Τσάι στη Σαχάρα-Πωλ Μπόουλς




Τα ταξίδια και οι διαδρομές του καλοκαιριού έχουν γίνει για πολλούς οι αφορμές για ν'αλλάξουν ριζικά τη ζωή τους.Τους τράβηξαν οι τόποι και οι άνθρωποι,υποσχέθηκαν να επιστρέψουν και τελικά κόλλησαν.Για τις αιτίες είχε φροντίσει η πόλη.Ο τρόπος της.[...]Κάποιοι το αισθάνονται,κάποιοι όχι,πολλοί ονειρεύονται να φύγουν και ελάχιστοι τα καταφέρνουν.Θα πούμε για τον Πωλ Μπόουλς,τον Αμερικανό συγγραφέα που άφησε πίσω του τη Νέα Υόρκη για να ζήσει τις τελευταίες δεκαετίες της ζωής του στην Ταγγέρη.Γεννήθηκε το 1910.Στα είκοσί του,σκαστός από το σπίτι του,πήγε στο Παρίσι να σπουδάσει μουσική με τον Ααρόν Κόπλαντ.Έγραψε μουσική για θεατρικά και κινηματογραφικά έργα.Φίλος του Τένεσι Ουίλιαμς και του Όρσον Ουέλς.Στα τέλη της δεκαετίας του '30,έχοντας κάνει πολλά ταξίδια,σταματάει στο Μαρόκο.Η Ταγγέρη είναι πια τόπος του.Της ζωής και του θανάτου του.Αρχίζει να γράφει.Το πρώτο του μυθιστόρημα το έγραψε το 1949.Λεγόταν Sheltering Sky.Έγινε πασίγνωστο το 1990 όταν ο Μπερτολούτσι το γύρισε ταινία.Στην Ελλάδα ήρθε με τον τίτλο "Τσάι στη Σαχάρα".[...]Το 1952 έγραψε το Let it come down-Καλώς να πέσει.Μιλάει για έναν αμερικανό τραπεζικό που εγκαταλείπει τη Νέα Υόρκη για να βρει τον εύκολο πλούτο στην Ταγγέρη.Δεν του βγήκε...Ακολουθεί το 1955 το The spider's house και το τέταρτο και τελευταίο του μυθιστόρημα,Up above the world-Ψηλότερα από τον κόσμο-το 1966,το οποίο είναι και το μόνο που δεν διαδραματίζεται στη Βόρεια Αφρική αλλά στη Λατινική Αμερική.Έγραψε πλήθος διηγημάτων και μια αντιπροσωπευτική συλλογή που κυκλοφορεί στην Ελλάδα είναι ο Σκορπιός και άλλα διηγήματα.Μάζευε σπίτι τους Μαροκινούς φίλους του και τους έβαζε να του διηγούνται ιστορίες.Έγραψε μερικές.Βοήθησε πολλούς νέους Μαροκινούς συγγραφείς ν'αναδειχτούν.Μέχρι τα ενενήντα του χρόνια ζούσε σε ένα μικρό διαμέρισμα στην Ταγγέρη,χωρίς τηλέφωνο.Ένα γραμματοκιβώτιο ήταν η επαφή του με τον κόσμο.Η ιστορία αυτού του ανθρώπου πέρα από κάτι ιδιαίτερα γοητευτικό έχει και κάτι που εισπράτω ως ιδιαίτερα εφιαλτικό,τη μοναξιά και την απομόνωση.Μια ζωή κάτω από τον προστατευτικό ουρανό του Sheltering Sky είναι ένα δύσκολο κόλπο και μόνο οι άνθρωποι-λύκοι μπορούν να το πετύχουν.Δεν ξέρω, πώς βρίσκεις την ανθρωπιά σου μακριά από τους ανθρώπους,αλλά θα μου πεις μπορεί να μην ήταν η ανθρωπιά ζητούμενό τους.Και δεν είναι η Ταγγέρη το όνειρο.Μπορεί να είναι τα Χανιά,ή η Αμοργός ή η Ικαρία...

του Οδυσσέα Ιωάννου.





7 σχόλια:

Φαίδρα Φις είπε...

το κομμάτι που ακούγεται ανήκει στο soundtrack της ταινίας,"Ο Τελευταίος πειρασμός" του Καζαντζάκη,σκηνοθετημένο από τον Μάρτιν Σκορτσέζε,κι έχει γαφτεί από τον Πήτερ Γκάμπριελ.

Fatale είπε...

Φαίδρα μου καλημέρα!!
Sheltring Sky !!!....
είναι από τις πιο αγαπημένες μου ..λατρεμένες ταινίες θέλω να πώ.
(και το Μαρόκο, ένας τόπος που θα ήθελα να πάω για αρκετές εβδομάδες)
Εχεις δει την ταινία??
Φιλιά ..!!

Φαίδρα Φις είπε...

γεια σου "μοιραία" μου,
την ταινία την έχω δει τουλάχιστον είκοσι φορές,μετά σταμάτησα να μετράω...
στο Μαρόκο έχω ταξιδέψει δύο φορές και θα ξαναπάω σύντομα και λόγω δουλειάς αλλά και γιατί αγαπάω-όπως έχω ξαναπει-τη Βόρεια Αφρική σαν τόπο δικό μου,κι εσωτερικό προσανατολισμό μου...
κάτι παθαίνουν τα "τσάκρας" μου εκεί...,
τρελαίνονται...ΧΑΧΑ

Φιλιά φιλιά

faraona είπε...

Φαιδρα μου το βιντεακι εκπεμπει με τη μουσικη του κατι πολυ μοναδικο...πονο θα το ελεγα ,προσωπικο πονο ,του καθενα μας για τον σταυρο που κουβαλαει.Το Μαροκο αγαπημενος τοπος και για μενα...ξερεις καποιους μηνες του χρονου, προς την αρχη του καλοκαιριου παντα ,
εχω την αισθηση,ψευδαισθηση,οτι μεταφερομαι σ αυτα τα μερη.


φιλια πολλα και σ ευχαριστω που με ταξιδεψες.

Φαίδρα Φις είπε...

faraona μου γλυκειά,
σε καταλαβαίνω και πιστεύω ότι ακριβώς επειδή έχουμε κοινές αγάπες έχουμε έρθει και πιο κοντά,
πιστεύω πως έχεις δει την ταινία Τσάι στη Σαχάρα,
αλλά θέλω πολύ ν'ακούσεις το soundtrack του "τελευταίου πειρασμού" γι'αυτό,αν δεν το έχεις θα σου το γράψω εγώ,αφού σου άρεσε τόσο και πράγματι είναι εκπληκτικό!
όταν μου πεις διεύθυνση θα στο στείλω κιόλας,να το ακούς...
φιλιά πολλά

faraona είπε...

Οταν συναντηθουμε αρχες του Μαη θα μου το δωσεις ναι?
φιλια κι χιλιοευχαριστω

Φαίδρα Φις είπε...

εννοείται,
μη μ'ευχαριστείς,δεν είναι τίποτα...

φιλιά φιλιά