Καρλ Γκούσταφ Γιουνγκ


Συνήθως η ανάπτυξη του ταλέντου είναι δυσανάλογη προς την ωριμότητα της υπόλοιπης προσωπικότητας,και συχνά έχουμε την εντύπωση πως η δημιουργική προσωπικότητα αναπτύσσεται εις βάρος της ανθρώπινης.Μερικές φορές μάλιστα υπάρχει τέτοια διαφορά ανάμεσα στην ευφυία και στην ανθρωπιά,που μας κάνει ν'αναρωτιόμαστε μήπως ήταν προτιμότερο λιγότερο ταλέντο.Τι να την κάνουμε τη μεγάλη ευφυία με ταυτόχρονη ηθική κατωτερότητα?Δεν είναι λίγοι οι ταλαντούχοι,η ωφελιμότητα των οποίων εξαλείφεται και διαστρέφεται ακόμη και από την υπόλοιπη ανθρώπινη αχρηστεία τους.Το ταλέντο δεν είναι οπωσδήποτε αξία.Είναι μόνο,εφόσον η υπόλοιπη προσωπικότητα συμβαδίζει.
Τα μεγάλα ταλέντα είναι τα ωραιότερα και συχνά πιο επικίνδυνα φρούτα στο δέντρο της ανθρωπότητας.Κρέμονται στα πιο αδύνατα κλαδιά που σπάζουν εύκολα.
Ο υγιής άνθρωπος δεν είναι οπωσδήποτε βασανιστής.Συνήθως βασανίζει ο βασανισμένος.(Επαρκής λόγος για τον οίκτο μου.)
Όταν δεν καταλαβαίνουμε κάποιον ,τον θεωρούμε κατά κανόνα κουτό.
Η παραγνώριση και η προβολή των δικών μας σφαλμάτων στέκει στην αρχή των περισσότερων φιλονικιών και αποτελεί την ισχυρότερη εγγύηση για το ότι δεν εξαλείφονται η αδικία,η μοχθηρία και η καταδίωξη.
Το μίσος του ανθρώπου συγκεντρώνεται πάντα σε εκείνο το κάτι που του φέρνουν στη συνείδηση οι κακές του ιδιότητες.
Τέλος,

από τίποτα άλλο δεν μπορούμε να ζήσουμε εκτός από αυτό που είμαστε.(εκτός και αν αυτό που είμαστε μπορεί να επιβιώνει σκοτώνοντας τους ανθρώπους)

αφιερωμένο σ'εκείνους που έχουν καταπιεί τόσο δηλητήριο και το έχουν αφομοιώσει σε τέτοιο βαθμό που είναι σαν να πιπιλίζουν-το γλείψιμο,αναπόφευκτο σε κάθε περίπτωση- μια γλυκιά καραμέλα...



25 σχόλια:

Βασίλης είπε...

Αυτά τα μεγάλα «ταλέντα»,
τα ανθρωποειδή
Έχουν αλλεργία στους ανθρώπους

Και μ’ αρέσει το δηλητήριο τους
Το απολαμβάνω γιατί
Τελικά δεν μας αγγίζει,…
Το ανταλλάσσουν μεταξύ τους
Καθώς μοιράζουν τη λεία τους
Και πεθαίνουν στην ιδέα
Ότι δεν τους έχουμε ανάγκη

και το μέλλον θα τους προσπεράσει
Όπως η αδιαφορία μας,….
………………………………….
Κάποιος νιώθω ότι στεναχώρησε
Το Αγαπημένο μου Σπαθί,…

Ξέρεις Εσύ
Στην Αλήθεια,...

Την Καλημέρα μου και τη σκέψη μου
Σου στέλνω

Φαίδρα Φις είπε...

