Το μήνυμα
Σε γνώρισα ναυαγός σε μια μεγάλη πόλη
που οι άνθρωποι περνούν και χάνονται
με μια βουή ωκεανού.
Κι ήταν σαν θαύμα το πώς βγήκαν
καινούρια λόγια απ'το στεγνό μου στόμα.
Τ'απόθεσα χωρίς καμιάν εγγύηση,παράλογα
σ'ένα μπουκάλι και τό'ριξα στην άσφαλτο.
Ήξερα πως δεν είχα τίποτα να περιμένω
μα δεν βρισκόμουν πια στην πρώτη νιότη μου
κι η σύνεση γινόταν πια μια πολυτέλεια δυσβάσταχτη.
VIA DEI CORONARI 123
Άχρηστο μέσα στη μνήμη τ'όνομά σου
χωρίς τους φθόγγους που το ζωντανεύαν
σαν τη χαμένη σύσταση σπιτιού
όπου κανείς δεν ξέρει πως έχω κατοικήσει.
6 σχόλια:
Εξαιρετικές επιλογές από το έργο ενός πολύ καλού ποιητή. Μέρα καλή
χωρίς καμιά αμφιβολία,
εξέχων ποιητής,
σ'ευχαριστώ που επικροτείς τις επιλογές αυτές,
δεν σου κρύβω ότι μπερδεύτηκα λίγο,
μου αρέσουν πολλά ποιήματά του και δυσκολεύτηκα να επιλέξω.
φιλιά
Λατρεμένος!!!
Καλό βράδυ.
Σοφία συμφωνώ!Σου έχω απαντήσει κάτι σχετικό με την χθεσινή δική σου ανάρτηση στην προηγούμενη ανάρτησή μου,
γιατί δεν μπορώ ν'αφήσω σχόλιο στο μπλογκ σου,
υπάρχει κάποιο πρόβλημα,
ελπίζω να λυθεί σύντομα,
αν ξαναπεράσεις,ρίξε μια ματιά αν θες,
σε φιλώ
καλό βράδυ
Καλή μου Φαίδρα σ΄ευχαριστώ για το ειλικρινές ενδιαφέρον σου. Προτίμησα να σου απαντήσω από εδώ και όχι από την προηγούμενη ανάρτηση, με την ελπίδα να το διαβάσεις άμεσα. ΄Οπως σου έγραψα και στο σχόλιο, όταν έκανες το πέρασμα από την ιστοσελίδα μου, *μια πληγή είναι ενσυναίσθηση που μεταβάλλεται σε αίσθηση, για να φθάσει τελικά να γίνει αισθητική εμπειρία Λόγου*. Η πληγή αυτή δεν είναι ανοιχτή. Βέβαια ο χρόνος και η απόσταση από αυτήν, δίνει στο όποιο βίωμα άλλη διάσταση. Γίνεται δηλαδή μία υπέρβαση προς χάριν του Ωραίου. Δεν ξέρω αν καταφέρνω τα όποια γεγονότα και περιστατικά να τα ανάγω σε αισθητικές εμπειρίες, γνωρίζω όμως καλά, ότι μέσα από αυτές ανακαλύπτω και αποκαλύπτω κυρίως σε μένα την αλήθεια μου. Εάν καταφέρω ν' αγγίξω κι άλλους,θα είναι η χαρά μου μεγάλη. Τα βιώματα σε γενικές γραμμές, είναι ίδια για όλους. Σημασία δεν έχει να τα πεις, αλλά πως θα τα πείς, για να προσεγγίσεις και να έλθει η επικοινωνία με τον άλλον. Να κοίταξε τώρα τι γίνεται. Εσύ αφουγκράστηκες κάτι σε μένα κι εγώ είμαι εδώ να συνομιλώ για την περιπέτεια του ποιητικού Λόγου. Αυτή η διαλεκτική είναι η *Πλατωνική μέθεξη* κατά πολλούς ή του Αριστοτέλους κατ' άλλους που επέρχεται μεταξύ του γράφοντος και του αναγνώστου.Δεν θέλω να κάνω κατάχρηση του φιλόξενου χώρου σου. Είμαι όμως εδώ για όποια συζήτηση περί ποιητικής και όχι μόνον.
Καλό βράδυ.
Σοφία μου χαίρομαι που είσαι εδώ και περισσότερο που μιλάμε για Ποίηση.
Σ'αυτόν το χώρο που μοιραζόμαστε μπορείς να γράφεις ό,τι θέλεις,όση έκταση κι αν καταλαμβάνει.
συμφωνούμε γενικά,
θα σου πω αυτό που πιστεύω ειλικρινά χωρίς φιοριτούρες,
κάτι που το είπα και σε κάποιο άλλο μπλογκ σήμερα,
κι εκεί έγινε μια παρόμοια συζήτηση για την ποίηση,
η ποίηση υπάρχει μέσα μας ίσως πολύ νωρίτερα από την ανακάλυψή της από εμάς τους ίδιους,
η ανάπτυξή της-η οποία πιστεύω πως είναι εκτός από αυτό που είχε πει ο Πωλ Βαλερύ για το επιφώνημα-και μια περιούσια και βαθύτερη συνομιλία με τον εαυτό μας,τα όριά του,
καθώς και με ολόκληρο το σύμπαν,
όσοι επιχειρούν να γράψουν ποίηση ίσως και να το ξέρουν από την αρχή πως γι'αυτή την υπέρβαση μπορεί να χρειαστεί να δώσουν και τη "ζωή" τους αλλά επ'ουδενί να μην διαπραγματευτούν την ψυχή τους,
ανακουφίστηκα που η πληγή έκλεισε...
πίστεψα πως ήταν πρόσφατη και νωπή
συγχώρησέ μου την ανησυχία
Δημοσίευση σχολίου