δεν θα σου πω προχώρα, το ξέρεις... είναι και ακατόρθωτο αν δεν είναι η στιγμή σου.. θα σου πω, θρήνησε! θρήνησε όσο λαχταρά η ψυχή σου, όχι όσο πρέπει, δεν έχει τέτοια, ούτε όσο του "αξίζει", ούτε απ' αυτό έχει.. θρήνησε μέχρι ν' ακουστεί ο ήχος του κοχυλιού.. αν κατάλαβα καλά... (ό,τι δεν θρηνείται, μένει ζωντανό σαν φάντασμα, δεν προχωράμε..) φιλιά!!!
12 σχόλια:
Αφού ακόμη δίνονται κοχύλια...
μπορούμε να ελπίζουμε...
Καλή νότα Φαίδρα
Καλημέρα!
Λίτσα μου καλημέρα
χαρίζονται ναι
αλλά πόσοι από εμάς μπορούμε
ν'ακούσουμε τι μας ψιθυρίζουν?
σε φιλώ
Μ' έριξες πάλι.
Ναι, ελάχιστοι μπορούμε ν' ακούσουμε τι μας ψιθυρίζουν...
Και τι θα γίνει Φαίδρα; Δεν έχουμε ελπίδα;
Φιλί
όχι καλή μου
δεν το είπα για να σε απογοητεύσω
άλλωστε είμαι σίγουρη ότι εσύ ακούς...
για μένα μίλησα και για
κάποιο μου λάθος
αυτό είναι όλο
η ελπίδα αναγεννάται
μέσα από φλογισμένες καρδιές όπως η δική σου
Όλοι κάνουμε λάθη, Φαίδρα
Ουδείς αλάνθαστος!...
Κι εσύ ακούς. Και το ξέρεις.
Αγκαλιά μεγάλη
για να μη μας κρυώνουν τα λάθη μας...
πολύ όμορφο αυτό που είπες
"για να μη μας κρυώνουν τα λάθη μας"
σ'ευχαριστώ
όμως έχω σοβαρές υποψίες
πια πως το λάθος για το οποίο μίλησα πριν
δεν ήταν δικό μου τελικά...
Τότε ξέχνα το Φαίδρα...
Προχωράμε...Προσπαθούμε να ζούμε
αγωνιζόμαστε κι αφουγκραζόμαστε
τους ήχους των κοχυλιών...
να ήταν και τόσο εύκολο στην πράξη
να προχωράμε με τα ψιθυρίσματα
των κοχυλιών
ωραία θα ήταν η ζωή...
σου στέλνω μια αγκαλιά
Ένα κοχύλι ... ολάκερη η θάλασσα
Ένα αστέρι... ολάκερος ο ουρανός
Ένας Άνθρωπος... Ολάκερος ο Κόσμος
Καλημέρα και πάλι
αισιόδοξη άποψη καλέ μου
τι κρίμα που τώρα δεν μπορώ να τη χαρώ...
σε φιλώ
δεν θα σου πω προχώρα, το ξέρεις...
είναι και ακατόρθωτο αν δεν είναι η στιγμή σου..
θα σου πω, θρήνησε! θρήνησε όσο λαχταρά η ψυχή σου, όχι όσο πρέπει, δεν έχει τέτοια, ούτε όσο του "αξίζει", ούτε απ' αυτό έχει..
θρήνησε μέχρι ν' ακουστεί ο ήχος του κοχυλιού..
αν κατάλαβα καλά...
(ό,τι δεν θρηνείται, μένει ζωντανό σαν φάντασμα, δεν προχωράμε..)
φιλιά!!!
να θρηνήσω αγαπημένη μου ανεπίδοτη
ναι,θα μπορούσα για κάτι που άξιζε να θρηνήσω πολύ και με θρήνο βαρύ...
αλλά δεν μπορώ να πενθώ και τις απάτες
μου είναι αδύνατο
είναι πάνω από μένα
ευθύνομαι σε μεγάλο βαθμό
για την πανάκεια...
είμαι και πάλι σίγουρη ότι καταλαβαίνεις
σ'ευχαριστώ πολύ
για τα λόγια
είναι γλυκά
με μαλακώνουν
σε φιλώ κι εγώ.πολύ.
Δημοσίευση σχολίου