" ΙΑΝ ΚΕΡΤΙΣ-Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΑΛΛΑΞΕ ΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΜΕ 20 ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ"



Ήταν μικρό και τυλιγμένο από την κορφή ως τα νύχια με βρόμικα κουρέλια,φασκιωμένο σαν νεογέννητο μωρό.Κρέμονταν από ένα τηλεγραφόξυλο και αιωρούνταν στο αεράκι πριν φτάσει κάτω κυματίζοντας αργά.Σαν φθινοπωρινό φύλλο,προσγειώθηκε απαλά πάνω στο ρυάκι και το αεροδυναμικό του σχήμα βυθίστηκε σύντομα στην επιφάνεια του νερού κι εξαφανίστηκε στο βάθος..."γεννημένοι από μήτρα κάποιας μητέρας/σ'ένα δωμάτιο ακριβώς σαν όλα τα άλλα/έδωσαν μια υπόσχεση για μια νέα ζωή/μετέτρεψαν τη ζωή σου σε βάσανο... "
Ο Ίαν Κέρτις ήταν ένας τραγουδιστής και στιχοπλόκος προικισμένος με σπάνιο χάρισμα πνευματικού διαμεσολαβητή.Τα τραγούδια και οι εμφανίσεις του με τους Joy Division,μεταβίβαζαν απελπισμένα,παράφορα συναισθήματα πίσω από το σκυθρωπό προσωπείο που χαρακτηρίζει το Μάντσεστερ.Η "Μεραρχία της Χαράς" αποτελούνταν από τέσσερα μέλη-τον Κέρτις,τον Σάμνερ,τον Χουκ και τον Μόρις-αλλά ο Ίαν ήταν τα μάτια και τ'αυτιά τους.Ήταν εκείνος που τους ώθησε σε αχαρτογράφητες περιοχές,με τραγούδια όπως το "Dead Souls" που,ψυχρό σαν τον τάφο,έχει την απεραντοσύνη μιας κόλασης του Γκιστάβ Ντορέ.[...]"μη μιλάς για μετρημένους Μεσσίες/μια αποτυχία του Σύγχρονου Ανθρώπου/στο επίκεντρο των επιθυμιών της ζωής/σαν σύνολο,όχι σαν μεμονωμένο άλογο που χάνει στις ιπποδρομίες/αγάπη σ'ένα σπηλαιώδες χωράφι... "
Οι Joy Division δεν ήταν πανκ,αλλά σίγουρα είχαν αντλήσει από την ενεργητικότητά του.Όπως οι πανκ καλλιτέχνες χρησιμοποίησαν την ποπ μουσική σαν μέσο για να βουτήξουν στο συλλογικό ασυνείδητο,με τη διαφορά ότι δε βρισκόταν στο Λονδίνο του Ντίκενς αλλά στο Μάντσεστερ του Ντε Κουίνσι:ένα περιβάλλον που παραμορφωνόταν συστηματικά από τη βιομηχανική ανάπτυξη,πλαισιωνόταν από χαμηλά βαλτοτόπια και είχε για μοναδική διέξοδο τη λήθη.Το Μάντσεστερ είναι μια κλειστή πόλη,"γεννημένη" στον αστερισμό του Καρκίνου,όπως και ο Ίαν Κέρτις που παραμένει ο μεγαλύτερος ποιητής της,αποδίδοντας στο έργο του την ατμόσφαιρα και την κλειστοφοβία του σαν σύγχρονος Γότθος.[...]"κι όλοι οι άγγελοι του θεού φυλαχτείτε/κι όλοι εσείς οι κριτές φυλαχτείτε/οι γιοι της τύχης μεριμνούν καλά/για όλους εκείνους που είναι απόντες..."
Στις συναυλίες τους,οι Joy Division,έπαιζαν ροκ,σκληρή ροκ αλλά δεν ήταν μόνο αυτό.Ο Ίαν απέπνεε τέτοια ένταση ώστε,μερικές φορές,ένιωθες την ανάγκη να βγεις από την αίθουσα.[...]Παραδιδόταν στα οράματά του.[...]
"Ο Ίαν Κέρτις γεννήθηκε στις 15 Ιουλίου 1956 στο Όλντ Τράφορντ του Μάντσεστερ.(...).Ήταν καλός μαθητής,ιδιαίτερα στην Ιστορία και στα Θρησκευτικά,έγινε δεκτός μάλιστα με υποτροφία στο "Βασιλικό Γυμνάσιο".Η αγάπη του για τους αρχαίους Έλληνες και τους Ρωμαίους τον ώθησε να ονομάσει "Σπάρτανς" την ποδοσφαιρική ομάδα που δημιούργησε.[...]""εδώ εδώ τα πάντα είναι σκόπιμα/εδώ εδώ τα πάντα κρατιούνται μέσα μας/γι'αυτό διακινδύνευσέ το και βγες απ'τη γραμμή/οι ελπίδες σου τα όνειρά σου,ο παράδεισός σου/ήρωες,είδωλα ραγισμένα σαν κομμάτια πάγου..."
(μεσολάβησε η εφηβεία του και η ενηλικίωση του την οποία πήρα στα σοβαρά,λες κι αν "αντιστέκονταν θα κατάφερνε να παρατείνει τη νιότη του".)
