Εν κατακλείδι

Και τώρα φίλοι μου είναι αργά
μια καληνύχτα στη μαμά
και λίγη στάχτη στα μαλλιά
καιρός να πούμε αντίο.

Σκέπασαμε όλους τους νεκρούς
με αρρωστιάρικους ψαλμούς
κλόουν με σοβαρούς σκοπούς
γυμνοί μέσα στο κρύο.

Κατά τα άλλα εσείς
που 'σαστε υγιείς
και αξιοπρεπείς
βοηθήστε μας και λίγο.
Δώστε μας πνοή
στέγη και τροφή
μια ιδέα στεγανή
που να μην μπάζει κρύο.

Πουλάμε σώμα και ψυχή
δώστε μας λίγη προσοχή
στα υπόγεια μαύροι ποντικοί
λουφάζουνε δύο-δύο.

Παίρνουμε σβάρνα τους γιατρούς
αδύνατοι μπροστά στους δυνατούς
και συναντάμε ξέμπαρκους Θεούς
που χάσανε το πλοίο.

Κατά τα άλλα εσείς
που 'σαστε υγιείς
και αξιοπρεπείς
βοηθήστε μας και λίγο.
Δώστε μας πνοή
στέγη και τροφή
μια ιδέα στεγανή
που να μην μπάζει κρύο.

https://www.youtube.com/watch?v=FOJnmGSB8Qo

*για τους απεργούς πείνας, τους απεργούς γενικότερα, τους νεκρούς σε διαδηλώσεις και απεργίες, τους διαδηλωτές γενικότερα, τους νεκρούς γενικότερα, τους νεκρούς σε ναυάγια, τους αιτούντες άσυλο, τους τροφίμους σε άσυλα, τους τόσο τρωτούς και ταυτόχρονα άτρωτους γενικότερα. με αγάπη. και οργή.

Τι λέει ο Νικόλας;

Παράτα το σχολειό, παράτα αυτό το χάλι
Να είσ αφεντικό του εαυτού σου πάλι
Παράτα τα θρανία και τ αμφιθέατρα
Να ρθης στη παραλία να κάνουμ έρωτα.

Παράτα τη δουλειά, παράτα τη τη σκρόφα
Και κοίτα πως εσύ θ αποφασίζεις πρώτα.
Χιλιάδες σουπερμάρκετ γεμάτα πράματα
Γιατί δεν τα βουτάμε για τα γεράματα;

Παράτα το θεό, πατέρα και παρτάλι
Μη θέλεις παντρειά και μισθωτό χαμάλη
Αρνήσου να σαι σκλάβα διπλά κι ολόϊδια
Θα ζήσουν τα παιδιά μας μεσ τα κοινόβια

Παράτα το λοιπόν, παράτα το το κόμμα
Μη θες να κουβαλάς το κουρδιστό σου πτώμα.
Της κεντρικής γαϊδάρας να είσ ερμηνευτής
Αρνήσου να σαι χάφτης και καθοδηγητής.

Κατούρα στη βουλή και σπάστους τα γραφεία
Να πάει να πνιγεί κι η γραφειοκρατία
Και φόρεσε κουκούλα ωσάν σε πρίζουνε
Σε κάθε αναμπουμπούλα μη σε γνωρίζουνε.

Παράτα το στρατό το προβατοποιείο
Και ας μας έχουνε για το τρελλοκομείο
Για μια χαζή πατρίδα οπλίζουν τους λαούς
Δεν κάνει η ιεραρχία για τους αναρχικούς

Στην κοινωνία αυτή σαπίσαμε στ αλήθεια
Απάνθρωποι θεσμοί μας γίνανε συνήθεια
Παράτησέ τα όλα να ζήσουμ άβολα
Οι άλλοι όπως βαδίζουν κι εμείς ανάποδα

 https://www.youtube.com/watch?v=lZqKAv6zmLc

Η ποίηση είναι παντού, είτε θέλουμε, είτε όχι

Ομάδα Από Ποίηση: "Η ποίηση είναι παντού, είτε θέλουμε, είτε όχι"

 

 http://www.vakxikon.gr/content/view/1823/11121/lang,el/

 

Συνέντευξη στο περιοδικό Βακχικόν
στην Μαρία Τσιράκου

Μια επίκαιρη αλλά και παλία συζήτηση σε ένα νέο ανθισμένο τόπο

"Η δική μου γενιά είναι παιδιά που έχουν δύο πτυχία και μοιράζουν φυλλάδια. Ή σαπίζει στην Ομόνοια ή περιφέρει την θλίψη και την ανία της στα βόρεια προάστια. Ή βουλιάζει σε διήμερα αλκοόλ ή πηγαινοέρχεται από την επαρχία στην πρωτεύουσα και από την πρωτεύουσα στην επαρχία, σε δουλειές του ποδαριού. Ζει με τους γονείς της μέχρι να παντρευτεί, ίσως και μετά. Ούτε έρωτα δεν μπορεί να κάνει, δεν ξέρει αν θέλει να παντρευτεί και να φέρει παιδιά σ’ αυτή την άθλια ζωή που ζει. Η γενιά μου σκέφτεται και σκέφτεται πολύ. Δεν πήγε να ψηφίσει, γιατί σκέφτεται".

 «Για να λύσεις ένα θέμα πρέπει πρώτα να παραδεχτείς ότι υπάρχει. Τι θέλετε να πουν; Σιωπούν λοιπόν ή όταν μιλάνε στην καλύτερη βρίζουν, στην χειρότερη τα σπάνε. Αυτά τα κάνουν οι πιο ώριμοι. Οι υπόλοιποι συνήθως αυτοκαταστρέφονται σιωπηλά ή ξεχνιούνται, υπνοβατούν μέσα στα αντικαταθλιπτικά και το διαδίκτυο. Εδώ λοιπόν συνήθως έρχεται ο καλλιτέχνης (αν ήταν ταινία ο ήρωας, αν ήταν θρησκευτικό δράμα ο μεσσίας) και λέει αυτά που πρέπει να ειπωθούν. Τώρα γιατί δεν έρχεται; Αυτό δεν το ξέρω. Ξέρω όμως ότι η κάθε εποχή φτιάχνει αυτό που χρειάζεται. Η εποχή του πολυτεχνείου φαίνεται ότι χρειαζόταν ένα Πολυτεχνείο, ένα κλίμα, μια γενιά. Η δική μας εποχή χρειάστηκε τον Δεκέμβρη του 2008, την πρωτοφανή αποχή 50% των τελευταίων εκλογών. Και ό,τι άλλο καταφέρουμε να φτιάξουμε ακόμα».
Ολη η συζήτηση εδώ:

http://www.indexanthi.gr/greece/politismos/660-penny-milia.html