Μια φορά,Απρίλης ήταν,το αηδόνι κοιμήθηκε σ'έναν φράχτη.Τη νύχτα όμως,η αγράμπελη και τ'αγιόκλημα φούντωσαν,άπλωσαν τα κλωνάρια τους και το περιτύλιξαν.Το πρωί,σαν ξύπνησε το αηδόνι,είδε κι έπαθε για να ξεμπλέξει και παραλίγο να πνιγεί.Από κείνο το βράδυ ορκίστηκε να μην ξανακοιμηθεί νύχτα του Απρίλη,και για να μην το πάρει ο ύπνος κελαηδάει...
Από την παράδοση της Ηπείρου
Ζωή Βαλάση
2 σχόλια:
Mα τι τρυφερα πραγματα περιεχει και με τι απλους τροπους τα εκφραζει η παραδοση μας...!Σαν ν ακουω να μου μιλαει η γιαγια μου...
φιλια Φαιδρα μου.
γεια σου φαραωνάκι κι από δω,
κι εμένα μου αρέσουν πολύ αυτές οι παλιές ιστορίες και οι θρύλοι της παράδοσης και όπου ταξιδεύω κάθε φορά ρωτάω και κρατάω σημειώσεις για κάτι περίεργο,για κάποιο τοπικό έθιμο,
με τρελαίνει ό,τι έχει να κάνει με παραμύθι...
φιλιά φιλιά
Δημοσίευση σχολίου