το κάψιμο της μάγισσας

Στην αγορά στοιβάζουν τα ξερόκλαδα.

Μια λόχμη από σκιές είναι φτωχό πανωφόρι.Κατοικώ.

Το κέρινο ομοίωμα του εαυτού μου,ένα κορμί κούκλας.

Η νόσος ξεκινά εδώ:είμαι ένας χάρτινος στόχος για μάγισσες.

Μόνον ο διάβολος μπορεί να νικήσει το διάβολο.

Στο μήνα των κόκκινων φύλλων,εγώ ανεβαίνω

σε μια κλίνη από φωτιά.

Είναι εύκολο να κατηγορήσεις το σκοτάδι:το στόμα μιας πόρτας,

Την κοιλιά του κελαριού.Έσβησαν το πυροτέχνημά μου.

Μια μαυροντυμένη κυρία με κρατά σ'ένα κλουβί για παπαγάλους.

Τι μεγάλα μάτια που έχουν οι νεκροί!

Έχω στενές σχέσεις μ'ένα μαλλιαρό πνεύμα.

Καπνός περιστρέφεται από το ράμφος αυτού του άδειου λαγηνιού.

Αν μείνω μικρή,καμιά ζημιά δε θα γίνει.

Αν μείνω ακίνητη,τίποτα δεν θα πειραχτεί.Έτσι είπα.

Κάτω απ'το καπάκι,μικροσκοπική και αδρανής σαν κόκκος ρυζιού.

Ανάβουν τα μάτια της κουζίνας,ένα ένα.

Είμαστε γεμάτοι άμυλο,οι μικροί λευκοί μου σύντροφοι.Μεγαλώνουμε.

Πονάει στην αρχή.Οι κόκκινες γλώσσες θα διδάξουν την αλήθεια.

Μητέρα των σκαθαριών,μόνο χαλάρωσε του χεριού σου το σφίξιμο:

Θα πετάξω μέσα απ΄το στόμα του κεριού σαν άκαυστη πεταλούδα της νύχτας.

Δώσε μου πίσω τη μορφή μου.Είμαι έτοιμη να ερμηνεύσω τις ημέρες

που ζευγάρωσα με τη σκόνη στη σκιά μιας πέτρας.

Οι αστράγαλοί μου φωτίζονται.Λάμψη ανέρχεται στους μηρούς μου.

Είμαι χαμένη,χαμένη,μες στις εσθήτες τέτοιου φωτός.

ΣΥΛΒΙΑ ΠΛΑΘ