Βασίλη μου αγαπημένε,
δεν θα στεναχωριόμουν ποτέ για ένα ανθρωποειδές όπως είπες,
και ακριβώς για τους λόγους που ανέφερες,
απλώς σκεφτόμουν πως ίσως είναι η ιδανική στιγμή για να δηλώσω σε κάποιον φίλτατο κύριο
ότι όσο κι αν κοπιάζει και μοχθεί μήνες, κάθιδρος και ταρραχώδης για να με προκαλέσει σε πόλεμο,δεν θα τον έχει.
παιχνίδια στημένα και άρρωστα δεν παίζω με όρους που επιβαρύνουν την ανθρώπινη υπόστασή μου,
αν μιλάμε για ηθική μείωση,υποθέτω ότι από το θεωρείο του μπορεί να την απολαμβάνει με την όραση του αρουραίου...
ό,τι φαντάζεται ο λολοστεφανής δεν μπορεί παρά να υπάρχει στο σκηνικό που κατασκεύασε,
ας τον αφήσουμε να το απολαύσει μόνος...
άγριο πράγμα όμως η μοναξιά...ειδικά όταν συντελείται σε ψυχο[sic]συνθέσεις που δεν έχουν καμιά σχέση με τις ανθρώπινες,αφού ούτε ψυχή υπάρχει.

ας τον αφήσουμε να άγεται και να φέρεται από το ζωώδες ένστικτό του.

ευχαριστώ για όλα
σου στέλνω κι εγώ την αγάπη μου
καλημέρα

Φαίδρα Φις είπε...

λωλοστεφανής εννοούσα
αλλά έτρεχα όταν έγραφα
χαχαχα

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητή Φις,ποιος σας πείραξε?Δεν φαντάζομαι να δίνετε την ελάχιστη σημασία σε λόγια υπανθρώπων,οι οποίοι πρωτίστως έχουν διαστρέψει το είναι τους,για να μπορούν άνετα να διαστρέφουν και των ανθρώπων το ήθος?Αλοίμονο αγαπητή!Πράξατε ως αρμόζει σε μια γενναία και μεγάλη καρδιά.Με απλά λόγια,αφήστε τους να βράσουν στο δηλητήριό τους.Και καθώς ο δικός σας ουρανίσκος δεν έχει ακόμη μουδιάσει από την πίκρα,γευτείτε τη γλύκα της αδιαφορίας.

Φαίδρα Φις είπε...

ανώνυμε,δεν σας περίμενα εδώ...
μ'αιφνιδιάσατε με το ενδιαφέρον σας,
δεν με πείραξε κανείς επισήμως,ούτε φανερά,
πάντοτε χρειάζεται, για εκείνους που δεν έχουν το θάρρος και το σθένος ν'αντιπαρατεθούν στα ίσια,ο μανδύας του πλάγιου φθόνου-χωρίς λόγο και προφανή τουλάχιστον σε μένα αιτία,υπογραμμίζω-

από το "απυρόβλητο",το οποίο έχουν διασφαλίσει για τον εαυτό τους,επιτίθενται ανέντιμα και υπογείως,αποφεύγοντας ασφαλώς κάθε κριτική και πιστεύοντας στην ολοφάνερη "δικαιοσύνη" τους.

το είπα και πριν,τα χτυπήματα κάτω από τη μέση δεν είναι του γούστου μου,και του ήθους μου,
τα καταγγέλω ως άνανδρα,ανέντιμα,αναξιοπρεπή και επιπλέον γελοία.

"μόνο η αδυναμία μας και η ανικανότητά μας μας συνδέει με το ασυνείδητο,με τον κατώτερο κόσμο των ενστίκτων και τους συνανθρώπους μας.Οι αρετές μας μας δίνουν τη δυνατότητα να είμαστε ανεξάρτητοι.Σε αυτή την κατάσταση δεν χρειαζόμαστε κανέναν,είμαστε βασιλιάδες.Αλλά στην κατωτερότητά μας συνδεόμαστε με την ανθρωπότητα καθώς και με τον κόσμο των ενστίκτων μας"

πολλά είπα και δεν αξίζουν τόσα χτυπήματα στα πλήκτρα...

ευχαριστώ πολύ που είστε εδώ,
για το ενδιαφέρον και τη διάθεσή σας να με στηρίξετε

καλημέρα

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητή,αντισταθείτε στους προβοκάτορες.Αυτό ικετεύουν.Την ενασχόλησή σας μαζί τους.Σας επισημαίνω τον κίνδυνο του σφάλματος να δώσετε συνέχεια.Ποιος θα μπορούσε να εξαιρέσει και την πιθανότητα εκείνη που υπαγορεύει το μένος ενός επίδοξου μνηστήρος,απορρίψεως ένεκα?Υποβόσκων ερωτισμός,ποτέ δεν ξέρεις τι ορίζει η άρνηση της ευόδωσης,της τελεσφορίας κάποιων εκ των μύχιων και βύθιων εμμονών μας...
Αφού δεν σας άρεσε το Νοστράδαμος,το εγκατέλειψα και βγήκα προς άγραν νέου.Εξ'ού και δεν υπογράφω με αυτό.Ας πούμε ότι είναι χιουμοράκι αυτό,το οποίο και σας προτείνω.Ξέρετε το ανέκδοτο με τον πανεπιστημιακό κόκορα?

