υποκατάστατο


Σκορπίζουν
των δακρύων οι μεγάλες συγκεντρώσεις.
Μνήμη και παρόν ψάχνουν να κρυφτούν
από τη διαύγειά τους.
Αραιά και πού καμιά τουφεκιά
πότε από κείνο το ευκρινές
χαράκωμα η λύπη πότε από αμυδρότερο.
Στρατηγική να δείξει τάχα
ότι έρχονται ενισχύσεις.
Ας παραδοθεί.


Έχει σχεδόν επικρατήσει η φωτογραφία σου.
Εξαπλώθηκε όπου βρήκε άμαχη επιφάνεια
αποδεκατισμένη αίσθηση πρόθυμη για γαλήνη.
Ανεμίζει στων βλεμμάτων τα υψώματα
όχι σαν έθιμο αδρανές μελαγχολικό
μα ως γενναίος συκοφάντης της απώλειάς σου.
Μέρα τη μέρα πείθει πως τίποτα δεν άλλαξε
ότι ήσουν πάντα έτσι,από χαρτί
εκ γενετής φωτογραφία σε συνάντησα
ανέκαθεν πως έτσι σ'αγαπούσα γυρολόγα
από εικόνα σε απεικόνιση
κι από απεικόνιση σε εικόνα σου αρκέστηκα.
Μνήμη και παρόν πρέπει να κρυφτούν
από τη διαύγειά τους.
Αραιά και πού καμιά τουφεκιά αμυδρή
μαρτυρία υπέρ σου η λύπη
ας παραδοθεί.


Ο μόνος αξιόπιστος μάρτυρας ότι ζήσαμε
είναι η απουσία μας.


Κική Δημουλά-Χαίρε Ποτέ.

7 σχόλια:

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

Ερωτεύτηκα το είδωλό σου
τα αισθητήρια όργανά μου
το διοχέτευσαν στις φλέβες μου
να ζω
Οι νευρώνες του εγκεφάλου μου
το προσομοίωσαν με τον πόθο
Πόθος πέρασε στα νευρικά μου κύταρα
και τρελάθηκα.
Ψάχτηκα παντού.
Τις τσέπες κοίταξα
μέσα στα παπούτσια
στις πτυχές της προσμονής
στα πρώτα μαθητικά τετράδια
και στα κατοπινά
Κάτω απ' το σεντόνι
η μυρωδιά μου μόνο
Πουθενά εσύ. Η απουσία σου εδώ
Κι η παρουσία σου εδώ
Εγώ πάντως χθες το βράδυ
έκανα έρωτα μαζί σου
Τα αισθητήρια όργανά μου,
οι νευρώνες μου, τα νευρικά μου κύταρα
Κι φωτογραφία σου,
στον τοίχο μου...

Πύρινα φιλιά
Φαίδρα!

Φαίδρα Φις είπε...

Δεσμώτη...
και Προμηθέα

ευχαριστώ για αυτούς τους στίχους που επισπεύδουν την επιβεβαίωση-κάποιος θα ήθελα να το διαψεύσει-
πως ερωτευόμαστε εικόνες
που προβάλλουμε σε πρόσωπα τυχαία?

όχι όχι,ας με βοηθήσει κάποιος να μην το πιστέψω αυτό
να μην αφεθώ σ'αυτό

ας μην προσομοιώνουμε το αίσθημα με το τυχαίο

"φοβόταν να δει παρουσία.την είχε βολέψει η ασφάλεια της απουσίας.την είχε βολέψει η ασφάλεια της επικείμενης επιβολής"

δεν είναι αυτό.
δεν είναι.

σε φιλώ

ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ είπε...

Έχεις πάντα μια διάθεση να με ταξιδεύεις, είτε με μουσικές,είτε με απουσίες που στοίχειωναν πάνω σε κάδρα γεμάτα ανυπεράσπιστες παρουσίες. Καλό σου απόγευμα.

Φαίδρα Φις είπε...

Σοφία μου,ειλικρινά χαίρομαι που σε βρίσκω εδώ

και μένα η διάθεσή μου είναι να ταξιδεύω
αλλά και να φτάνω στον προορισμό μου

όταν αυτό δεν ευοδώνεται για πολλοστή φορά
το ταξίδι είναι άχρηστο

δεν μπορώ άλλη απουσία Σοφία
τη χόρτασα

σε φιλώ καλή μου

lakis είπε...

Το διάβασα πριν καιρό αυτό το ποίημα. Ο τελευταίος στίχος με συνεπήρε - και τότε και τώρα. Μέρα καλή, Φαίδρα

Φαίδρα Φις είπε...

Λάκη καλημέρα
κι εμένα το ίδιο...
ο τελευταίος στίχος!

ευχαριστώ
σε φιλώ

Διάττων είπε...

Πολύ καλή Ποιήτρια η Κική Δημουλά, όπως κι ο σύζυγός της, ο Άθως Δημουλάς. Και συμφωνώ μαζί σας για τον τελευταίο στίχο. Είναι αυτός που κουβαλάει όλο το ποίημα...