"οι ήρωές του ήταν πλέον οι "μάρτυρες" της ροκ κουλτούρας και η συμπεριφορά του άρχισε να εξομοιώνεται με όσα απαιτούσε η μυθολογία που τους συνόδευε."Εξιδανίκευε ανθρώπους που πέθαναν,όπως ο Τζιμ Μόρισον, στο αποκορύφωμα της καριέρας τους".[...]
"Χάπια,σνιφάρισμα διαλυτικών βενζίνης και ατέλειωτες ώρες αλητείας στα σοκάκια με τα ομοιόμορφα βικτωριανά σπίτια.[...]
(πουλούσε δίσκους σ'ένα πάγκο,στον κύκλο των ρόκερ της πόλης,γνώρισε την Ντέπμπορα,πούλησε την κιθάρα του κι αγόρασε το δαχτυλίδι των αρραβώνων τους.Παντρεύτηκαν.)
"Στις 18 Μαίου του 1980,ο Ίαν είχε πετύχει το στόχο του.Ήταν ένας φτωχός αλλά διάσημος τραγουδιστής.Διθύραμβοι δημοσιεύονταν στον Τύπο για τους Joy Division.Μια αχτίδα ήλιου είχε φανεί στη σχέση του με την Ντέμπορα,αν και ο ίδιος εξακολουθούσε ν'αρνείται να πάρει αγκαλιά την κόρη τους Νάταλι-υποστήριζε πως φοβόταν μην πάθει εκείνη τη στιγμή επιληψία.[...]"
"Η σκηνή είναι κατασκότεινη,με δυσκολία παρακολουθείς τον τραγουδιστή στην άκρη να σπαράζει,λες κι έχει πάθει επιληψία."όταν κοιτάζεις τη ζωή/και διαβάζεις πάνω στις ουλές/ποιος ήταν εκείνος που ξεγέλασε τον άλλο...",η καρδιά σου συντονίζεται με τον ήχο των ντραμς,γυμνά χτυπήματα τρυπούν το έρεβος του μικρού κλαμπ που ζέχνει η χυμένη μπύρα.Τα φώτα της σκηνής ανάβουν απότομα και κάνουν τα μάτια του κόσμου να πονέσουν."[...]
Όταν είσαι νέος,ο θάνατος συχνά δεν αποτελεί τμήμα του κόσμου σου.Η αυτοκτονία του Κέρτις,τον Μάιο του 1980,ήταν για πολλούς από μας η πρώτη φορά που αντικρίσαμε πρόσωπο με πρόσωπο το θάνατο.Το αποτέλεσμα ήταν ένα σοκ τόσο ισχυρό,ώστε άφησε μια ανοιχτή πληγή,ένα ρήγμα στην κοινωνική ιστορία του Μάντσεστερ.[...]
"Η αυτοκτονία του Ίαν Κέρτις,σε ηλικία μόλις 23 ετών,σίγουρα στάθηκε αρκετή για να τον εντάξει στο πάνθεον των ηρώων του ροκ,δίπλα στον Μόρισον,τον Χέντριξ,την Τζόπλιν και αργότερα τον Κομπέιν,το εξαιρετικό του όμως έργο είναι εκείνο που τον καθιστά μοναδικό.Μιλάμε για μια χούφτα τραγούδια(εν ζωή είδε μόνο ένα άλμπουμ μακράς διαρκείας να κυκλοφορεί από το συγκρότημά του)που επηρέασαν σε μεγάλο βαθμό τη σύγχρονη μουσική.Καθόλου τυχαία συγκροτήματα όπως οι,U2,Radiohead και οι Smashing Pumpkins δεν ξεχνούν να καταγράψουν τους Joy Division στις κύριες επιρροές τους."
...ήταν γονατισμένος στην κουζίνα.Ένιωσα ανακούφιση που ήταν ακόμη εδώ."Τι σκαρώνεις τώρα?".Έκανα ένα βήμα προς το μέρος του,έτοιμη να μιλήσω.Το κεφάλι του ήταν σκυμένο,τα χέρια του ακουμπούσαν στο πλυντήριο.Στάθηκα και τον κοίταξα,ήταν τόσο ακίνητος.Τότε είδα το σχοινί,δεν το πρόσεξα νωρίτερα.Το σχοινί από την απλώστρα ήταν τυλιγμένο στο λαιμό του.[...]
Ήταν μια πανέμορφη μέρα.Οι καταπράσινες φυλλωσιές πάνω από το Μπάρτον Στριτ ανέμιζαν κόντρα σ'έναν καταγάλανο,καθαρό ουρανό.Ο Ίαν κι εγώ πήραμε αντίθετες κατευθύνσεις για τελευταία φορά...
LOVE WILL TEAR US APART
When routine bites hard
and ambitions are low
and resentment rides high
but emotions won't grow
and we're changing our ways,taking different roads
the love,love will tear us apart again
why is the bedroom so cold?
you've turned away on your side
is my timing that flawed?
our respect runs to dry
yet there's still this appeal that we've kept through our lives
but love,love will tear us apart again
you cry our in your sleep
all my failings exposed
and there's a taste in my mouth
as desperation takes hold
juse that something so good just can't function no more.