Φαίδρα Φις είπε...

χαχαχαχα,ναι,νομίζω το θυμάμαι...
είναι εκείνο που τελειώνει κάπως έτσι?"ο ένας πηδάει,οι άλλοι είναι πανεπιστημιακοί"?

έχετε δίκιο ως προς τη συνέχεια,δεν θα δοθεί περαιτέρω ευκαιρία αυτής
το δήλωσα άλλωστε εξ'αρχής.

να είστε καλά οπωσδήποτε,μου φτιάξατε το κέφι,
αναφορικά με τα υπόλοιπα που υποθέτετε,όχι,δεν νομίζω...
ωστόσο δεν ξέρω τι να αθροίσω ως βέβαιο,ως εικασία,ως άλογο,τι να αποκλείσω...
τι να σας πω κι εγώ...
η μόνη βεβαιότητα που διαθέτω τη στιγμή αυτή είναι η ροπή προς τη μελαγχολική θέαση της ημέρας...

ευχαριστώ πολύ ξανά
πολύ καλό μου έκανε που ήρθατε

Ανώνυμος είπε...

Αυτό είναι.Χαίρομαι που σας αποφόρτισα.Έστω και αν αυτό ήταν σύντομο.Στο χέρι σας είναι να μεριμνήσετε για τη διάρκειά του.Από εδώ και στο εξής,απαξιώστε ανίσχυρα,ανυπόστατα και υστερόβουλα "κατηγορώ".

Φαίδρα Φις είπε...

και πάλι έχετε δίκιο...
μέχρι που σκέφτομαι να κατεβάσω την
ανάρτηση.
"πολύ κακό για το τίποτα"

nkarakasis είπε...

"μόνο η αδυναμία μας και η ανικανότητά μας μας συνδέει με το ασυνείδητο,με τον κατώτερο κόσμο των ενστίκτων και τους συνανθρώπους μας.Οι αρετές μας μας δίνουν τη δυνατότητα να είμαστε ανεξάρτητοι.Σε αυτή την κατάσταση δεν χρειαζόμαστε κανέναν,είμαστε βασιλιάδες.Αλλά στην κατωτερότητά μας συνδεόμαστε με την ανθρωπότητα καθώς και με τον κόσμο των ενστίκτων μας"

Να ένας δρόμος για τον πλούτο. (αυτός που αποκτάει πλούτη όχι τον σκύλο του μίκι μαους).

Την καλημέρα μου, ξέρω δεν συχνάζω εδώ, αλλά το θέμα ήταν πολύ ενδιαφέρον. Αφήνω πίσω μου την θετική σκέψη μου, την ευχάριστη αίσθηση για τον τρόπο που σκέφτεσαι, το θαυμασμό για το πολύ στρατευμένο (πειθαρχικό και εμπόλεμο) κείμενο!

ΥΣ. Δύσκολοι καιροί για πρίγκιπες! φίλτατε, you step on her (την πάτησες)

Τέλος καταδύσεως..

Φαίδρα Φις είπε...

Νίκο σ'ευχαριστώ πολύ που είσαι εδώ,
αυτός είναι ένας υγιής δρόμος για την αυτογνωσία...
υπάρχουν και πολλοί άλλοι που επιλέγουμε, για να μας αθωώσουν και κατά τα άλλα βαδίζουμε προς τον ενδότερο εαυτό μας

κοροϊδευόμαστε δηλαδή...

ευχαριστώ και για την κατανόηση και γενικώς για όσα λες και για όλα

ετοιμοπόλεμη είμαι πάντα ακόμα και χωρίς πόλεμο,
το έχω αυτό το δονκιχωτικό ελάττωμα

ξέρεις...αν είναι να ξιφομαχήσω με ανεμόμυλους,τουλάχιστον να τους νικήσω...

