Γκαίτε


υπάρχουν άνθρωποι που μπορείς να ζεις μέσα τους χωρίς να ζεις μαζί τους
όπως και άνθρωποι που ενώ ζεις μαζί τους είναι αδύνατο να ζεις μέσα τους


4 σχόλια:

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

Φαίδρα,
έχω βιώσει την κατάστασή σου και σε καταλαβαίνω.
Διάβασα παράλληλα και τη γραφή σου στη "ΘΑΛΑΣΣΑ". Είναι άψογο, βέβαια, το ποίημα. Η θλίψη σου όμως είναι και δική μου θλίψη. Ίσως και πιο πολύπλοκα.
Θέλω να σου τονίσω ότι δεν είσαι μόνη. Έφτασα πολλές φορές "με το πιστόλι στον κρόταφο". Όμως έκανα τη θλίψη μου τέχνη. Έγραφα ασταμάτητα. Μετά από αρκετό διάστημα ανακάλυψα το γιατί (;)σε μένα. Άρχισα την πολιορκία με άλλο τρόπο, ας πούμε διακριτικό. Βρίσκομαι σ' αυτή τη φάση. Τί θα γίνει; Δε γνωρίζω. Όμως, ό, τι και να γίνει, έχω κερδίσει έναν άνθρωπο ψυχικά και νιώθω ότι είναι το σημαντικότερο.
Δεν ήταν εύκολη η ζωή μου. Πάλεψα πάρα πολύ και παλεύω. Έχω πονέσει πολύ. Έχω στερηθεί πολλά. Πήρα τη ζωή στα χέρια μου και βαδίζω. Έστω μόν(ος) (η). Ο πιο δικός μας άνθρωπος, αυτός που μας ανήκει και του ανήκουμε είναι ο εαυτός μας. Άργησα πολύ να το καταλάβω.

Φαίδρα μου δύναμη!

Πύρινα σαν την καρδιά μου

Φαίδρα Φις είπε...

Προμηθέα σ'ευχαριστώ για όλα,
το εννοώ βαθιά και το εκτιμώ
άλλο τόσο.

είναι σημαντικό για μένα που είσαι εδώ
δεν θα το ξεχάσω

φιλιά φιλιά

Βασίλης είπε...

"και πως αντέχεις,..."

Φαίδρα Φις είπε...

Βασίλη ξέρεις γιατί...
επειδή "όλα μπερδεύονται γλυκά"...