τα άνθη του κακού-Μπωντλαίρ

-Σημειώσεις και στοιχεία για τον δικηγόρο μου-

Το βιβλίο πρέπει να κρίνεται στο σύνολό του,οπότε και αποπνέει μια τρομερή ηθικότητα.Επομένως δεν έχω κανένα λόγο να είμαι ευχαριστημένος από αυτή την εξαιρετική επιείκεια που ενοχοποιεί μόνο 13 ποιήματα από τα 100.Η επιείκεια αυτή με λυπεί αφάνταστα.Αυτό ακριβώς το τέλειο σύνολο του βιβλίου μου είχα κατά νουν,όταν έλεγα στον κύριο Ανακριτή:Το μοναδικό μου σφάλμα ήταν ότι βασίστηκα στη νοημοσύνη των άλλων και δεν έγραψα κάποιον Πρόλογο,όπου θα κατέθετα τις λογοτεχνικές αρχές μου και θα έθιγα το τόσο σημαντικό θέμα της Ηθικής.

[...]

Υπάρχει παραγραφή για δύο από τα "επιλήψιμα" ποιήματα-"Λέσβος" και "Η απάρνηση του Αγίου Πέτρου"-.Και τα δύο έχουν δημοσιευτεί εδώ και καιρό,και δεν ασκήθηκε καμία δίωξη.Υποστηρίζω όμως,στην περίπτωση που θα με υποχρέωνε κανείς να παραδεχτώ κάποια σφάλματα,ότι υπάρχει και ένα είδος γενικής παραγραφής.Θα μπορούσα να συντάξω έναν τεράστιο κατάλογο από σύγχρονα βιβλία,εναντίον των οποίων δεν ασκήθηκε δίωξη και τα οποία δεν αποπνέουν,όπως το δικό μου,τη ΦΡΙΚΗ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ.Πάνε τώρα 30 χρόνια που η λογοτεχνία απολαμβάνει μιας ελευθερίας και τώρα,ξαφνικά,θέλουν να την κολάσουν στο πρόσωπό μου.Είναι δίκαιο αυτό?

Υπάρχουν πολλών ειδών ηθικές.Υπάρχει η θετική και πρακτική ηθική,στην οποία πρέπει να υπακούει όλος ο κόσμος.Υπάρχει όμως και η ηθική των τεχνών.Είναι κάτι εντελώς διαφορετικό,κι οι τέχνες το'χουν αποδείξει αυτό περίτρανα,από καταβολής κόσμου.Υπάρχουν επίσης πολλών ειδών Ελευθερίες.Υπάρχει η Ελευθερία για τη Μεγαλοφυία,κι υπάρχει και η ελευθερία για τους αχρείους.

Γιατί δηλαδή ο κύριος Charles Baudelaire να μην έχει το δικαίωμα να διαμαρτυρηθεί για τις ελευθερίες των οποίων χαίρει ο Beranger?Το θέμα για το οποίο κατηγορείται ο Baudelaire,το έχει πραγματευτεί ο Beranger.Tι προτιμάτε?Τον μελαγχολικό ποιητή ή τον ανέμελο και ξεδιάντροπο?Τη φρίκη που ενυπάρχει στο κακό ή τη φιλοπαιγμοσύνη?Τη μεταμέλεια ή την αναισχυντία?(Ίσως θα ήταν φρόνιμο,η χρήση αυτού του επιχειρήματος να γίνει με φειδώ και μέτρο.)

Επαναλαμβάνω: ένα βιβλίο πρέπει να κρίνεται στο σύνολό του.Στη βλασφημία,αντιπαραθέτω επικλήσεις προς τον Ουρανό.Στη χυδαιότητα,πλατωνικά ήθη.Από καταβολής Ποιήσεως,έτσι έχουν γραφτεί όλα τα ποιητικά βιβλία.Πώς αλλιώς όμως μπορούσε να γραφτεί ένα βιβλίο που στοχεύει να αναπαραστήσει ΠΩΣ ΔΟΝΕΙΤΑΙ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΑΠ'ΤΟ ΚΑΚΟ?[...]

Μα τι είναι τέλος πάντων αυτή η σεμνότυφη και εριστική ηθική,στόχος της οποίας,ούτε λίγο ούτε πολύ[sic]είναι να στρατολογήσει συνωμότες,ακόμα και στις τόσο ήρεμες τάξεις των ονειροπόλων?

Τούτη δω η ηθική θα'φτανε ακόμα στο σημείο να πει:ΑΠΟ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΞΗΣ,ΘΑ ΓΡΑΦΟΝΤΑΙ ΜΟΝΟ ΒΙΒΛΙΑ ΠΑΡΗΓΟΡΗΤΙΚΑ,ΒΙΒΛΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΧΡΗΣΙΜΕΥΟΥΝ ΣΤΟ ΝΑ ΑΠΟΔΕΙΞΟΥΝ ΟΤΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ ΚΑΛΟΣ ΚΑΙ ΟΤΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΙΝΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ...

Τι αποτρόπαιη υποκρισία!

Charles Baudelaire

το τραγουδάκι "σιγά μην κλάψω" αφιερώνεται άπαξ στην αποτρόπαιη υποκρισία,στη φιλαυτία και στην ξιπασιά