ημιτελείς επαναστάσεις...




...έτσι μαζί μου στη ζωή παρασύρω και το θάνατο...Πιέρ Πάολο Παζολίνι.


υπέρ του ιδιωτικού σου βίου προσεύχομαι τα βράδια
τώρα που σου στέρησαν το δικαίωμα να ζεις
όπως οι μαθητές στις μάντρες,όπως τα παράσιτα
στις κρατικές εκπομπές του ραδιοφώνου
Εθνικά Προγράμματα Στύσεως
και τα βλέπω όλα τώρα πια πώς γίνονται
χωρίς νόημα,αθόρυβα πίσω από τον τοίχο
το σώμα σου όταν ξαπλώνεις
η απόσταση από την οροφή
η πλάγια γραμμή από τον κεντρικό δρόμο
οι επισκέψεις που αραίωσες
οι ελάχιστες λέξεις σου πεταμένες μες στη μέρα
έμαθα πια πως ζεις τώρα που σταματήσαμε τα γράμματα
και δεν έχουμε άλλο τρόπο να μαλώνουμε
μόνο ένα δρόμο ήξερα στην πόλη σου
έβλεπε στα δικαστήρια και στις χαμένες δίκες
άραγε τώρα στον ύπνο σου
κατεβαίνει εκείνος από το ανοιχτό παράθυρο
και σου ζητάει επίμονα τσιγάρο
νάτος ο φίλος μου μονάχος μες στο πλήθος
να πίνει στην υγεία όλων σας...

Γιώργος Χρονάς

29 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

"τώρα που σου στέρησαν το δικαίωμα να ζεις
όπως οι μαθητές στις μάντρες,
και τα βλέπω όλα τώρα πια πώς γίνονται
χωρίς νόημα,"

στην υγεια "της μοναξιάς σου το ευ ζην" που λέει και το τραγούδι..
γιατί τι άλλο μένει να θρηνήσουμε με σάπιες λέξεις παρά ανόητους έρωτες και ημιτελείς επαναστάσεις;
φιλιά..
πέννυ

Φαίδρα Φις είπε...

Πέννυ μου Πέννυ μου...
θα έλεγα να μη θρηνήσουμε τίποτα,ο θρήνος και ο οδυρμός δεν είναι αξιοπρέπεια...
"ανόητες αγάπες ανόητα φιλιά
λόγια λόγια λόγια, λόγια ψεύτικα..."
με σάπιες λέξεις παρακαλώ...

φιλιά φιλιά

Ανώνυμος είπε...

Για ό,τι αξίζει, μονάχα ο θρήνος ταιριάζει,"αλλ' όχι με των δειλών τα παρακάλια και παράπονα".Σκέψου..:ο θρήνος είναι ένας ύμνος..

Ανώνυμος είπε...

Ξέχασα
Πέννυ

Φαίδρα Φις είπε...

ίσως γιατί θρηνώ σπάνια κάτι που αξίζει τότε...
δεν πειράζει που ξέχασες,θα καταλάβαινα ούτως ή άλλως ότι το έγραψες εσύ...

Φαίδρα Φις είπε...

δεν φημίζομαι για την τύχη μου άλλωστε,αντίθετα διανύω μια παρατεταμένη εποχή γκαντεμιάς Πέννυ μου

Ανώνυμος είπε...

Δικό σου είναι λοιπόν το συννεφάκι που δεν λέει να φύγει όλη μέρα πάνω απ την πόλη;ουφ,ευτυχώς γιατι νόμιζα οτι είναι το δικό μου!))
πως μπορεί κανεις να μιλήσει για τύχη όταν δεν έχουν ακόμα μοιραστει τα φύλλα;(όχι αυτό είναι από το άλλο σου μπλογκ))όταν δεν έχει τελειώσει το παιχνίδι;ποτέ μου δεν θυσίασα σε τούτη την θεά!περιφρονώ την τύχη! (κι αυτή εμένα φυσικά))Μην κακαρίζεις ακόμα.Σαν έρθει το τέλος θα κακαρίσουμε όλοι μαζί..
κοιμήθηκές ή σε πρόλαβα;
πεννυ

Φαίδρα Φις είπε...

όχι δε θα κοιμηθώ νωρίς απόψε,
ευτυχώς που είσαι εδώ,αλήθεια λέω,
πάρα πολύ θα ήθελα να τα πούμε από κοντά.
εκνευρίζομαι με τους ρυθμούς μου τελικά.
δεν μ'αφήνεουν να έχω τίποτα όπως το θέλω...
ξέρω πως με καταλαβαίνεις και επίσης ανανεώνω και τα πρωινά παράπονα...
θυμάσαι?