-τα αποσπάσματα εκτός εισαγωγικών είναι από το βιβλίο,"αγγίζοντας από απόσταση",της Ντέμπορα Κέρτις,εκδ:"ΝΕΑ ΣΥΝΟΡΑ-ΛΙΒΑΝΗΣ",1996
-Τα αποσπάσματα εντός εισαγωγικών είναι από το Κ της Καθημερινής όπως και ο τίτλος του post.
-το τραγούδι που παίζει είναι το love will tear us apart,του οποίου τους στίχους και παραθέτω

9 σχόλια:

Φαίδρα Φις είπε...

επειδή καταλαβαίνετε ότι ένα τέτοιο αφιέρωμα θα μου έπαιρνε μέρες να το εξαντλήσω κι εσείς θα κουραζόσασταν να διαβάζετε,γι'αυτό αποφάσισα να μην εμβαθύνω-όσο θα ήθελα τουλάχιστον- στο θέμα.
Ωστόσο,για οποιεσδήποτε περαιτέρω πληροφορίες,σχετικές με τη ζωή,τα τραγούδια,τους στίχους του Ίαν Κέρτις όπως και τη δισκογραφία των Joy Division,είμαι στη διάθεσή σας.
Παραθέτω και τη μετάφραση του
"Η ΑΓΑΠΗ ΘΑ ΜΑΣ ΚΑΝΕΙ ΚΟΜΜΑΤΙΑ"
Όταν η ρουτίνα μας αρπάζει στο δόκανο
και οι φιλοδοξίες πέφτουν στο μηδέν
και η δυσφορία αυξάνεται
αλλά τα αισθήματα δεν μεγαλώνουν
και αλλάζουμε συνήθειες,παίρνοντας διαφορετικούς δρόμους
τότε η αγάπη,η αγάπη θα μας κάνει κομμάτια ξανά.
γιατί είναι τόσο παγερή η κρεβατοκάμαρα?
μην γυρνάς την πλάτη
είναι τόσο ακατάλληλη η στιγμή που διάλεξα?
ο αλληλοσεβασμός μας στεγνώνει
ωστόσο,υπάρχει ακόμα αυτή η έλξη που διατηρήσαμε στο πέρασμα του χρόνου
αλλά η αγάπη,η αγάπη θα μας κάνει κομμάτια ξανά
φωνάζεις στον ύπνο σου,
ξεσκεπάζοντας όλες τις αδυναμίες μου
κι υπάρχει μια γεύση στο στόμα μου
καθώς η απελπισία κυριαρχεί
πώς μπορεί κάτι τόσο όμορφο να μην αποδίδει πια...