Φαίδρα Φις είπε...

φιλιά δεν σου έστειλα
σου στέλνω τώρα

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

Φίλη μου Φαίδρα,

θα σου γράψω μόνο ένα στίχο από ένα τραγούδι των active member:

Λέει λοιπόν: "Το φίδι άστο μονάχο να συρθεί,
μη το βοηθάς να σηκωθεί."

Φαίδρα αδιαφορία δείξε! Υπάρχουν άνθρωποι-τσιμπούρια, που ζουν με το αίμα των άλλων.

Δεσμώτης...ο "μεταβαλλόμενος"!

Πύρινα φιλιά

Υ.Γ. Εκτιμώ την κριτική!

nkarakasis είπε...

..όποιος γράφει, είναι πάντα ένας μικρός Δον Κιχώτης, αυτός που ο διαβάζει ο Σάντσο Πάντσα (έτσι δεν τον λέγανε;) πιστός αλλά πάντα δύσπιστος προς το αφεντικό του και οι ανεμόμυλοι η συνείδηση μας, οι σκέψεις μας.

Πάλι θα μπορούσε να είμαστε εμείς οι ανεμόμυλοι ο Δον Κιχώτης η συνείδηση μας και ο Σαντσο Πάντσα, ο ηλίθιος που δείχνει στην συνείδηση ποιος ανεμόμυλος είναι ο πιο αδύναμος...

.. κοροϊδευόμαστε ; (χα χα) είναι και αυτός ένας δρόμος.. Τουλάχιστον είναι καλύτερος από το να μην γνωρίζουμε ποιος είναι το κορόιδο..

πάρε και από μένα ένα (φιλί)

Φαίδρα Φις είπε...

Προμηθέα δεσμώτη,
σ'ευχαριστώ πολύ
αδιαφορούσα τόσο καιρό,
αλλά όταν κάποιος σε προκαλεί διαρκώς,χωρίς αιτία...
ένιωσα τώρα την ανάγκη ν'απαντήσω με κάποιο τρόπο,-κακώς-
αλλά ξέρεις,καμιά φορά συμβαίνει στη ζωή μας να τρέχουν πολλά στραβά πράγματα και ν'αγανακτούμε.

αυτό ήταν,αγανάκτηση,
την εκτόνωσα,πέρασε

ευχαριστώ και για τους στίχους,
πράγματι διδακτικοί!

συμφωνώ με όσα λες περί κριτικής
δεν θα τολμούσα όμως ν'ασκήσω κριτική
μια ιδέα μου εξέφρασα
ή αν θες,την προσέγγισή μου στο ποίημά σου
σε φιλώ

nkarakasis είπε...

αυτός που ο διαβάζει = αυτός που τον διαβάζει (δαίμων Τυπό-ταχύτητας)

Φαίδρα Φις είπε...

ευχαριστώ για το φιλί Νίκο,
και για τις σκέψεις σου,
ναι,θα μπορούσαμε να είμαστε ο καθένας,ο κανένας ή και όλα αυτά που ανέφερες μαζί...
θα μπορούσαμε να είμαστε και πολλά περισσότερα
το θέμα είναι πόσοι από μας,ξέρουν πραγματικά τι είναι,τι έχουν,τι προτίθενται να δώσουν και να λάβουν,με ποια διάθεση ισχύει αυτό κτλ κτλ

όλοι αυτοί οι συλλογισμοί κάποτε γίνονται ανατομικοί ή και γεωμετρικοί ακόμη,
τότε διασκεδάζουν το πνεύμα...

σε τέτοιες περιπτώσεις,αναρωτιέμαι,είναι η σιωπή ,ως απάντηση,χρυσός?
ή είναι απλώς εσωτερική και ανεκτόνωτη αγωνία?

ένας φίλος λέει...
"εμένα και η σιωπή και η αγωνία με ενοχλεί,διότι φοβάμαι μη μου κάνει τη γλώσσα μου αγελαδίσια..."

nkarakasis είπε...

σιωπή;
Καλύτερα ησυχία, κανένας θόρυβος εσώτερος ή εξώτερος, γαλήνη ψυχής, ηρεμία σκέψεων, ίσως και καμία απάντηση, μόνο ερωτήσεις, πολλές ερωτήσεις.