Ανώνυμος είπε...

δωρεάν ανανέωση χρόνου ομιλίας..
ποτέ δεν ξεχνάω, ειδικά παράπονα.αυτό είναι το πρόβλημά μου))πρέπει να ασκηθώ στο σύστημα ατσχάιμερ και στο σύστημα μπαινάκης βγαινάκης.να κάνει άραγε σεμινάρια κάνεις από τους διδάκτορες που ξέρω;))Χα Χα.σε καλό μου απόψε..
κάποια βραδιά θα πέσω με αλεξίπτωτο στην βεράντα σου και θα το ξημερώσουμε..αλήθεια..
πέννυ

Φαίδρα Φις είπε...

Εύχομαι να πραγματοποιηθεί πολύ σύντομα αυτή η πτώση με το αλεξίπτωτο γιατί πρέπει να μιλήσουμε.

Fatale είπε...

Φιλενάδα μου Φαίδρα ,
Να αλλάξω λίγο τό θέμα σας ..??
θα έχω στα χεράκια μου το βιβλίο σου την άλλη εβδόμαδα..παραγγελιά το κανα και 'ρχεται από τας Αθήνας..πανευτυχής η Fatale !!
---
Δε χρειάζεται οδυρμός για τίποτα ... όλα έρχονται και παρέρχονται...κι άμα έχεις όρεξη να περάσεις καλά δες τον ''Κουρέα της Σεβίλλης''(δε θυμάμαι σκηνοθέτη) πάντως μ' άφησε άφωνη το τέλος....!!

Φιλιά Πολλά ..
(πηγμένη μου ακούγεσαι φιλενάδα)

Φαίδρα Φις είπε...

Fatale fatale μου,μα αν δεν ήσουν φίλη μου πώς θα καταλάβαινες ότι είμαι πηγμένη,πνιγμένη,απογοητευμένη,τα νεύρα μου δεν είναι σε καλή κατάσταση,αν αντέξω αυτό το μήνα θα πει πως είμαι πολύ γερό σκαρί...
σ'ευχαριστώ αγαπημένη μου,θέλω μόλις το διαβάσεις να μου πεις αν σου άφησε κάτι και τι...
κι όταν δε θέλεις να παρέλθουν,τότε τι γίνεται?
για πες...
θα τον δω τον κουρέα της Σεβίλλης-υπόσχεση,
κάποια χαράματα από αυτά των αϋπνιών μου...

σε φιλώ πολύ γλυκά και αγκαλιά

Φαίδρα Φις είπε...

φατάλ,εννοώ ακόμα κι αν εκείνα που δε θέλεις να παρέλθουν είναι δύσκολα κι επώδυνα.

Fatale είπε...

Λοιπόν ,φιλενάδα σίγουρα θα σου πω τι μ'άγγιξε από το βιβλίο σου αρκεί να συμβεί αυτό διαβάζοντάς το!!
Επειδή η ζωή σε κάνει σκληρή και χωρίς όρια αντοχής τα ξεπερνάς όλα και συνεχίζεις, πάς παράπέρα τον πήχη και σίγουρα μπορείς ...είναι μέχρι να παρθεί η απόφαση...
ε ο πόνος υπάρχει μέχρι να χαθεί από κάτι καινούργιο..

Φαίδρα Φις είπε...

κι αν είναι καινούριο αυτό που πονάει?
είναι σαν το τραγούδι που λέει...
"μην το φοβάσαι δε με χάνεις
αν μου αντισταθείς
μονάχα μην το παρακάνεις
γιατί θα κουραστείς
βάλε μου δύσκολα
και μη με βοηθάς
βάλε μου δύσκολα
και μην τα παρατάς
ακόμα αν μ'αγαπάς..."

δεν φαντάζεσαι πόσο θα ήθελα να είμαι τώρα στη Θεσσαλονίκη...

Φαίδρα Φις είπε...

θα γράψω και το παρακάτω τώρα που το θυμήθηκα...
"αν σου αγρίεψα λιγάκι
μη με παρεξηγείς
πόλεμος είναι η αγάπη
και μην υποχωρείς"

Fatale είπε...

Αν έρθεις Σαλόνικα θα πιούμε μπυρίτσα στο καράβι που κάνει και βόλτα στον Θερμαικό...εκεί θα σου φύγουν όλα τα πονίδια..!!!
Παίζει και ρέγγε μουσική..