σας φιλώ και καλημέρα...

Παράξενος Ελκυστής είπε...

Που τον θυμήθηκες τον 'Ιαν Κέρτις; Πρώτη φορά συναντάω γυναίκα που να τον ξέρει!
Και μένα μου αρέσει πολύ. (Όπως όλοι οι καταραμένοι.) Ίσως να αγιοποίηθηκε όμως επειδή έφυγε νωρίς.
Ανάλογο του στην Ελλάδα είναι νονίζω ο Άσιμος. Στην επιρροή, στη ζωή και στο τέλος.

Φαίδρα Φις είπε...

καλώς τον,
έλα ρε συ, υπερβάλλεις,πολλές φίλες μου τον ξέρουν και τον ακούν ακόμα...
τον θυμήθηκα γιατί ήμουν άρρωστη αυτές τις μέρες,έμεινα μέσα και είδα κάποιες συναυλίες του ερασιτεχνικά "τραβηγμένες" που μου τις έστειλε ένας φίλος που ζει στο Μάντσεστερ.
Ίσως να έχεις δίκιο για το ότι έφυγε νωρίς όπως τόσοι άλλοι που υπήρξαν ινδάλματά του και γι'αυτό "αγιοποιήθηκε".
Ωστόσο,πιστεύω και διαβάζοντας το βιβλίο,ότι δεν θα μπορούσε η "μοίρα" του να ήταν διαφορετική και γιατί είχε καταληφθεί από τη "νόσο της αυθυποβολής" αλλά και γιατί το βάθος του ήταν τέτοιο που δεν χωρούσε στην ευτέλεια του "κόσμου" που υποχρεώθηκε να βιώνει.
Σωστός ο παραλληλισμός με τον Άσιμο ίσως και με τον Σιδηρόπουλο.

φιλιά

Ανώνυμος είπε...

Tώρα κατάλαβα γιατί ονόμασε Decades, το δικό μου αγαπημένο τραγούδι απο τους Joy Division.
Καλή η ανάρτησή σου.

Φαίδρα Φις είπε...

σ'ευχαριστώ,πάντα με καλά λόγια έρχεσαι
είσαι καλός...
φιλιά

Adrian Leverkühn είπε...

και τι να πω εγώ για προφίλ και περιεχόμενο των blog σου; απλά ελπίζω να βρω τον χρόνο σύντομα για μια επισταμένη μελέτη.

ίσως σε ενδιαφέρει η ταινία Control η οποία αφορά τη ζωή του Curtis(2007)

Φαίδρα Φις είπε...

μην πεις τίποτα,καλύτερες οι πράξεις από τα λόγια...
καλώς ήρθες.
την έχω δει την ταινία.

θα τα πούμε και αναλυτικότερα

καληνύχτα

Fatale είπε...

Φαίδρα μου,

Πρώτη φορά τον ακούω !!

αλλά οι στίχοι του
''Η αγάπη θα μας κάνει κομμάτια'' δηλώνουν πολλά..ρεαλιστής του χαμού..

Σε φιλώ

Φαίδρα Φις είπε...

έλα...
τείνω να πιστέψω αυτό που είπε ο παράξενος ελκυστής...
είναι τεράστιος ποιητής,αν και-όπως θα διάβασες-πέθανε 24 ετών(αυτόχειρ).
έχω την εντύπωση ότι ακούς περισσότερο ελληνική μουσική και της Κάτω Ιταλίας,εκεί είσαι πολύ δυνατή!
φιλιά