πρώτο σχεδίασμα του χεριού


1.

Ας κινήσουμε εδώ λοιπόν το ΧΕΡΙ, το χέρι του Ανθρώπου.

2.

Το χέρι,αυτή η νυχτερίδα της μέρας,πάντα στη διάθεσή του

βραχίονα που αδιάκοπα το προφταίνει,είναι ένα από

τα υποτακτικά του ανθρώπου.

Κι όταν αναπαύεται εδώ ή εκεί,τρυγόνι ή περιστέρι,συχνά

ανταμώνει με το ταίρι του.

Κι έπειτα πάλι φτερουγίζει τριγύρω,δυνατό ευκίνητο.Του

σκιάζει το μέτωπο,του κρύβει το φως.

Περίτεχνα όπως οι Ευμενίδες.

3.

Κι είναι ακόμα για τον άνθρωπο βάρκα δεμένη

στο μουράγιο

Σαν τη βάρκα τεντώνει το σκοινί.

Ανήσυχο και πεισματάρικο,καθώς το πουλάρι,γνέφει

στηρίζοντας το σώμα πότε στο ένα πόδι,πότε στ' άλλο.



Κι όταν σηκώνεται το κύμα,μοιάζει ν' ανταποκρίνεται με το

σήμα "έτσι κι έτσι".

Φύλλο φοβερό,γόνιμο και σαρκώδες.

Ευαίσθητος θύσανος φοινικιάς,αρθρωτός κορμός του κοκκο-

φοίνικα.

Δείτε πώς τρέχει το δεξί χέρι πάνω σε τούτη τη σελίδα:

ιδού το μέρος του σώματος με τους πιο τέλειους αρμούς!

Ως τους βραχίονες

ο άνθρωπος κάτι θυμίζει από βόδι.

Από τον καρπό και κάτω,καθώς οι αρθρώσεις πληθαίνουν

-δύο καβούρια.

4.

Το χέρι είναι ένα από τα υποτακτικά του ανθρώπου: συχνά

το τελευταίο που σαλεύει.



Κάποτε πληγωμένο,σέρνει στο χαρτί σαν

πρόσθετο άκαμπτο μέλος

ένα στιλογράφο,που αφήνει εκεί τα ίχνη του.

Όταν εξαντληθεί μένει ακίνητο.

Και τότε μαζεύει τα σεντόνια ή τσαλακώνει το χαρτί,σαν

το πουλί που σπαρταρά και ξεψυχά στη σκόνη-στο

τέλος χαλαρώνει και παραδίνεται.



ΦΡΑΝΣΙΣ ΠΟΝΖ

μτφρ.Χριστόφορος Λιοντάκης

7 σχόλια:

Φαίδρα Φις είπε...

"η βραχείας διάρκειας επαφή του Πονζ με τον υπερρεαλισμό τον βοήθησε να διαμορφώσει μια διεισδυτική ματιά,που του επέτρεπε να βλέπει με πρωτοφανή καθαρότητα τις αόρατες σχέσεις μεταξύ των αντικειμένων και τις αδιόρατες αναλογίες που υπάρχουν μεταξύ τους.Ποιητής των πραγμάτων ο Πονζ,εντούτοις δεν ενδιαφέρεται τόσο για την εξωτερική περιγραφή τους,όσο για την απόδοση της εσώτερης ουσίας τους,την οποία προσπαθεί να απεικονίσει,επικεντρώνοντας την προσοχή του σ'εκείνα τα στοιχεία της εξωτερικής τους όψης,που θα του επιτρέψουν να διεισδύσει στον εσωτερικό κόσμο τους.[...]
Περιγράφοντας το ανθρώπινο χέρι ως μια σχεδόν αυτόνομη οντότητα,με εικόνες τολμηρές που πλουτίζουν με νέα στοιχεία την ποιητική εικονογραφία,ο Πονζ μας αποκαλύπτει μια όψη του ανθρώπινου σώματος,την οποία μας στερεί η ανθρωποκεντρική θέασή του"
ΦΡΑΝΣΙΣ ΠΟΝΖ: Γάλλος ποιητής(1899-1988)και δοκιμιογράφος.Πέρασε τα παιδικά του χρόνια στην Αβινιόν και σπούδασε νομικά και φιλολογία.Συμμετείχε για λίγο καιρό στο κίνημα των υπερρεαλιστών.Το 1937 προσχώρησε στο γαλλικό κομμουνιστικό κόμμα,από το οποίο αποχώρησε το 1946.Έλαβε μέρος στην αντίσταση κατά των Γερμανών.
Κύρια ποιητικά του έργα:"η βούληση των πραγμάτων","προήματα","η μεγάλη συλλογή","νέα συλλογή".Έγραψε ακόμη το δοκίμιο "για έναν Μαλέρμπ" και κριτικά κείμενα για την τέχνη.

Ανώνυμος είπε...

Ενδιαφέρν το κείμενο. Όντως περίεργη προσέγγιση του χεριού.
Σε τι αλήθεια συμπεριλαμβάνεται το παραπάνω κείμενο; ή είναι αυτόνομο;
.
Υ.Γ.Ασχετη παρατήρηση:Γιατί δεν βάζεις ένα link στη thalassa να σε φέρνει κατευθείαν εδω, κι εδώ άλλο ένα να σε πηγαίνει στη θάλασσα;

Φαίδρα Φις είπε...

εν τάχει και εν μέσω μαθήματος γράφω,το κείμενο είναι αυτόνομο και ανήκει νομίζω στα "προήματα",αν και είναι γραμμένο το 1945 ενώ τα προήματα εκδόθηκαν το '48.
πραγματικά τόσο περίεργο όσο και ευφυής η οπτική του,και μένα με εντυπωσίασε.
όσο για το δεύτερο έχεις δίκιο πάλι αλλά δεν είμαι καθόλου πρακτική,πράγμα που καμιά φορά με κάνει να νιώθω βλάκας.
ο ενικός σ'ενοχλεί?

Fatale είπε...

Όμορφοι στίχοι!!
έντονες περιγραφές.
Το λάτρεψα..

Φαίδρα Φις είπε...

καλώς τη fatale,
χαίρομαι που άγγιξε κάποιους το ξεχασμένο αυτό ποίημα και που ανταποκρίθηκαν τουλάχιστον στην ουσία του...
να έρχεσαι...

χαιρετισμούς

Ανώνυμος είπε...

Ο πληθυντικός μ΄ενοχλεί γιατί είμαι έιμαι μόνο ένας κι αυτό πολύ ε'ιναι

Φαίδρα Φις είπε...

εγώ πάλι που είμαι μία αλλά νιώθω και, μόνη μου ακόμα ,δύο,μπορεί και τρεις και πολλοί πολλοί...