Α.. είναι καινούργιος ο πόνος ..??
γιατί εγώ ξέρω πώς μόνο μια φορά πονάς ..μετά παθαίνεις ανοσία όχι ανοησία ..:))

Φιλάκια ...εύχομαι να ανέβηκες λιγάκι

Φαίδρα Φις είπε...

Ε,βέβαια ανέβηκα και γέλασα και ευχαριστώ
εγώ λοιπόν έπαθα ανοησία...
είμαι βλάκας!

Fatale είπε...

Δε νομίζω...κάθε άλλο..μάλλον είσαι αρκετά ψηλά και ποιος να σε φτάσει ??

Καλό βράδυ φιλενάδα..
Φιλιά

Φαίδρα Φις είπε...

ευχαριστώ για την κατανόηση και τη συμπαράσταση,
θέλω να ξέρεις ότι πάντα η σκέψη μου είναι κοντά σου,
είσαι πολύ ωραίος άνθρωπος


φιλάκια θα τα πούμε
και αύριο σε σένα
καληνύχτα

Ανώνυμος είπε...

Ωρες ωρες με εκπλήσεις περίεργα.

Τι σχέση έχει ο Χρονάς που παραθέτεις με το τραγούδι της Πρωτοψάλτη;!!!
Εκτός κι αν αυτό - το τραγούδι- εντάσεται στο:
"όπως τα παράσιτα
στις κρατικές εκπομπές του ραδιοφώνου
Εθνικά Προγράμματα Στύσεως..."
που λέει το ποίημα.
(κι ας γράφει MEGA to βιντεάκι)
Πραγματικά δεν το καταλαβαίνω.
Δεν μπαίνω στη διαδικασία αντιπαράθεσης σχετικά με το τραγούδι και μην το κάνεις κι εσύ σε παρακαλώ αλλά - επίσης σε παρακαλώ - κάνε μου μια χάρη:
Κάτσε γράψε τους στίχους του τραγουδιού σ΄ένα χαρτί και φύλαξέ το κάπου΄. Μετά από καιρό πάρε το χαρτί και διάβασε τους στίχους.
Αυτό.
Υ.Γ. Για τι βιβλίο μιλάει η fatale;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;

Ανώνυμος είπε...

Y.Γ. Η ανωρθωγραφοία μου πάι γάντει

Ανώνυμος είπε...

Σολο,επειδή τέτοιες ώρες είμαστε συνήθως οι μόνοι εδώ και παρότι μπορεί να κατηγορηθώ οτι φυτρώνω εκεί που δεν μα σπέρνουνε-και δεν έχουν και πάντα άδικο-θα πάρω το ρίσκο να επιχειρήσω να υπερασπίσω τα τραγούδια γενικά,όχι μόνο το συγκεκριμένο,σε σχέση με τα ποιήματα.Ένα κοινό έχουν:τον πόνο..
Χάρηκα για την συνάντηση
πέννυ

Φαίδρα Φις είπε...

solomantzare,αγαπημένε μου φίλε,
μην ψάχνεις πάντα να βρεις σχέση αιτίου-αιτιατού σε μένα,σε όσα γράφω,αναρτώ,συνδυάζω...
μπορεί επειδή μου αρέσουν τα κοντράστ,οι αντιφάσεις,τα παράδοξα,τα αλλόκοτα,τα ανορθόδοξα πράγματα και άνθρωποι φυσικά,να σας μπερδεύω καμιά φορά,
έτσι λοιπόν,το τραγούδι δεν έπαιξε κάποιο ρόλο σε σχέση με το ποίημα του Χρονά,δεν απέδωσε καμιά επιπλέον αίσθηση,δεν είπε κάτι παραπάνω και πολύ περισσότερο δεν συσχετίστηκε με τους στίχους του ποιήματος,
ίσως η μελωδία και μόνο του τραγουδιού,την οποία δεν κατάφερα να τη βρω χωρίς λόγια,κάπου παραπέμπει ή προκύπτουν συνειρμοί που έχουν να κάνουν με την αίσθηση που εγώ προσλαμβάνω από το ποίημα,
την "άσκηση"? που προτείνεις με το χαρτί λοιπόν και τους στίχους,δεν υπάρχει λόγος να την κάνω,
δε μιλάμε για μια εξίσωση μαθηματική ούτε για κάτι που πρέπει ν'αναλύσω και να βρω γιατί το έκανα...
έτσι μου κατέβηκε στο κεφάλι!
άλλωστε μπορείς να διαβάσεις το ποίημα και να κρατήσεις ό,τι θες απ'αυτό χωρίς ν'ακούσεις το τραγούδι,
ίσως πάλι-τώρα το σκέφτομαι δίχως να έχω εμβαθύνει-αυτή η αίσθηση του χαμένου που περιγράφουν και τα δύο,ασφαλώς όχι με την ίδια δυναμική και ένταση να μ'έκανε να τα αναρτήσω μαζί...
αλλά δεν ξέρω,δεν έχω απάντηση σ'αυτό μάλλον...
αν το εκτίμησες ως παραφωνία,καλώς το εκτίμησες,διότι μου αρέσει και αυτή,
όλα ίδια δεν τα θέλω,συγχρονισμένα και απόλυτα συνδυασμένα και ακόλουθα,
αντιστέκομαι στην ομοιομορφία και στον ισοπεδωτισμό.
για το βιβλίο που ρωτάς θα σου στείλω μέιλ.

