέφω στάχτη στη φωτιά
απ'τα δέντρα να ζητώ συγνώμη

Μπορώ να πω κάτι με την μουσική μου, βασιλιά;
Ή κατάπιες όλη την αλήθεια;

Μέχρι να σε γνωρίσουν τα πράγματα
Να πείς το όνομά σου,έχεις χαθεί


Πέννυ Μηλιά

6 σχόλια:

quartier libre είπε...

@
Σταχτοπούτα,
όχι μιά στιγμή, μήτε μιάν ώρα, μήτε μιά νύχτα, μιά μέρα ή ένα χρόνο...
μα χρόνια, μέρες, νύχτες, ώρες, στιγμές, όταν χτυπάει 12 ακριβώς, σκορπάς τα γοβάκια δεξιά, αριστερά στη σκάλα, για να προλάβεις τρέχοντας...
κι ούτε μιά στιγμή, δεν ξεχάστηκες στους χορούς και στα πανηγύρια...

Φαίδρα Φις είπε...

ευαίσθητη φίλη μου quartie

πόσο σε καταλαβαίνω...

ούτε μια στιγμή
να μην ξεχνιόμαστε στους χορούς...

συχνά χαίρομαι
που απευθύνομαι στην αναγνωστική σου συναισθηματική και ψυχική
ευαισθησία
γιατί πλάθεις νέα ποιότητα
στη διάσταση του κειμένου

υποκύπτω στο ρυθμό σου...
και γίνομαι σύμμαχος...

σε φιλώ πολύ
καλημέρα

Διάττων είπε...

Μέχρι να σε γνωρίσουν τα πράγματα
Να πείς το όνομά σου,έχεις χαθεί

Νομίζω πως όλα ειπώθηκαν εδώ...

Τους χαιρετισμούς μου...

Φαίδρα Φις είπε...

Διάττοντα,
νομίζω πως εντόπισες και σημείωσες
τον απόλυτο στίχο
και "διέγνωσες" άρτια το μήνυμα

ευχαριστώ
σου στέλνω κι εγώ τη σκέψη μου

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

"Μέχρι να σε γνωρίσουν τα πράγματα
Να πείς το όνομά σου,έχεις χαθεί"

...μια βροχή αστεριών που σβήστηκεν ασπραπιαία στο ουρανό
Ένα κοινό πεφτάστερο στα μάτια των θνητών

Μπράβο για μια ακόμη φορά στην Πέννυ, Φαίδρα

Φαίδρα Φις είπε...

Λίτσα σ'ευχαριστώ κι εγώ και η Πέννυ.
συχνά αναρωτιέμαι ποιοι είναι
οι θνητοί πια και ποιοι οι
αθάνατοι...

σε φιλώ