Χρυσός ; 'Ένα μέταλλο είναι και τίποτα παραπάνω, με δύναμη και αντοχές πλανήτη. Εννοούσες Γνώση; το ίδιο είναι, δύναμη πλανήτη, μόνο που δεν είναι μέταλλο, είναι σαν το μέταλλο. Και γνώση δεν είναι τα βιβλία, αλλά σκέψη με δύναμη τερμίτη.

Αγωνία ; σημαίνει έλλειψη γνώσης, ανυπομονησία, λαχτάρα για την έκβαση. μην πω για την έκβαση .. ξέρεις.

Φαίδρα Φις είπε...

να πω ότι ξέρω...
δεν ξέρω
αλλά εσύ είσαι φοβερός!
πώς τις βρίσκεις τόσο αβίαστα τις απαντήσεις?

σκέψη με δύναμη τερμίτη λες?

για να δούμε...

TiTaNiA είπε...

Φαίδρα με κατα-τρόπωσες...

Απνευστί το διάβασα όλο:)

Ένας "ταλαντούχος" άνθρωπος έχει ως τάλαντο το οποιόδηποτε ταλέντο του έχει "χαριστεί", χωρίς να υπάρχει έστω και ένας υποτυπώδης άρρηκτος δεσμός με το υπόλοιπο της προσωπικοτητάς του.

Συνήθως τα "χαρισματικά" άτομα αποκτούν απο πολύ νωρίς ένα διογκωμένο "εγώ" ανάλογο του ταλέντου τους με τα γνωστά αποτελέσματα...

Και επειδή πολλά είπα εξηγώντας τα... "αυτονόητα"...


Κατα με... η αδιαφορία είναι το καλύτερο φάρμακο για τους χίλιους πλήστους "ληγμένους" ανθρωπίσκους που βρίθουν ολογυρά μας.

Ένα όμορφο Σ.Κ. να έχεις

Φαίδρα Φις είπε...

Τιτάνια γεια,
σ'ευχαριστώ που ήρθες και για το χαρακτήρα του σχολίου,
είναι σημαντικό για μένα να είστε στο πλάι μου,

να περάσεις όμορφα το σκ
καλή μου

σου στέλνω τη σκέψη μου
σε φιλώ

nkarakasis είπε...

υπερβάλλεις! εκτός εάν όταν λες φοβερός εννοείς ότι σε φοβίζω .. τότε

ΜΠΟΥΥΥΥ!

(αχ καλύτερα νιώθω, να είσαι καλά)

(για την έκβαση σου έχω μιλήσει στο παρελθόν,στο blog μου μπορεί να μην στάθηκες σε αυτό, δεν τρέχει τίποτα)

Φαίδρα Φις είπε...

Νίκο,οπωσδήποτε δεν εννοώ ότι με φοβίζεις,
για την έκβαση θυμάμαι,
πάντα προσέχω όσα λες.

κι εσύ να είσαι καλά

καλημέρα
σε φιλώ

faraona είπε...

Τι ασχολεισαι κοριτσι μου και μαλιστα με ολοκληρη αναρτηση με αν-θρωπους σαν κι αυτους...Απαξιωσε τον ...ελα Παναγια μου!


***ασε που με δυσκολευουν τα γραμματα ακομη και με τα γυαλια της πρεσβυωπιας...καλα εκανες και τα μικρυνες αφου ειχες ν αντιμετωπισεις μικροτητες αλλα εγω η καημενουλα που ειμαι περασμενης ηλικιας τι σου φταιω?
σνιφ!?

φιλι

Φαίδρα Φις είπε...

faraonaki μου καλημέρα,
δίκιο έχεις,δε νομίζω πως θ'ασχοληθώ ξανά τώρα που εκτονώθηκα.

ευχαριστώ που είσαι εδώ γλυκιά μου φίλη

σου στέλνω την αγάπη μου

υ.γ.:σιγά βρε την περασμένη ηλικία!μη με τρελαίνεις!δεξιά κάτω στην οθόνη μπορείς να κάνεις κλικ στο 100% και να το βλέπεις στο 125 ή στο 150.
φιλιά φιλιά