φιλιά φιλιά και καλημέρα!

Φαίδρα Φις είπε...

Πέννυ μου,Πεννάκι μου,
είσαι πάντα σπαρμένη εκεί που πρέπει...
σ'ευχαριστώ για τη διάθεση της υπεράσπισης,και επίσης είναι κάτι που το πιστεύω κι εγώ αυτό που είπες...

σε φιλώ πολύ
καλημέρα κι αγκαλιά

Ανώνυμος είπε...

Πέννυ
και γενικώς
Και του Καζαντζίδη τα τραγούδια μιλούν για πόνο και του Χατζιδάκη και της Βίσση και του Ρέμου κλπ, κλπ.
Αυτό δεν τα κάνει να έχουν κάτι κοινό μεταξύ τους.
Δεν θέλω όμως να επεκταθώ γιατί θα μπλέξουμε πάλι σε στριφογυριστές συζητήσεις.
Γειά χαρά.

Ανώνυμος είπε...

Όποιος μπλέκει δεν ξεμπλέκει επειδή λέει ότι δεν θέλει να μπλέξει.
Μόνο μπλέκοντας,ξεμπλέκει κανείς-κομφούκιος))
Και αναρωτιέμαι υπάρχει κάποια αληθινή απορία που δεν έχει απαντηθεί;
("Τι σχέση έχει
Πραγματικά δεν το καταλαβαίνω.")
ή απλά θέλετε να πείτε οτι, εντάξει, παγωτό και η βανίλια,παγωτό και η σοκολάτα αλλά προτιμώ την σοκολάτα;
ή μήπως θα έπρεπε να απαγορευτεί η βανίλια και όλοι οι συσχετισμοί με αυτή;και οι υπόλοιπες γεύσεις;και όσοι δεν έχουν δοκιμάσει ποτέ θεικό παγωτό δωδώνη παρά μόνο τυποποιημένα, γεμάτα μεταλλαγμένες ουσίες και χημικά;μπορούμε να ισχυριστούμε οτι δεν έχουν φάει ποτέ αληθινό παγωτό;
να σημειωθεί οτι κι εγώ είμαι φυσικά οπαδός της σοκολάτας και φορές αδυνατώ να κατανοήσω όσους δεν την προτιμούν.πραγματικά είναι οι στιγμές που νιώθω οτι ανάμεσα σε μένα και τους άλλους ανθρώπους μεσολαβεί τουλάχιστον ένα χάος,και δύο, και τρία..και ίσως να ναι κι έτσι..
με αγάπη
πέννυ

Φαίδρα Φις είπε...

solomantzare,
μετά από τόσο καιρό επικοινωνίας δεν έχεις καταλάβει την αδυναμία μου στις "στριφογυριστές συζητήσεις"?

φιλιά
καλημέρα

Φαίδρα Φις είπε...

Πέννυ μου,Πέννυ μου,
όπως είπα και στο φίλο μας το σολω-
πριν,αυτές οι συζητήσεις είναι ίσως το επαρκέστερο δείγμα υγιούς διαλόγου μέσα στα μπλογκς,
όπως έχω υπογραμμίσει και στο παρελθόν,προτιμώ-χωρίς καμία αμφιβολία-την αντίθεση των απόψεων και το πώς αυτή διαμορφώνεται,εξελίσσεται και καταλήγει σε κάτι καινούριο-δεν πρόκειται για στείρα αντιπαράθεση-παρά το χάιδεμα των αυτιών και τη διαρκή ανάλωση σε φιλοφρονήσεις που ελάχιστοι από αυτούς που τις ξεστομίζουν τις πιστεύουν.
σας αφήνω λοιπόν να συνεχίσετε αυτόν τον απολαυστικό διάλογο,
και να υπολογίζετε και στις δικές μου παρεμβάσεις....

χαχα

φιλιά αγκαλιά καλημέρα